Η καπιταλιστική οικονομική κρίση στην Ελλάδα δείχνει να συμπλέκεται με μείζονα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής σε ένα βεβαρυμένο διεθνή ορίζοντα. Η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία προστίθεται στο προβληματικό βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και το πολλαπλασιάζει.
Η συγκατάθεση του ήπιου κλίματος μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εκπληροί την απαίτηση της μεγαλοαστικής τάξης να αντιμετωπίσει την κρίση της χωρίς κοινωνικά τραντάγματα κι εξεγέρσεις. Η ανούσια προεδρολογία της ΝΔ κατακλύζει τα κανάλια της αγελαίας δημοσιογραφίας. Τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα είτε αποσιωπώνται, είτε παρουσιάζονται σαν αλισβερίσι του «πάρε - δώσε» της κυβέρνησης.
Η ελληνική αστική τάξη πράγματι πάει στον παράδεισο. Ομως, σε πείσμα των ονείρων της, οι εφιάλτες ταράζουν τη μακαριότητα των κερδών της. Είναι ο εφιάλτης μιας πιθανής εσωτερικής λαϊκής αντίδρασης που έρχεται να «δέσει» με τα εξωτερικά προβλήματα της Ελλάδας σ' ένα πιθανό εκρηκτικό μείγμα.
Στη γειτονική Τουρκία η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί να ηρεμήσει και να ενσωματώσει το μεγάλο κουρδικό πληθυσμό με ανοίγματα εκδημοκρατισμού. Ομως, η άκρα δεξιά αντιστέκεται επικαλούμενη έναν εθνικισμό που ακολουθείται από ισχυρό ρεύμα της κοινής γνώμης. Ακόμη και μια μερική επιτυχία του εγχειρήματος Ερντογάν θα ισχυροποιήσει το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας, θα την καταστήσει περισσότερο φερέγγυο συνομιλητή με την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα αυξήσει τις απαιτήσεις της έναντι της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα.
Ο αμερικανοτραφείς βαστάζος πρωθυπουργός της FYROM επιχειρεί να δοκιμάσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση λέγοντας πως «η Ελλάδα σκληραίνει την αδιαλλαξία της», προσδοκώντας πιθανά οφέλη: Πίσω από τις πρόσφατες κινήσεις Αγκυρας και Σκοπίων βρίσκεται η κρίση του Δεκέμβρη για την αποδοχή τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι ένα παιχνίδι των ισχυρών ευρωατλαντικών εταίρων για τη θέση τους στο τιμάριο των Βαλκανίων εν μέσω ήπιων ανταγωνισμών «κυρίων».
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, εκστρατεύει στην Ανατολική Ασία με πολλαπλή αποστολή. Δύο επιβλέψεις του ξεχωρίζουν. Η μια είναι η Ιαπωνία που εκτός οικονομικών και άλλων προβλημάτων υπάρχει η αναθερμαινόμενη ένταση Βόρειας και Νότιας Κορέας. Ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός των ΗΠΑ φοβάται πάντα το σοσιαλιστικό προσανατολισμό της Βόρειας Κορέας και την εξοπλιστική της ανάπτυξη. Η άλλη είναι η Κίνα που προσπαθεί να την ενσωματώσει στην κίνηση και λειτουργία της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς ως βασικό της στήριγμα. Αξίζει να σημειωθεί και το σημείο των αμερικανο-κινεζικών αναφορών σχετικά με το Ιράν και η γενική τους συγκατάβαση στην αντιμετώπιση του θεωρούμενου γι' αυτούς προβλήματος. Μαζί με αυτά η επίσκεψη του Μπ. Ομπάμα στην Ανατολική Ασία έχει πολλές παραμέτρους σε κάθε γεωγραφικό σημείο χωριστά κι εντάσσεται στο ξανακοίταγμα των ΗΠΑ στον πλανητικό τους ρόλο και στην προσπάθεια υπέρβασης της οικονομικής κρίσης.
Η σύντομη αυτή γενική θεώρηση της διεθνούς κατάστασης δείχνει ότι οι ισχυροί της ευρωατλαντικής συμμαχίας βρίσκονται σε πιθανές αναθεωρήσεις κι αναπροσαρμογές. Το γεγονός αυτό πολλαπλασιάζει την αγωνία της ελληνικής αστικής τάξης για το απλωμένο «σεντόνι» της «διείσδυσης» στα Βαλκάνια και το φόβο της για έντονες λαϊκές αντιδράσεις. Η έντονη πολύμορφη συστράτευση του αστικού πολιτικού, δημοσιογραφικού και πνευματικού κόσμου αποβλέπει στη διασφάλιση ήπιου εσωτερικού κλίματος κι αποπροσανατολιστικές για το λαό λειτουργίες.
Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ
Κυρίως φύλλο 
Feeds
Προεδρικές εκλογές σήμερα στη Ρουμανία 
