Τα νέα έντυπα των λογαριασμών της ΔΕΗ, που παρουσιάστηκαν πρόσφατα και μπαίνουν σύντομα σε «κυκλοφορία», προβάλλονται ως ένα μέτρο διαφάνειας και καλύτερης ενημέρωσης των πελατών της επιχείρησης, όταν στην ουσία είναι ένα απαραίτητο μέτρο για την υλοποίηση της δικομματικής, αντιδραστικής πολιτικής απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Σκόπιμα παραπλανούν τα λαϊκά νοικοκυριά, τόσο η ΔΕΗ, όσο και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η κυβέρνηση, για τον πραγματικό ρόλο των νέων εντύπων. Η ΔΕΗ έδωσε έμφαση στη δυνατότητα του καταναλωτή να πληροφορηθεί με ακρίβεια τι πληρώνει και πόσο. Το βασικό ερώτημα, όμως, είναι σε τι χρησιμεύει μια ανάλυση λογαριασμού που γνωστοποιεί τη χρέωση για τη χρήση του Εθνικού Ηλεκτρικού Συστήματος. Σε τι χρησιμεύουν τα νέα έντυπα λογαριασμού, πολύ περισσότερο, που, όπως τονίζει η ΔΕΗ, δε γίνεται καμία αλλαγή στις χρεώσεις;

Η απάντηση είναι πολύ απλή. Το νέο τιμολόγιο είναι βασικό εργαλείο για τη δραστηριοποίηση νέων εταιρειών παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στους οικιακούς καταναλωτές, εκτός της ΔΕΗ, αλλά και για τη ρύθμιση του ανταγωνισμού μεταξύ των εταιρειών, καθώς και για την αλματώδη αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Πρόκειται για μια εντελώς νέα προσέγγιση στην τιμολόγηση και παραπέρα διαμόρφωση της τιμής του ηλεκτρικού, όπου όλα θα κοστολογούνται ξεχωριστά και θα ανατιμώνται ξεχωριστά.

Τόσο η ΔΕΗ, όσο και όποια άλλη εταιρεία μπει στην εμπορία προς τα νοικοκυριά, θα παρουσιάζει ένα ίδιο τμήμα χρέωσης, αυτό για τη χρήση του Εθνικού Ηλεκτρικού Συστήματος. Οποια εταιρεία και αν επιλέξει ο καταναλωτής, αυτό το ποσό δε θα αλλάζει. Ακόμη και η αύξησή του δε θα θεωρείται ως αύξηση, αλλά ως μια αυτόματη «αναπροσαρμογή», κοινή για όλες τις εταιρείες, στη βάση των νέων δεδομένων της χρήσης του συστήματος. Από εκεί και πέρα, η κάθε εταιρεία θα διαμορφώνει μια χρέωση για το ηλεκτρικό ρεύμα που προμηθεύει, αυτή που θα κρίνει ότι την συμφέρει, ότι καλύπτει το κόστος παραγωγής και το κέρδος που αναμένει.

Μέχρι πρόσφατα, η ΔΕΗ εμφάνιζε σημαντικά κέρδη, χωρίς να επιμερίζει τις χρεώσεις και με αρκετά χαμηλότερες τιμές. Τα τελευταία χρόνια, η Επιχείρηση εμφάνισε έως και ζημιές. «Ξαφνικά» η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έγινε μια πολύ ακριβότερη υπόθεση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Οσοι εμφανίζουν την αύξηση της τιμής του πετρελαίου ως βασική αιτία αυτής της αλλαγής, αποσιωπούν το γεγονός της δημιουργίας της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, της θέσπισης μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης, από ώρα σε ώρα ακόμη, Οριακής Τιμής Συστήματος, κρύβουν πίσω από την πλάτη τους τα μέτρα για την απελευθέρωση της αγοράς, που δεν είχαν μόνο σκοπό τη δυνατότητα δραστηριοποίησης ιδιωτών στην παραγωγή και εμπορία, αλλά και τη διαμόρφωση εκείνων των συνθηκών, ώστε οι ιδιώτες να έχουν μεγάλα κέρδη και γρήγορες αποσβέσεις στις αδρά χρηματοδοτούμενες με δημόσιο χρήμα επενδύσεις τους.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ θέσπισαν τους πρώτους νόμους για την απελευθέρωση της ενέργειας και αυτές της ΝΔ κινήθηκαν στην ίδια κατεύθυνση, προσπαθώντας να επισπεύσουν μια σημαντική θεσμική ανατροπή. Κοινές είναι οι θέσεις τους σε ό,τι αφορά την ενεργειακή πολιτική, με μοναδικό σημείο αντιπαράθεσης την ικανότητα ή μη του κάθε κόμματος να προωθήσει και να υλοποιήσει την πολιτική της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς. Ειδικά στον τομέα των τιμολογίων, έχει αξία η παραδοχή του ΠΑΣΟΚ - παρότι ασκούσε μια υποκριτική κριτική για τις ανατιμήσεις των τιμολογίων από την κυβέρνηση - για το «υπαρκτό και κρίσιμο πρόβλημα, αυτό της ραγδαίας αύξησης του ενεργειακού κόστους, που πλήττει άμεσα τόσο τα νοικοκυριά, όσο και την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων». Το ΠΑΣΟΚ έχει μιλήσει και για μείωση της τιμής. Την έχει, ωστόσο, συνδέσει με τη μείωση της τιμής των καυσίμων κατά το 2009, με συνέπεια να ενστερνίζεται πλήρως τη λογική των ανατιμήσεων στη βάση της λογικής που τις επέβαλε και η ίδια η κυβέρνηση. Είναι αναμενόμενο ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα διατηρήσουν την ίδια εικόνα, ακόμη και αν υπάρξει εναλλαγή θέσεων. Η ΝΔ θα επικρίνει ως αξιωματική αντιπολίτευση την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τις ανατιμήσεις, υποστηρίζοντας, ταυτόχρονα, την πολιτική απελευθέρωσης, την πριμοδότηση του μεγάλου ενεργειακού κεφαλαίου και τη λογική του «υψηλού» κόστους.

Γι' αυτό και η μόνη διέξοδος για τα λαϊκά νοικοκυριά, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, συνολικά το λαό, προκειμένου να απολαμβάνει επαρκή ενέργεια με χαμηλή τιμή, είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ και της πρότασής του για Ενιαίο Φορέα Ενέργειας, ο οποίος όχι μόνο θα ανήκει στο Δημόσιο 100%, αλλά και θα λειτουργεί υπέρ του λαϊκού συμφέροντος. Μόνο τότε οι τιμές δε θα διαμορφώνονται για να αυξάνονται τα κέρδη των μεγαλομετόχων και των πολυεθνικών της ενέργειας.