Το ζήτημα της αλλαγής του θεσμικού πλαισίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης και των σχεδίων της κυβέρνησης που προωθούν την ιδιωτικοποίησή της φέρνει στη Βουλή το ΚΚΕ με Ερώτηση των βουλευτών του Γιώργου Χουρμουζιάδη, Λιάνας Κανέλλη και Παναγιώτη Κοσιώνη, προς τον υπουργό Παιδείας. Οπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην Ερώτηση:

«Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση προτίθεται να προωθήσει την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει την Εθνική Βιβλιοθήκη με άμεσο στόχο τη μετατροπή της σε ΝΠΔΔ που αποτελεί ενδιάμεσο βήμα για τη μετατροπή της σε ΝΠΙΔ.

Είναι φανερό ότι η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού ανοίγει το δρόμο για την άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης παραδίνοντάς τη στην ουσία στους μεγαλοεπιχειρηματίες που θέλουν να εκμεταλλευτούν το συσσωρευμένο πνευματικό - μορφωτικό υλικό που διαθέτει.

Ταυτόχρονα η εξέλιξη αυτή θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο χώρο της Εθνικής Βιβλιοθήκης».

Και οι βουλευτές καταλήγουν: «ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. υπουργός ποιες είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με το μέλλον της Εθνικής Βιβλιοθήκης;».

Η Εθνική Βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει ένα τεράστιο πλούτο της πνευματικής δημιουργίας αιώνων, αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά του λαού μας που πρέπει να έχει πρόσβαση και να αξιοποιεί τις δυνατότητές της. Ωστόσο, εδώ και χρόνια με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνήσεων, η Εθνική Βιβλιοθήκη έχει αφεθεί στην τύχη της, πράγμα που οδηγεί στη σταδιακή απαξίωσή της. Για χρόνια διατηρείται η υποχρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια διατίθενται το πολύ 150 εκατ. δραχμές (στο φετινό προϋπολογισμό προβλέπονται ακόμα λιγότερα, συγκεκριμένα 140 εκατ. δρχ.), ποσό που αν αφαιρεθούν τα έξοδα για ενοικιάσεις κτιρίων, αποτελεί ψίχουλα για να λειτουργήσει σωστά η βιβλιοθήκη.

Οπως χρόνια καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι σ' αυτή, η ίδια η λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης αντιμετωπίζει τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και χώρους για τη φύλαξη των πάνω από 2 εκατομμυρίων τόμων βιβλίων και άλλου πολύτιμου υλικού, ιστορικών εγγράφων, αρχείων, τίτλων εφημερίδων και περιοδικών.

Επίσης σημαντικό είναι το πρόβλημα των απαραίτητων έργων συντήρησης που πραγματοποιούν πολύ λίγοι εργαζόμενοι. Για όλα αυτά τα προβλήματα που χρόνια τώρα δημιούργησαν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, γίνεται σήμερα προσπάθεια από την κυβέρνηση να εμφανιστεί σαν λύση, η σταδιακή μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης, από το δημόσιο σε ιδιωτικά χέρια με τα αντίστοιχα θεσμικά πλαίσια λειτουργίας. Είναι γνωστή αυτή η τακτική και σε άλλους τομείς - υποχρηματοδότηση, απαξίωση και τελικά επίκληση... της ελεύθερης αγοράς. Γι' αυτό και η υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της βιβλιοθήκης χρειάζεται να γίνει ακόμα πιο πολύ, λαϊκή υπόθεση.