Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων μετράει σχεδόν 20 χρόνια. Με τους νόμους της ΝΔ στην αρχή της δεκαετίας του 1990, ρίχτηκαν οι πρώτες βολές και τροχιοδρομήθηκαν οι ανατροπές που εξελίσσονται μέχρι σήμερα, εναλλάξ από μπλε και πράσινες κυβερνήσεις.

Από τις πρώτες παρεμβάσεις της ΝΔ, και με κύριο επιχείρημα ότι τα Ταμεία δεν αντέχουν να καταβάλουν συντάξεις - οι συντάξεις θεωρούνται κόστος - άρχισε το πριόνισμά τους. Με το νόμο Σιούφα, αυτό επιτεύχθηκε με την αποσύνδεση του κατώτερου ορίου των συντάξεων του ΙΚΑ από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη, καταργήθηκε ο υπολογισμός των δώρων εορτών.

Ταυτόχρονα, με στόχο την αύξηση του εργάσιμου βίου αυξήθηκαν και τα απαιτούμενα όρια στην κατοχύρωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος (από τα 4050 ένσημα στα 4500) και τα όρια ηλικίας.

«Καινοτομία» στην όλη προσπάθεια ήταν ο διαχωρισμός στους ασφαλισμένους και η ολοκληρωτική ανατροπή για τους νεοεισερχόμενους από 1/1/1993. Βαρύ ήταν το χτύπημα στις εργαζόμενες γυναίκες των οποίο το όριο συνταξιοδότησης ανέβηκε στα 65 χρόνια, στο όνομα της «ισότητας» με τους άνδρες.

Το ΠΑΣΟΚ διατήρησε την αντιασφαλιστική νομοθεσία της ΝΔ και την επέκτεινε. Με το νόμο Ρέππα συνέχισε την τακτική της «σαλαμοποίησης» επικεντρώνοντας τώρα στους εργαζόμενους στο Δημόσιο και στα ειδικά Ταμεία των ΔΕΚΟ και αναπαράγοντας τη θεωρία των «ρετιρέ», τα οποία δήθεν ζουν σε βάρος των ασφαλισμένων του ιδιωτικού τομέα. Και αυτό επέμεινε στη μείωση των συντάξεων, αυτή τη φορά μέσα από τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, έτσι αντί του υπολογισμού της σύνταξης στο 80% του τελευταίου μισθού, να ισχύει το 70% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας 5ετίας.

Παράλληλα, το ανώτερο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης τέθηκε στα 67 χρόνια (σε προαιρετική βάση), με τον εκβιασμό των χαμηλών συντάξεων και της αδυναμίας συγκέντρωσης του απαιτούμενου χρόνου κατοχύρωσης ασφαλιστικού δικαιώματος. Στην αύξηση του ορίου απέβλεπε και η πρόβλεψη για αποχαρακτηρισμό των ΒΑΕ, που χτυπούσε τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που εργάζονταν στις πιο βαριές συνθήκες, εργαζόμενους για τους οποίους δήθεν κόπτονταν, όταν χτυπούσε το δημόσιο και τις ΔΕΚΟ.

Τα ελλείμματα έγιναν η επωδός και στις ανατροπές που επέφερε ο νόμος Πετραλιά το 2008. Στο στόχαστρο μπήκαν οι εργαζόμενες γυναίκες των οποίων τα όρια ηλικίας αυξήθηκαν ενώ καταργήθηκε και το δικαίωμα στην πρόωρη συνταξιοδότηση ειδικά στις περιπτώσεις ύπαρξης ανήλικων παιδιών. Παράλληλα, υπήρξε διάταξη για μείωση των επικουρικών συντάξεων ενώ εφαρμόστηκαν σαρωτικές «ενοποιήσεις» οι οποίες εκτός των άλλων απάλλαξαν την εργοδοσία από τις υποχρεώσεις της προς τους ασφαλισμένους των Ταμείων οι οποίες φορτώθηκαν στο ΙΚΑ. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε η ΝΔ και κάνει και πάλι σημαία του τα ελλείμματα.