«Για να μπορέσει ο πολιτισμός και οι συντελεστές του να δουν συνολικά καλύτερες μέρες, πρέπει να δυναμώσει η συσπείρωση και η πάλη των εργαζομένων για έναν άλλο δρόμο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, που στο επίκεντρό του θα βάζει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και όχι τις απαιτήσεις των εκμεταλλευτών τους», τονίζει η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» στη Διακήρυξή της μπροστά στο 20ό Συνέδριο της ΠΟΘΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος» (23/11, ξενοδοχείο «ΝΟΒΟΤΕΛ», 9 π.μ.).

Η «ΔΑΣ» σημειώνει ότι «την προηγούμενη πενταετία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν μαζί όλους τους βασικούς νόμους που παραδίνουν την πολιτιστική δημιουργία και κληρονομιά του τόπου μας στους νόμους του ανταγωνισμού και του κέρδους, βορά στους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους κάθε είδους χορηγούς - κερδοσκόπους (εκχώρηση της ΕΛΣ και της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο ίδρυμα Νιάρχος κ.λπ.)». «(...) Η επίθεση θα ενταθεί το επόμενο διάστημα (...) με τη μετατροπή του πολιτισμού σε πεδίο ακόμη σκληρότερου ανταγωνισμού των οικονομικών συμφερόντων και σε τουριστική ατραξιόν, εξάρτημα των μονοπωλίων του τουρισμού και του θεάματος, όπως σηματοδοτεί και η συγχώνευση των υπουργείων Πολιτισμού και Τουρισμού, που αποτελούσε όραμα και της ΝΔ (...) Ο στόχος παραμένει ίδιος: η αποφασιστική προώθηση της αντιδραστικής στρατηγικής της ΕΕ για ενίσχυση της "ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας" - κερδοφορίας των μονοπωλίων φορτώνοντας τα βάρη της κρίσης στο λαό (...)».

Επίσης τονίζει ότι, ως πλειοψηφία στο ΔΣ της ΠΟΘΑ «συνταχθήκαμε με τη συνεπή προς τα κοινωνικά συμφέροντα της τάξης μας γραμμή στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, τη γραμμή της σύγκρουσης με τη λογική της παντοδυναμίας των μονοπωλίων και των οργανισμών τους όπως η ΕΕ, που εκφράζει το ΠΑΜΕ (...) καταφέραμε υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στους περισσότερους χώρους που καλύπτει η Ομοσπονδία (..) Αποτρέψαμε, έστω και προσωρινά, το κλείσιμο του «Ακροπόλ», καθώς και τις εκδικητικές απολύσεις των πρωταγωνιστών της απεργίας στο ΚΘΒΕ. Με τις πρωτοβουλίες μας ενάντια στην εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση του πολιτισμού (...) και τη διαιώνιση της πρόχειρης κατάρτισης αντί για ανάπτυξη της καλλιτεχνικής παιδείας (...), αναδείξαμε πλατύτερα στο λαό τα προβλήματα του πολιτισμού».

Συνοπτικά το διεκδικητικό πλαίσιο έχει ως εξής:

• Να συγκροτηθεί ενιαίος δημόσιος μηχανισμός παραγωγής και διανομής του καλλιτεχνικού έργου, αποτελούμενος από κρατικούς φορείς. Συλλογικές διαδικασίες διοίκησης και χάραξης πολιτικής, όπου να εκπροσωπούνται με αποφασιστικό ρόλο οι συλλογικοί φορείς του χώρου.
• Γενναία αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό.
• Εργασιακή και οικονομική αναβάθμιση όλων των συντελεστών του πολιτιστικού έργου.
• Ενιαίο, καθολικό και αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Μορφωτική αναβάθμιση των καλλιτεχνών. Ιδρυση Ανώτατων Καλλιτεχνικών Σχολών, δημοσίων και δωρεάν στο πλαίσιο της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης (...)
• Εξασφάλιση των μορφωτικών και υλικών προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη πρόσβαση του λαού στην Τέχνη και τον Πολιτισμό.