Το συνολικό σχεδιασμό για το «νέο σχολείο» της αγοράς ανακοίνωσε, χτες, στο Υπουργικό Συμβούλιο, η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, προσθέτοντας ένα βασικό κομμάτι στο στόχο για διάλυση της εκπαίδευσης και προσαρμογή της στις ανάγκες του κεφαλαίου. Οι αλλαγές που ανακοινώθηκαν θα υλοποιηθούν μέσω «νομοθετικών ρυθμίσεων» και άμεσων παρεμβάσεων και έχουν άμεση σχέση με την «προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στη νέα διοικητική αρχιτεκτονική της χώρας», δηλαδή το σχέδιο «Καλλικράτης».

Στο σχέδιο του υπουργείου είναι σαφές: Ξεχνάμε οτιδήποτε ξέραμε μέχρι σήμερα για μόρφωση των μαθητών, στο «νέο σχολείο» «γίνεται μεγαλύτερη εξατομίκευση της διδασκαλίας», «προώθηση της διά βίου μάθησης» και ενίσχυση του «επιχειρηματικού πνεύματος», στο οποίο εντάσσονται και τα περί «καινοτομίας» που περιγράφονται. Ο μαθητής πρέπει να ξέρει από νωρίς ότι η μόρφωση είναι «προσωπική» του υπόθεση, για να μπορεί να ετοιμάζεται για τη «Διά Βίου Μάθηση», που θέλει τους εργαζόμενους να κυνηγούν, μονίμως, δεξιότητες, για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εκάστοτε επιχείρησης.

Πλέον, τα σχολεία «αυτο-αξιολογούνται» και θα «αξιολογούνται» για τους «πόρους της σχολικής μονάδας (υλικοτεχνική υποδομή, οικονομικοί πόροι, ανθρώπινο δυναμικό)», «τη διοίκηση της σχολικής μονάδας (συντονισμός σχολικής ζωής, διαμόρφωση - εφαρμογή σχολικού προγράμματος, αξιοποίηση μέσων και πόρων)», την «υλοποίηση του προγράμματος χωρίς απώλεια διδακτικών ωρών» κ.ά. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το σχολείο θα πρέπει, μελλοντικά, να ψάχνει και πόρους για τη λειτουργία του. Η υπουργός Παιδείας, άλλωστε, έχει δηλώσει ότι το σχολείο αφορά την Αυτοδιοίκηση και τους «κοινωνικούς φορείς», δηλαδή και τις επιχειρήσεις.

Στους στόχους για το «νέο σχολείο», δηλαδή το «αποκεντρωμένο σχολείο», είναι και η αλλαγή των «προγραμμάτων σπουδών». Στο σχέδιο του υπουργείου περιγράφεται ότι το πρόγραμμα πρέπει να είναι «παιδαγωγικά διαφοροποιούμενο για να λαμβάνει υπόψη τους διαφορετικούς ρυθμούς μάθησης των μαθητών», «ανοικτό και ευέλικτο» ως «προς τη διαδικασία σύνταξης» και «διαθεματικό». Οι παραπάνω περιγραφές δεν ενδιαφέρουν το μαθητή και τις ανάγκες του, αλλά ανοίγουν το δρόμο για τη διαμόρφωση διαφοροποιημένων σχολικών προγραμμάτων, ανά σχολική μονάδα, περιοχή κτλ. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι νέες «παιδαγωγικές τεχνικές» που απαιτούν «πιο ευέλικτο μαθησιακό περιβάλλον».

Τους ίδιους σκοπούς εξυπηρετούν και οι Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ), οι οποίες είναι «δύσκολες περιοχές» (λαϊκές συνοικίες, απομονωμένες περιοχές). Στα σχολεία των περιοχών αυτών θα δίνονται περισσότερα χρήματα, αλλά αυτό δε θα αλλάζει σε κάτι τον αποκλεισμό των μαθητών, αφού το εισόδημα των γονιών τους δεν πρόκειται ν' αλλάξει. Τελική «λύση» θα είναι η διαφοροποίηση των σχολικών προγραμμάτων, σύμφωνα με τις «τοπικές ανάγκες».

Βασικό στοιχείο του «νέου σχολείου» θα είναι η αλλαγή του ρόλου του εκπαιδευτικού, αφού όπως αναφέρει το υπουργείο «επαναπροσδιορίζει τη σχέση του εκπαιδευτικού με την εκπαίδευση». Η «προσαρμογή» θα γίνει με «επιμόρφωση σε θεματικές και αντικείμενα που συνδέονται λειτουργικά με τις αλλαγές στο σχολείο και τις διευκολύνουν». Ταυτόχρονα, προωθείται και η «εξειδικευμένη επιμόρφωση για το νέο σχολείο» και επιμόρφωση «στις διδακτικές πρακτικές που συνοδεύουν τα προγράμματα». Προφανώς, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, που έχει ανακοινωθεί παλιότερα, θα εντάσσεται στην «προσαρμογή» του στα νέα δεδομένα. Σημειώνουμε ότι στόχος του υπουργείου είναι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών «σε μία τριετία».

Επίσης, γίνεται ένα ακόμα βήμα αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, αφού εισάγεται το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης. Οπως αναφέρεται στο σχέδιο του υπουργείου, η παιδαγωγική κατάρτιση «παρέχεται: α) κατά τη διάρκεια των σπουδών και εντάσσεται στο Πρόγραμμα των Τμημάτων με τη μορφή "Ειδικού Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής", β) μετά την αποφοίτηση και με βάση όρους και προϋποθέσεις που τίθενται από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεννόηση με τα ανώτατα ιδρύματα».

Δηλαδή, ο εκπαιδευτικός μετά το πτυχίο θα ακολουθεί την ίδια «οδύσσεια» που ακολουθεί και σήμερα: Εξετάσεις στο ΑΣΕΠ, ωρομισθία και όχι μόνο. Το υπουργείο επανέλαβε τα περί ενεργοποίησης του «δόκιμου εκπαιδευτικού». Προβλέπεται να διορίζεται «ως δόκιμος με διετή θητεία και να μονιμοποιείται μετά από αξιολόγηση». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να αξιολογηθεί αρνητικά και να μη μονιμοποιηθεί! Το υπουργείο, πάντως, υποστηρίζει πως μπορεί να καταλήξει «σε πρόταση μονιμοποίησης» ή «σε πρόταση μετάταξής του σε άλλη υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας».

Παράλληλα με όλα αυτά ανακοινώθηκε, και επίσημα, ότι η πρόσληψη του εκπαιδευτικού θα γίνεται σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, κάτι που σημαίνει ότι θα προσλαμβάνεται τοπικά, στα πλαίσια του «αποκεντρωμένου» σχολείου και του σχεδίου «Καλλικράτης». Απ' τις παραπάνω αλλαγές δε θα μπορούσε να λείψει και η δημιουργία «κατάλληλων» στελεχών εκπαίδευσης, αφού «αίρονται τα εμπόδια και οι περιορισμοί στη συμμετοχή με ταυτόχρονη αξιοποίηση των ικανοτήτων και γνώσεων που προκύπτουν από την εμπειρία», ανοίγοντας το δρόμο για τη συμμετοχή των μάνατζερ στην εκπαίδευση.

Η υλοποίηση των παραπάνω αντιεκπαιδευτικών σχεδίων θα κοστίσει, σύμφωνα με το υπουργείο, 1,39 δισ. ευρώ σε προγράμματα ΕΣΠΑ. Μεταξύ άλλων τα χρήματα αυτά θα «επενδυθούν» για την αναμόρφωση όλων των προγραμμάτων σπουδών, επιμόρφωση εκπαιδευτικών (παιδαγωγική, καθοδήγηση, διοικητική επάρκεια), την αξιολόγηση των ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ κ.ά. Οι αλλαγές αυτές θα γίνουν με τρεις «νομοθετικές πρωτοβουλίες» με τους παρακάτω τίτλους: «Προσαρμογή του Εκπαιδευτικού Συστήματος στη Νέα Διοικητική Αρχιτεκτονική της χώρας», «Αναβάθμιση του εργασιακού βίου και του κύρους των εκπαιδευτικών», «Αναβάθμιση της Επαγγελματικής - Τεχνικής Εκπαίδευσης». Τέλος, χαρακτηριστικό της βαρύτητας που δίνει η κυβέρνηση στο «νέο» σχολείο είναι και η ...εξαγγελία για «κίνημα Παιδείας» (!) για την υλοποίησή του!