Ενας ένας ξεμυτίζουν όλοι οι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Πρώτοι και καλύτεροι τα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ. Ενα εξ αυτών δήλωσε χτες στο ρ/σ «Κανάλι 1» σχετικά με την προχτεσινή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ: «Οτιδήποτε εμποδίζει οποιονδήποτε διάλογο είναι εξαιρετικά κακό (...) το να παρεμποδίζεις τη δυνατότητα ανθρώπων να συνομιλούν είναι βαθιά αντιδημοκρατική πράξη». Απαντώντας, στη συνέχεια, στο ερώτημα αν πιστεύει ότι είναι ανοικτό και το θέμα της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης: «Βεβαίως». Λίγο αργότερα ο ΛΑ.Ο.Σ. εξέδωσε δύο ανακοινώσεις, στις οποίες αναφέρει: «Επιτέλους ας σοβαρευτούμε. Ο μέσος όρος ζωής έχει ανέβει κατά 10 χρόνια τις τελευταίες δεκαετίες. Μοιραίως θα δουλεύουμε παραπάνω αλλιώς θα τιναχθούν στον αέρα όλα τα ταμεία». Και στη δεύτερη: «Με τα "κρεσέντο" της αριστεράς δεν μπορούμε να βρούμε αποτελεσματική διέξοδο απ' την κρίση. Θα πρέπει να σταματήσουν οι "τσαμπουκάδες" και να υπάρξει, επιτέλους, μια εθνική πολιτική εξόδου απ' την οικονομική καχεξία».

Είναι λογικό μια δύναμη που θεωρεί επιβεβλημένη την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ένα απ' τα μέτρα ενίσχυσης της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας, στο όνομα της οποίας πίνει νερό, να αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας σαν «αντιδημοκρατικές» και «τσαμπουκά» τις κινητοποιήσεις όσων αρνούνται να υιοθετήσουν τη λογική «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω». Λογικό και επόμενο είναι επίσης να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να πείσει τους εργαζόμενους ότι ο σφαγιασμός δικαιωμάτων τους προαπαιτείται για να ξεφύγουμε απ' την κρίση. Την οποία άλλοι προκάλεσαν, άλλοι καλούνται να πληρώσουν. Λογικό και το συμπέρασμα ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. προσκυνά το «έθνος» των πλουτοκρατών. Δικαίωμά του. Αλλά είναι πρόκληση να θυμάται τη δημοκρατία όταν πρόκειται για συμφέροντα των αφεντικών και να την παραποιεί, να τη συκοφαντεί και να την παραβλέπει όταν πρόκειται για το δίκιο των εργαζομένων.

Για παράδειγμα, δημοκρατικό είναι για τον ΛΑ.Ο.Σ. η αναβίωση της σκλαβιάς, να κρατιέται δηλαδή ο οικοδόμος δέσμιος στη σκαλωσιά ως τα βαθιά γεράματα. Κατ' αντιστοιχία, είναι αντιδημοκρατικό το συνδικάτο αυτού του οικοδόμου να παλεύει για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για να μην πεθαίνει ο εργάτης στο μεροκάματο, την ώρα μάλιστα που υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να βγαίνει κανείς νωρίτερα στη σύνταξη. Αυτή είναι η λογική της δημοκρατίας τους. Κι αυτή τη δημοκρατία τούς την επιστρέφουν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι και το ταξικό κίνημα.