Ο γνωστός πανεπιστημιακός Στράτος Θεοδοσίου, μας ξάφνιασε ευχάριστα με το μάλλον απρόσμενα - μετά το μέχρι σήμερα αυστηρά επιστημονικό συγγραφικό του έργο - με την πρώτη ποιητική συλλογή του. Δεν εμφανίζονται συχνά ποιητικές συλλογές από θετικούς επιστήμονες και μάλιστα αστροφυσικούς! Θα λέγαμε ότι αυτό είναι ένα σχετικά σπάνιο γεγονός γι' αυτό και η ευχάριστη έκπληξη.

Ούτως ή άλλως οι «Συμπαντικές Ενοράσεις» του Στράτου Θεοδοσίου (εκδ. «ΔΙΑΥΛΟΣ») φαντάζουν μια πρόκληση. Διαβάζοντας το μικρό και κομψό τομίδιο με τα στιχουργήματά του, ανακαλύπτουμε μικρές κρυφές «συμπαντικές» αλήθειες! Στις σελίδες του διαγράφονται, σε πυκνά νοήματα, απόψεις για την Αστρονομία, την Αστροφυσική, αλλά και τη σύγχρονη Φυσική.

Στίχοι που μιλούν για τα συμπαντικά ταξίδια, για το βύθισμα στο χρόνο, για τη συγκρότηση της ύλης και τις έρευνες στον Μικρόκοσμο. Δε λείπουν οι απόψεις του ποιητή για τα φιλοσοφικά συστήματα και για τους δρόμους της σύγχρονης Φυσικής. Ποιήματα που ανοίγουν νέους ορίζοντες στην τρέχουσα έρευνα και περιγράφονται απλά και κατανοητά. Το ποίημά του, για παράδειγμα, που αναφέρεται στο χρόνο μάς δίνει κομψά σε λίγες γραμμές την έννοια τόσο του μετρήσιμου όσο και του άχρονου τετραδιάστατου χρόνου. Η ποίησή του είναι «στρατευμένη»: Ενας συνεχής ύμνος για τη Φυσική, την Αστρονομία και την Αστροφυσική. Οι επιστήμονες, δε μας χαρίζουν μόνον απαντήσεις, αλλά μας θέτουν και ερωτήματα. Εξάλλου και ο ίδιος αναρωτιέται:

Είν' όλ' αυτά μια αίσθηση; συνέχεια αναρωτιέμαι;

ή μήπως μια ψευδαίσθηση, στου χρόνου τις τομές;