Θυμίζουμε ότι η ανακοίνωση της χρηματοδότησης με 6 εκατ. ευρώ των σχετικών έργων έγινε με «τυμπανοκρουσίες» από το υπουργείο Πολιτισμού, σε μια προσπάθεια «νομιμοποίησης» στη συλλογική συνείδηση της εισβολής των «χορηγών» στις αρμοδιότητες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, στην προκειμένη περίπτωση του σωματείου «Διάζωμα», το οποίο προωθεί αυτή την πολιτική, με άμεσο στόχο την «επανάχρηση» των αρχαίων Θεάτρων.
Στο τελευταίο τεύχος της περιοδικής έκδοσης της Αρχαιολογικής Εταιρείας «Ο Μέντωρ» σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι «τα πράγματα είναι επικίνδυνα για το μνημείο, γιατί παραγνωρίζεται η επιστημονική πλευρά του εγχειρήματος και προβάλλονται, όπως και για τα μνημεία άλλων τόπων, Επιδαύρου, Νάξου, ωφελιμιστικές απόψεις με το μανδύα της διδακτικότητας ή της ακεραιότητας της μορφής κλπ.».
Αναδημοσιεύεται επίσης η αντίδραση δεκάδων επιστημόνων και πανεπιστημιακών, οι οποίοι, σε κοινή ανακοίνωσή τους, τον περασμένο Δεκέμβρη σημείωναν, μεταξύ άλλων: «Τα αρχαία θέατρα είναι μνημεία ιστορίας και πολιτισμού. Μπορούμε και οφείλουμε να τα συντηρούμε, όχι όμως και να τα συμπληρώνουμε σε τέτοιο βαθμό που να διαγράφεται η ιστορία τους, και επικαλούμενοι αμφιλεγόμενες εκφράσεις, όπως "αξιοποίηση", "ανάδειξη", "σύνδεση με την κοινωνία" και άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια, να τα αποδίδουμε στην τουριστική εκμετάλλευση».