Η εργατοϋπαλληλική τάξη ως η ιστορικά ανερχόμενη νέα εθνικά ιθύνουσα τάξη υποχρεούται να λάβει υπεύθυνη θέση έναντι του γεγονότος από τη δική της ταξική σκοπιά θέτοντας τα όρια αντιμετώπισης της κρίσης σε συνδυασμό με την ανάγκη εναλλαγής και μετασχηματισμών του κοινωνικο-πολιτικού συστήματος. Η στάση της αυτή απορρέει από το ιστορικό της χρέος να αποτελέσει την κοινωνική δύναμη εθνικής λαϊκής σωτηρίας.

1) Οταν ο πρωθυπουργός δηλώνει για τον κίνδυνο απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, διαπιστώνεται ότι μεγάλο της μέρος έχει ήδη εκχωρηθεί σε οικονομικούς, πολιτικούς και μιλιταριστικούς οργανισμούς, Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ, κάτω από την καθεστωτική αντίληψη ότι αυτό εξυπηρετεί μείζονα εθνικά συμφέροντα.

2) Οταν ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι το δημόσιο χρέος απειλεί να καταπιεί τη χώρα, διαπιστώνεται ότι μεγάλο του μέρος οφείλεται στη συντήρηση στρατιωτικού μισθοφορικού σώματος εκτός συνόρων για συμβολή του σε ιμπεριαλιστικές συμπράξεις ισχυρών δυνάμεων και στις πριμοδοτήσεις ελληνικών επιχειρήσεων να μεταφερθούν σε γειτονικά κράτη σύμφωνα με το ευρωενωσίτικο δόγμα της ανασυγκρότησης των Βαλκανίων που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '90 το υιοθέτησαν ως δόγμα «διείσδυσης» του ελληνικού κεφαλαίου.

3) Οταν ο πρωθυπουργός δηλώνει για την εκτεταμένη διαφθορά των δημόσιων υπηρεσιών, διαπιστώνεται η αδυναμία του υπαρκτού κοινωνικο-πολιτικού συστήματος να ελέγξει τις λειτουργίες του γινόμενο άμεσος κίνδυνος για την εθνική λαϊκή υπόσταση.

4) Οταν ο πρωθυπουργός δηλώνει περί αναλογικής επιβάρυνσης των Ελλήνων για την πληρωμή της κρίσης, διαπιστώνεται ότι κρίση, χρέος και διαφθορά δεν προήλθαν αναλογικά, αλλά είναι προϊόν της δραστηριότητας της κεφαλαιοκρατικής τάξης που απομύζησε κάθε μορφή λαϊκής αποταμίευσης, ατομικής και συλλογικής.

1) 1.400 ευρώ κατώτερος μισθός, 1.120 κατώτερη σύνταξη και κατάργηση του ΦΠΑ στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης (τρόφιμα, κλπ.) ως πρώτα μέτρα αναζωογόνησης της λαϊκής οικονομίας και αντιμετώπισης της καχεξίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

2) Επιστροφή των μισθοφορικών στρατιωτικών σωμάτων από το εξωτερικό, διάλυση του μισθοφορικού στρατού και διάθεσή του άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ τη μέρα που στοιχίζουν στην ικανοποίηση λαϊκών αναγκών.

3) Περιορισμός των στρατιωτικών δαπανών στις αυστηρά εθνικές ανάγκες με δημιουργία, οργάνωση κι έλεγχο λαϊκής άμυνας. Κανείς στρατιώτης έξω από τα σύνορα της πατρίδας του.

4) Εργατικός έλεγχος στην παραγωγή κι ευρύτερος εργατο-λαϊκός έλεγχος στις δημόσιες υπηρεσίες για την αποφυγή διαφθοράς. Οργάνωση λαϊκών συνοικιακών επιτροπών για τον έλεγχο της διαφθοράς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Δήμοι, Νομαρχίες, κλπ.), κατάργηση των εργολαβικών αναθέσεων έργων ως κανάλι διαφθοράς.