Στις Θέσεις για το 10ο Συνέδριό της η ΚΝΕ κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο κομμάτι αυτό της νεολαίας που βρίσκεται στην κατάρτιση. Στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας της Οργάνωσης για άνοδο της πολιτικοποίησης της νεολαίας, οι νέοι κομμουνιστές με την πρωτοπόρα δράση τους και στο χώρο των σχολών αυτών δίνουν καθημερινή μάχη για τη συμμετοχή της νεολαίας στο λαϊκό κίνημα, στο πλευρό του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ενάντια στην επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου, με προοπτική την άλλη κοινωνία.

Οι δυνάμεις της ΚΝΕ μπήκαν μπροστά στην προσπάθεια να αποκτήσει ο χώρος των σπουδαστών αυτών τη δική του φωνή, πρωτοστατώντας στη δημιουργία των Συλλόγων Σπουδαστών Ιδιωτικών Σχολών και Δημοσίων ΙΕΚ. «Η ίδρυσή τους προέκυπτε ως ανάγκη των σπουδαστών και αφορά το σύνολο της ζωής τους και τους όρους σπουδών τους», λέει στον «Ρ» ο Στέφανος Δημητριάδης, γραμματέας της ΤΟ Κατάρτισης Αθήνας. Η παρέμβαση της Οργάνωσης προχωρά παραπέρα. «Το ζήτημα είναι πώς θα καταφέρουμε με τη δράση μας να κάνουμε συνείδηση στους σπουδαστές την ίδια τους τη θέση: Και ως σπουδαστές σε ένα τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά πρώτα και κύρια ως εργαζόμενους, που σημαίνει ότι και η πάλη μέσα από τους συλλόγους δεν μπορεί παρά να συμπορεύεται στον αγώνα με τα ταξικά συνδικάτα, με το ΠΑΜΕ. Είναι ένα σημαντικό βήμα που έκανε η Οργάνωση το προηγούμενο διάστημα», σημειώνει.

«Μετά το Συνέδριο και την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος για τη Νεολαία, αλλά και μπροστά στο Συνέδριο της Οργάνωσης, η ΚΝΕ συνολικά μαζί με το Κόμμα κάνει μια στροφή στο χώρο των ΙΕΚ, δημόσιων και ιδιωτικών», σημειώνει. «Είναι ένας χώρος όπου συγκεντρώνονται νέοι, πολλοί από τους οποίους είναι ήδη εργαζόμενοι και οι υπόλοιποι άμεσα θα βγουν στην παραγωγή. Είναι ένα κομμάτι της νεολαίας που δεν έχει αυταπάτες, που δίνει διπλή μάχη στη ζωή του, αφού παράλληλα με το μεροκάματο δίνουν τον αγώνα τους για όσα περισσότερα εφόδια μπορούν. Επιπλέον είναι το κομμάτι της νεολαίας που βγαίνει με τους χειρότερους όρους στην αγορά εργασίας και λόγω γενικότερων αντιλαϊκών μέτρων και λόγω της θέσης που τους επιφυλάσσουν».

Μιλώντας για την παρέμβαση της Οργάνωσης λέει ότι «η ΚΝΕ κατάφερε να αναδείξει το ρόλο της κατάρτισης συνολικά και στη χώρα και μέσα από τις σχολές και να αναδείξει την πρόταση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και για την επαγγελματική εκπαίδευση και συνολικά για τα ζητήματα της νεολαίας». Στην προσπάθεια αυτή δεν έλειψαν τα εμπόδια. Οπως αναφέρει, «το σύστημα φροντίζει καθημερινά να παρεμβαίνει στις συνειδήσεις αυτών των παιδιών. Μέσα από τους όρους που δουλεύουν, που σπουδάζουν, μέσα από τρομοκρατία από την πλευρά κάποιων διευθυντών και σχολαρχών κλπ., την ανοιχτή προσπάθεια να υψώσουν τείχη ανάμεσα στους σπουδαστές και το ΚΚΕ, και βέβαια από μηχανισμούς που με πλάγιο τρόπο παρεμβαίνουν στις συνειδήσεις συνολικά της νεολαίας όπως π.χ. τα ναρκωτικά. Ζητήματα που στρέφουν το νέο σήμερα ενάντια στον αγώνα και τη συλλογική δράση».

Ο Στ. Δημητριάδης σημειώνει ότι «έγιναν σημαντικά βήματα το προηγούμενο διάστημα, η ΚΝΕ κατάφερε να αναδείξει το ρόλο της κατάρτισης συνολικά και στη χώρα και μέσα από τις σχολές και να αναδείξει την πρόταση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και για την επαγγελματική εκπαίδευση και συνολικά για τα ζητήματα της νεολαίας».

Στις σχολές κατάρτισης εκπαιδεύεται η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης και μπολιάζεται με αξίες μακριά από τα ιδανικά και τις ανάγκες της. Ενα ζήτημα που θέτει η ΚΝΕ είναι η συστράτευσή της με το κόμμα της εργατικής τάξης, με την ένταξη στις γραμμές της του πρωτοπόρου κομματιού των σπουδαστών. «Η προσπάθεια αυτή θα συμβάλει και στην καλύτερη παρέμβαση της Οργάνωσής μας στην εργαζόμενη νεολαία, αλλά και συνολικά η συμμετοχή των σπουδαστών στο κίνημα, στους αγώνες, μπορεί να συμβάλει και στην ανασύνταξη του κινήματος (είναι νέες δυνάμεις, νέα εργατόπαιδα, που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση) με το να μπαίνει νεολαία και νέες δυνάμεις από διάφορους κλάδους στο κίνημα, να οργανώνονται στα συνδικάτα, τα σωματεία τους. Είναι και παρακαταθήκη και για την ίδια την Οργάνωση και το Κόμμα όταν από την οργάνωση της κατάρτισης θα αναδεικνύονται πρωτοπόροι στις κλαδικές οργανώσεις της ΚΝΕ και του Κόμματος».

«Για μας, η θέση της επαγγελματικής εκπαίδευσης βρίσκεται μετά το ενιαίο 12χρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο, σε σχολές δημόσιες και δωρεάν, που θα τους παρέχουν όλη τη θεωρητική και πρακτική γνώση που χρειάζονται για την ειδικότητα που θα ακολουθήσουν και άμεση απορρόφησή τους. Βέβαια, αυτή η πρόταση δεν είναι ξεκομμένη από την πρότασή μας για την κοινωνία», σημειώνει. Από κει και πέρα υπάρχουν επιμέρους ζητήματα που δίνουν ανάσα στο σπουδαστή και αποτελούν άμεσους στόχους πάλης: Κατάργηση των διδάκτρων στα δημόσια ΙΕΚ, κατάργηση των ιδιωτικών ΙΕΚ και γενικά των ιδιωτικών σχολών, δωρεάν βιβλία και αναλώσιμα, κατάργηση της διπλής εκμετάλλευσης των μεταναστών (που αναγκάζονται να πληρώνουν παραπάνω), πρακτική άσκηση στο πλαίσιο των σπουδών με αμοιβή και ασφάλιση με βάση τις συλλογικές συμβάσεις, δωρεάν πάσο, κατοχύρωση της συνδικαλιστικής δράσης των συλλόγων, κάλυψη των αναγκών σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.