Μερικά παραδείγματα:

Το 1984, στη Σοβιετική Ρωσία, υπήρχαν 81.800 δημόσια ιδρύματα προσχολικής αγωγής, στα οποία φοιτούσαν 9,2 εκατομμύρια παιδιά. Το 1987 πάνω από 16 εκατομμύρια παιδιά πήγαιναν σε 140.000 παιδικούς σταθμούς. Το κράτος κάλυπτε τα 4/5 των εξόδων συντήρησής τους. Συγκεκριμένα, το ποσό που πλήρωναν οι γονείς δεν κάλυπτε ούτε καν το κόστος διατροφής των παιδιών, ενώ για ορισμένες οικογένειες όπως οι πολύτεκνες ή με χαμηλά εισοδήματα, οι παιδικοί σταθμοί ήταν δωρεάν. Το 1990, υπήρχαν 67,6 χιλιάδες δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, στα οποία πήγαιναν 20.328.000 παιδιά. Υπήρχε κάλυψη 100% των παιδιών, σε 100% δημόσια δωρεάν σχολεία.

Οι κατακτήσεις και η προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε δεν μπορούν να σβηστούν ως πραγματικότητα όσο κι αν οι κεφαλαιοκράτες και τα επιτελεία τους θέλουν να τις τοποθετήσουν στη λήθη της Ιστορίας. Ιδιαίτερα δε, στις σύγχρονες συνθήκες, όπου κατεδαφίζουν όλα τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των νέων, των παιδιών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, είναι αναγκαία η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.