Μπορεί η χτεσινή, πρώτη συνάντηση του υπουργού Πολιτισμού - Τουρισμού, Π. Γερουλάνου, με τους διαπιστευμένους στο υπουργείο δημοσιογράφους να ήταν «γνωριμίας» και να επενδύθηκε με την επικοινωνιακή «χαλαρότητα» που επιβάλλει το σύγχρονο αστικό πολιτικό «μάνατζμεντ», αλλά το «περιτύλιγμα» δεν μπόρεσε να καλύψει το αντιδραστικό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο υπουργός δεν προχώρησε σε συγκεκριμένες ανακοινώσεις, ούτε για τα πλέον καυτά και ανοιχτά ζητήματα, αν και η δήλωσή του ότι, προς το παρόν, «ψάχνουμε» κοινά σημεία επαφής των δύο ενοποιημένων υπουργείων, ώστε «να δημιουργήσουμε μια κεντρική στρατηγική», «λέει» πολύ περισσότερα υπό το πρίσμα του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για τον πολιτισμό. Δηλαδή, για το στόχο υπαγωγής του πολιτισμού στις ανάγκες της «αγοράς» και πιο συγκεκριμένα των τουριστικών επιχειρήσεων.

Στην ερώτηση του «Ρ» για τις εργασιακές σχέσεις «γαλέρας» στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και την υποστελέχωσή της, ο υπουργός «κατακεραύνωσε» τη μέχρι τώρα κατάσταση - «προσπερνώντας», φυσικά, τις ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - μιλώντας για «περίσσια εκμετάλλευση των συμβασιούχων», για εκπαιδευμένο προσωπικό που επί χρόνια λειτουργεί σε «καθεστώς ομηρίας» (sic) και για «ποιότητα ανθρώπινου δυναμικού»! Ολα αυτά για να πει ότι θα επιδιωχθεί ...«λύση - γέφυρα», με «αξιολόγηση θέσεων» και «αξιολόγηση προσωπικού». Δηλαδή, «προσπάθεια» παραμονής των συμβασιούχων που εργάζονται σε τρέχοντα έργα και, μετά, προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ! Πιο απλά: Οι συμβασιούχοι θα τελειώσουν τα έργα, θα απολυθούν και μετά θα δουν εξετάσεις! Ακόμη και για τη «μοριοδότησή» τους, λόγω προϋπηρεσίας στο ίδιο αντικείμενο, επιφυλάχθηκε να δεσμευθεί. Αλλά και πάλι δε θα άλλαζε το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία διάθεση να στελεχώσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία με μόνιμο προσωπικό που να καλύπτει όχι μόνο οργανικές θέσεις, αλλά και τις υπερπολλαπλάσιες πραγματικές ανάγκες.

Ούτε στα οικονομικά του Πολιτισμού θα υπάρχουν αλλαγές προς το καλύτερο, αφού ο υπουργός εμφανίστηκε «φειδωλός» ακόμη και στο θεσμικό πλαίσιο για τον κινηματογράφο, σχολιάζοντας πως μέχρι τώρα οι συλλογικοί φορείς κάνουν προτάσεις που «απαιτούν» μεγαλύτερη κρατική χρηματοδότηση. Επιπλέον, δεν άφησε κανένα περιθώριο ελπίδας για αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό. Αντίθετα, είπε ότι το ΥΠΠΟ προσφέρει πολύ περισσότερα πράγματα από όσα θα περίμενε κανείς από τα κονδύλιά του...