«Είναι ένα κερδοφόρο παιχνίδι, το οποίο δυστυχώς εμείς το τρέφουμε». Με τη φράση αυτή ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, Κώστας Λουράντος, σχολίασε όλη αυτή την κατάσταση με τα προϊόντα «life style», συμπληρώματα διατροφής, σκευάσματα φαρμακοδιέγερσης και την κουλτούρα που τα καθιστά «απαραίτητα». Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας αναφερθήκαμε σχεδόν σε όλες τις πτυχές του ζητήματος. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ...φόρτωσε, ως γονιός και ως επιστήμονας, με τη ζώσα πραγματικότητα.

«Τα συμπληρώματα διατροφής, βάσει του νόμου, πρέπει να πωλούνται μόνο από τα φαρμακεία. Οποιοδήποτε άλλο κανάλι είναι παράνομο. Στην πραγματικότητα όμως αυτό δε συμβαίνει. Οι μεγάλες δόσεις που χρειάζονται κάποιοι αθλητές ή κάποια ειδικά σκευάσματα που χρειάζονται - σύμφωνα με τους γυμναστές, τους γιατρούς ή άλλους υπευθύνους - δεν υπάρχουν στα φαρμακεία. Ετσι τα εισάγουν. Είτε μέσω Ιντερνετ, είτε μέσω άλλων τρόπων και τα διοχετεύουν μέσω άλλων καταστημάτων. Θα μου πείτε γιατί; Γιατί τα καταστήματα αυτά σπανίως ελέγχονται».

-- Η έλλειψη προσωπικού δημιουργεί αδυναμία ελέγχων (ευθύνη ΕΟΦ, Νομαρχίας);

«Βεβαίως. Ο ΕΟΦ καλά καλά δεν μπορεί να ελέγξει τα φαρμακεία. Η δομή του, σχετικά με τους ελέγχους, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε τέτοια ζήτηση. Δεν προλαβαίνουν, δε γίνεται. Δεν υπάρχουν άνθρωποι, δεν υπάρχει σωστή δομή. Σε κάθε περιοχή υπάρχουν αρκετά καταστήματα - γυμναστήρια ή άλλα καταστήματα υγιεινής διατροφής - που πουλάνε συμπληρώματα διατροφής. Τα οποία ελέγχονται μόνο την ημέρα της άδειας λειτουργίας. Ο καθένας λοιπόν μπορεί να φέρει οτιδήποτε...

-- Κάποιοι θεωρούν ή ισχυρίζονται ότι τα συμπληρώματα είναι ακίνδυνα.

«Αν είναι δυνατόν. Τα συμπληρώματα διατροφής είναι επικίνδυνα όταν δεν τα χρειάζεται κανείς. Π.χ. η ημερήσια δόση βιταμίνης C, κατά την άποψη των ειδικών, είναι συνήθως από 135 μέχρι 500 μιλιγκράμ. Και βλέπεις κάποιον να παίρνει 1.000 μιλιγκράμ (1 γραμμάριο). Αυτό τι σημαίνει; Υπερδοσολογία. Η οποία δεν αφορά μόνο αυτό καθεαυτό το στομάχι, αλλά και την έξοδο από τον οργανισμό. Δεν το χρειάζεται και το αποβάλλει, μέσω των νεφρών. Αρα τους επιβαρύνει. Αποβάλλει λοιπόν ένα προϊόν, μέσω των νεφρών, ένα φάρμακο από υπερβολική δόση.

Αυτό συμβαίνει και με άλλα πράγματα. Πρωτεΐνες ή αμινοξέα κλπ. Δεν τα χρειάζεσαι και τα βάζεις μόνο γιατί θέλεις να φουσκώσεις. Αυτό από μόνο του είναι παρέμβαση στην εσωτερική δομή του οργανισμού και ήδη υπάρχει ένα πρόβλημα. Το οποίο εκείνη την ώρα μπορεί να μην το αισθανθείς. Θα το αισθανθείς όμως πολύ αργότερα.

Ηρθε πριν περίπου ένα χρόνο κάποιος με εκπληκτικό σώμα, ένα παλικάρι μέχρι εκεί πάνω. Και μου ζήτησε κάτι για ακμή. Του λέω δεν βλέπω να έχεις σπυράκια. Μου λέει στην πλάτη. Την κοιτάω και του λέω γιατί ρε παιδί μου έτσι; Να, μου λέει, κάνω κάτι ντεκαντουραμπολίνες. Του λέω "τι κάνεις! Και τι άλλο"; Μου αράδιασε ένα κατεβατό.

Μπήκα λοιπόν στο Ιντερνετ για να δω. Ηταν όλες ουσίες που υπερέκριναν ορμόνες για να είναι σε μια κατάσταση υπερδιέγερσης, απόδοσης έργου πολύ μεγαλύτερου από αυτό που έπρεπε να κάνει ο οργανισμός. Το έκανε αυτό για να αποκτήσει μύες, για να "φουσκώσει". Του εξήγησα ορισμένα πράγματα.

Τον είδα πριν από περίπου 2 μήνες. Στην αρχή δεν τον αναγνώρισα. Είχε ξεφουσκώσει, είχε μαραζώσει, είχε γίνει 10 χρόνια μεγαλύτερος. Τον ρώτησα λοιπόν πώς τα ...κατάφερε έτσι. Μου λέει "όταν μου είπες όλα αυτά και μπαίνοντας στο Ιντερνετ και διαβάζοντας κάποια πράγματα γι' αυτές τις ουσίες, κατάλαβα τι έκανα. Σταμάτησα, αλλά κοίταξε πώς έγινα». Ηταν σαν το παραφουσκωμένο μπαλόνι που ξεφουσκώνει. Το πρόσωπο είχε γίνει πλισέ, τα μπράτσα νερουλά, τρέμανε. Επρεπε να πάει νοσοκομείο για να αρχίσει να μαζεύει το δέρμα του.

Συνήθως τα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία είναι πολλά, τα παίρνεις όταν θέλεις να υπερβάλεις την προσπάθεια για λειτουργία. Είναι σαν να έχεις ένα μικρό αυτοκίνητο και το φτάνεις στα όρια. Κάποια στιγμή θα "τα φτύσει". Αυτό συμβαίνει στον οργανισμό. Δίνοντάς του βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής, πρωτεΐνες κλπ. του δίνεις μια ώθηση για να παράξει ένα έργο το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν μπορεί να παράξει. Οπως το αυτοκίνητο έχει κάποιες προδιαγραφές, έτσι έχει και ο οργανισμός. Αν αυτές τις υπερβείς, καταστρέφεις τον οργανισμό. Απλά πράγματα».

Πολλοί νομίζουν ότι οι καταστάσεις αυτές αφορούν μόνο επαγγελματίες αθλητές. Κάνουν ολέθριο λάθος. Η «λογική» αυτή έχει επεκταθεί ακόμα και σε μικρά παιδιά. Τα οποία «σπρώχνουν» οι γονείς!..

«Μου ήρθε πρόσφατα μια μαμά με μια μπροσούρα που είχε "κατεβάσει" από το Ιντερνετ. Ηθελε να δώσει κάποιο σκεύασμα στο παιδί της, για να έχει καλύτερες αθλητικές επιδόσεις. Και με ρώτησε αν είναι καλό. Εγώ σου λέω ότι είναι καλό. Ξέρεις αν αυτό που διαφημίζει θα είναι το ίδιο με αυτό που θα πάρεις; Θα το πας στο Χημείο του Κράτους; Και αν μεθαύριο σου κάνει κάποιες παρενέργειες από ποιον θα ζητήσεις ευθύνες; Από το Ιντερνετ, τον αέρα τον κοπανιστό; Δεν είναι για σένα, είναι για το παιδί σου, δεν το σκέπτεσαι αυτό;

Εκεί είναι το θέμα, στους γονιούς. Το παιδί τι γνωρίζει; Ο γονέας πιέζει το παιδί. Εμένα ο γιος μου είναι αθλητής του τένις. Του είπα δε θα κάνεις πρωταθλητισμό, θα παίξεις όσο αντέχεις. Κάποια στιγμή - σε τουρνουά - που μου είπε δεν αντέχω άλλο, του είπα σταμάτα μην παίζεις άλλο. Με ρώτησε γιατί να μην πάρει και αυτός βιταμίνες. Του είπα, αγόρι μου, δε χρειάζεσαι. Τρως κανονικά το φαγητό σου. Δε θα ντοπαριστείς για να κερδίσεις ένα κύπελλο. Δε θα μάθεις τη βοήθεια για να γίνεις κάποιος.

Παρακολουθούσα κάποιο άλλο τουρνουά. Εβλεπα γονείς να πρεσάρουν το παιδί τους "σκίστονε, φάτον, όρμα του, δεν σου είπα, ρε, κάντο έτσι" κλπ. Τέτοια πίεση. Οταν ένα παιδί έχασε, έβαλε τα κλάματα. Και ο πατέρας του τον αποκάλεσε άχρηστο! Δυστυχώς, η κοινωνία μας έχει φτάσει στο σημείο οι ίδιοι οι γονείς να σπρώχνουν τα παιδιά τους. Ξέρεις τι κάνουνε οι γονείς, δάσκαλοι κλπ., οι οποίοι ντοπάρουνε στον ερασιτεχνικό αθλητισμό παιδιά; Τι τους μαθαίνουν; Οτι με μια βοήθεια, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή, με οποιοδήποτε κόστος, έχεις μια προσωρινή κερδοφόρα στιγμή. Αδιαφορείς για το μέλλον. Κοιτάς το τώρα. Να γίνω καλός αθλητής, να πάρω πρωτάθλημα»...

-- Καθοριστικό σημείο στην ιστορία συμπληρώματα διατροφής και ντόπινγκ, που πολλές φορές σχετίζονται άμεσα, δεν είναι τόσο το ιατρικό κομμάτι. Οσο η κοινωνική άποψη, η κουλτούρα που επικρατεί. Τι μέσα μετέρχεσαι να πετύχεις ένα σκοπό και ποιος τελικά είναι αυτός.

«Οπως το είπες ακριβώς. Είναι μια σιχαμένη κοινωνία η οποία δεν έχει βάλει κανόνες ή δεν τους σέβεται. Δε σέβεται τα παιδιά που είναι το μέλλον της και πάνω τους χτίζει. Και επιτρέπει σε εμάς τους μεγάλους να τα διαβρώνουμε, για δικό μας όφελος. Αυτοί οι μπαμπάδες και αυτές οι μαμάδες κερδίζουν από το παιδί. Καυχιούνται για το παιδί που είναι πρωταθλητής. Δεν τους ενδιαφέρει με ποιο τρόπο έγινε πρωταθλητής».

-- Η κοινωνία δεν τα κάνει τυχαία όλα αυτά.

«Βεβαίως δεν τα κάνει τυχαία. Δε θα μπορούσε να κάνει ελέγχους και να επιβάλει ποινές; Γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι; Τι έγινε με τόσες ιστορίες ντοπαρίσματος που έχουμε κατά καιρούς δει; Τίποτα δε γίνεται. Είναι αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή. Εγώ είμαι εναντίον τους, έτσι όπως έχουν καταντήσει. Δεν έχουν καμιά σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες που υπήρχαν παλιά. Εγώ ντρέπομαι όταν φεύγει η φλόγα από την Ολυμπία και πάει στο πανηγύρι των εταιρειών.

Η κοινωνία μας ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος. Κανένας ηθικός φραγμός. Εχουν ισοπεδωθεί όλα. Και στο τέλος τέλος, όλοι όσοι φωνάζουμε, είμαστε οι γραφικοί της παρέας. Και μάλιστα το σύστημα μας αποβάλλει. Γιατί; "Είναι πολλά τα λεφτά Αρη"»...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

(Σ.σ. δικές μας οι υπογραμμίσεις)