Παρά τις όποιες προθέσεις, ο κ. Παπαθεμελής φαίνεται πως αποκρύβει τη βασική λειτουργία και τη φύση του χρηματιστηρίου και τις διασυνδέσεις του θεσμού αυτού με τους ισχυρούς κύκλους του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που σε τελευταία ανάλυση είναι αυτοί που καθορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού και της λειτουργίας της οικονομίας της αγοράς.

Το χρηματιστήριο δεν έχει εφευρεθεί και οργανωθεί για να δώσει τη δυνατότητα στους απλούς ανθρώπους να έχουν ένα ασφαλές και μόνιμο εισόδημα επενδύοντας ανώδυνα τις οικονομίες τους. Το χρηματιστήριο, ο «ναός» αυτός του χρήματος και της καπιταλιστικής συναλλαγής, ιδρύθηκε και λειτουργεί με πρωταρχικό σκοπό να προσφέρει στις μεγάλες επιχειρήσεις τη διασφάλιση εύκολων και μεγάλων κεφαλαίων για τις επενδυτικές τους ανάγκες και τον πλουτισμό των μεγαλομετόχων - διευθυντών τους.

Ο μικροεπενδυτής όταν τοποθετεί τα χρήματά του στο χρηματιστήριο για αγορά μετοχών, αγοράζει στην ουσία «αέρα». Για να πάρει τα λεφτά του πίσω πρέπει να βρει αγοραστή να πουλήσει τις μετοχές που αγόρασε σε τιμή που θα του επιτρέψει να πάρει τουλάχιστον τα χρήματά του πίσω. Το πότε όμως, κάτω από ποιες συνθήκες και σε τι τιμή θα πουλήσει τις μετοχές του, δεν καθορίζονται από τον ίδιο, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς για ελευθερία επιλογής στην οικονομία της αγοράς.

Σε τελευταία ανάλυση δηλαδή, οι άνθρωποι που ελέγχουν την οικονομία της αγοράς φροντίζουν, με προσεκτικά επιλεγμένες κάθε φορά κινήσεις, να συγκεντρώσουν στο ναό του χρήματος τα τεράστια κεφάλαια που επιθυμούν να βάλουν στο χέρι, σπρώχνοντας στην ουσία τα εκατομμύρια των μικροεπενδυτών να ακουμπήσουν εκεί όλες τους τις οικονομίες, με την προσδοκία του εύκολου κέρδους. Για να τους δελεάσουν δε περισσότερο και να τους μεταβάλουν σε φανατικούς οπαδούς της θρησκείας του χρηματιστηρίου, επιτρέπουν σε κάποιους από αυτούς να κερδίσουν, καποιες φορές, ορισμένα χρήματα.

Ετσι στο χρηματιστήριο, κάποιοι, πολύ λίγοι, κερδίζουν πολλά και οι πολλοί τα χάνουν όλα. Αυτός άλλωστε είναι βασικός νόμος της οικονομίας της αγοράς. Οταν κάποιος κερδίζει, κάποιος ή κάποιοι άλλοι χάνουν τα αντίστοιχα ποσά. Επειδή δε η οικονομία της αγοράς αποτελεί βασική λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, είναι επόμενο αυτοί που κερδίζουν να είναι οι μεγάλοι καπιταλιστές, που καθορίζουν και τους κανόνες του παιχνιδιού και χαμένοι να είναι όλοι οι άλλοι, από όλα τα άλλα κοινωνικά στρώματα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το χρηματιστήριο, σαν «ναός» του χρήματος και βασικός θεσμός του καπιταλιστικού συστήματος στο μονοπωλιακό του στάδιο, είναι επόμενο να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ηγετικών κύκλων αυτού του συστήματος. Οποιαδήποτε άλλη αντιμετώπιση του θέματος θα ήταν τουλάχιστο αφελής. Το να ζητά συνεπώς ο κ. Παπαθεμελής να τιμωρηθούν οι «δράστες των επιχειρηματικών παιγνίων» και να «συμμορφωθούν στην εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας...» είναι σαν να ζητά να τιμωρήσουν τον εαυτό τους οι στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος, αυτοί που ελέγχουν τους θεσμούς της οικονομίας της αγοράς. Είναι σαν να ζητά να καταργήσουν οι ίδιοι το σύστημα που εξυπηρετούν!