Δε μας φτάνουν τα χάλια μας, έχουμε και τον ΣΕΒ να «σπάει πλάκα». Μόνο έτσι μπορεί να εκληφθεί η ενέργειά του να φέρει στην Ελλάδα τον πρώην πρωθυπουργό της Ιρλανδίας Γκ. Φιτζέραλντ, για να μεταφέρει την εμπειρία του από το «Ιρλανδικό θαύμα». Το οποίο ήταν «θαύμα» μόνο για τους πλουτοκράτες.

Οι ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες είχαν σαν πρότυπο την Ιρλανδία όταν έπαιρνε σκληρά μέτρα για την εργατική τάξη και οδηγούνταν στην «ανάπτυξη». Αλλά συνεχίζουν να την έχουν ως πρότυπο και τώρα, που από τη μια το Ιρλανδικό οικονομικό «θαύμα» ξεφούσκωσε παταγωδώς και από την άλλη λαμβάνονται σε αυτή τη χώρα ακόμη σκληρότερα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων, σε σχέση με την Ελλάδα.

Αυτά τα «πρότυπα» να μας λείπουν. Ιδίως, όταν από τα συμπεράσματα της εκδήλωσης όπου μίλησε ο πρωταγωνιστής των οικονομικών μέτρων στην Ιρλανδία την περίοδο 1981- 1987, προκύπτει «μόνη ενδεδειγμένη λύση για την ελληνική οικονομία η άμεση και συνεπής εφαρμογή των μέτρων» και εκτιμάται - έτσι για να ελπίζουμε σε κάτι - ότι αν οι αγορές δουν αποτελέσματα έως τον Ιούνη, θα ομαλοποιηθεί ο δανεισμός της χώρας.

Αλλά με τέτοια «θαύματα» σε βάρος των λαών, είναι λογικό να παρουσιάζονται οι «αγορές» ως «θαυματοποιοί» και «σωτήρες». Των μεγαλοεπιχειρηματιών, όμως, όχι των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.