Λέξη τη λέξη, πρόταση την πρόταση, σελίδα τη σελίδα απολαμβάνει και παρακολουθεί ο αναγνώστης, με αμείωτο ενδιαφέρον, την αστυνομική περιπέτεια του νεαρού κομίστα Αλέξανδρου, του κεντρικού ήρωα του «Γκάτερ*» της Ντορίνας Παπαλιού (εκδόσεις «Κέδρος»).

Σε μια καφετέρια της Αθήνας, το βλέμμα ενός 18χρονου ψηλόλιγνου αγοριού, με μακριά μαλλιά και με ακόμα μεγαλύτερη μεγάλη φαντασία, αιχμαλωτίζεται από το πρόσωπο ενός αγνώστου. Γιατί; Ποιος ξέρει;

Τα χαρισματικά του χέρια σκιτσάρουν αυτό που βλέπουν, και αμέσως μετά, δυο ξένοι με φανερά κακές διαθέσεις, απαγάγουν τον άγνωστο μπροστά σε όλους τους θαμώνες, οι οποίοι όμως δεν παίρνουν είδηση από τα τρομακτικά τεκταινόμενα.

Ο Αλέξανδρος, όμως, προλαβαίνει να τους «αποθηκεύσει» στη μνήμη του, για να τους σκιτσάρει λίγο αργότερα, όταν δει κι έναν άνδρα, με πυκνά γκρίζα μαλλιά, να εισέρχεται ως ταύρος σε υαλοπωλείο, στο καφενείο, και, να αναζητά - ματαίως - εκείνον που μόλις έχει απαχθεί.

Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η αγωνία του Αλέξανδρου, αλλά και η απόφασή του να δώσει απαντήσεις στα ερωτηματικά που τον βασανίζουν: Ποιος ήταν ο άγνωστος, ποιοι ήταν οι απαγωγείς του, και ποιος τελικά ήταν ο σκοπός τους.

Οταν τη μεθεπομένη διαβάσει σε μονόστηλο - εκεί τρυπώνουν πάντα τα κακά μαντάτα - στην εφημερίδα την τύχη του άτυχου άγνωστου άνδρα, και, όχι και πολύ τυχαία, μαθαίνει για ένα θανάσιμο «ατύχημα» μιας νέας κοπέλας, αρχίζει να τρέχει με χίλια...

Αυτό που είναι εκπληκτικό στο βιβλίο της Ντορίνας Παπαλιού, δεν είναι μόνον η άρτια αστυνομική πλοκή, δεν είναι η άτρωτη ελληνική γλώσσα, που αλλάζει, ανάλογα με ποιος τη μιλά - μεγάλο ατού για ένα συγγραφέα - αλλά σπουδαίο ρόλο παίζει και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει, χωρίς να αναπνέει όμως, ο νεαρός κομίστας, και περιστασιακός ντετέκτιβ, ο Αλέξανδρος Δαμιανός.

Αγωνία, υποδόριο χιούμορ, ειρωνική ματιά, πλοκή, σασπένς, περιπέτεια, πρωτοτυπία και, κυρίως, δροσιά είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν το «Γκάτερ» να ξεχωρίζει και να κοσμεί την ελληνική αστυνομική λογοτεχνία.

*Γκάτερ: Αγγλική λέξη που χρησιμοποιείται στη γλώσσα των δημιουργών των κόμικς και στα ελληνικά, για να δηλώσει το κενό ανάμεσα σε δυο διαδοχικές εικόνες. Είναι ο χώρος όπου ο αναγνώστης ενώνει το ένα πάνελ με το άλλο... έτσι μάς πληροφορεί η συγγραφέας στην πρώτη σελίδα.