«Να αναγνωριστεί η εργασιακή εμπειρία όσων εργάστηκαν με stage ή ως συμβασιούχοι στο δημόσιο με ειδική μοριοδότηση ανάλογα με το χρόνο απασχόλησής τους. Να τακτοποιηθούν όσοι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες εφόσον συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις της ευρωπαϊκής οδηγίας». Στην πρόταση αυτή κατέληξε μεταξύ άλλων η Πολιτική Γραμματεία του Συνασπισμού σε συνεδρίασή της για τα «stage» και τις συμβάσεις έργου. Επιβεβαίωσε έτσι ακόμα μια φορά το ρόλο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην υπονόμευση της πάλης και των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων, αφού επιμένει να κρύβει τα πραγματικά αίτια και τους υπεύθυνους του καθεστώτος πολιτικής και εργασιακής ομηρίας.

Η ΠΓ του ΣΥΝ μιλά για τις «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», αποσιωπώντας ότι αυτές καθορίζονται από τις ανάγκες του αστικού κράτους αλλά και ότι με αυτό το κριτήριο μόλις πριν λίγα χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ στέρησε το δικαίωμα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, από εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους. Πουθενά δε μιλά για άμεση και χωρίς όρους μονιμοποίηση των εργαζομένων με stage εξοβελίζοντας τη πάγια και διαρκή ανάγκη των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα.

Επαναφέρει χωρίς ντροπή την ψευδαίσθηση ότι η κοινοτική οδηγία 70/1999 οδηγεί στη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, κάτι που έχει διαψεύσει η ίδια η ΕΕ πολλές φορές. Ο ΣΥΝ επιμένει να φιλοτεχνεί ένα δήθεν φιλεργατικό προσωπείο της ΕΕ, αλλά όπως και στο παρελθόν θέτει τους όρους εγκλωβισμού των εργαζομένων σε νομικίστικες διαδικασίες. Συγκαλύπτει στην πράξη τον πολιτικό χαρακτήρα του προβλήματος της ανεργίας και κατ' επέκταση του δικαιώματος στη δουλειά.