Δεκάδες χιλιάδες λαού κατέβηκαν στους δρόμους μαζί με το ΠΑΜΕ, εμπιστεύτηκαν τους κομμουνιστές, έδειξαν στην πράξη τη διάθεσή τους να προχωρήσουν αποφασιστικά στους δύσκολους, αλλά ελπιδοφόρους αγώνες, του μέλλοντος για την απόκρουση των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι φανερό ότι σε τέτοιες στιγμές, που η ταξική σύγκρουση ανεβαίνει, μπαίνουν στο προσκήνιο λαϊκές μάζες που δεν έχουν βέβαια τον ίδιο βαθμό ταξικής συνείδησης και ωριμότητας. Πρόκειται, βέβαια, για αναμενόμενη και ταυτόχρονα ελπιδοφόρα εξέλιξη. Είναι, όμως, ταυτόχρονα ανάγκη να ανοίξει μέτωπο και να απομονώνονται ρεφορμιστικές αντιλήψεις και συμπεριφορές, που υπονομεύουν την ταξική ενότητα του κινήματος, καθώς βρίσκονται πολύ πίσω ή απέναντι από το πλαίσιο των στόχων του κοινωνικοπολιτικού μετώπου. Μπορεί να ακούγονται εύκολα διάφορα δήθεν «απολίτικα» ή οργισμένα συνθήματα για τους «κλέφτες» ή για τη «Βουλή», αλλά οι εργαζόμενοι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάνουν το στόχο: Τα βάρη της κρίσης να πληρώσουν τα μονοπώλια, ενιαίο μέτωπο πάλης εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων σε ρήξη με τα μονοπώλια με στόχο τη λαϊκή εξουσία. Οι σωστά προσανατολισμένοι και περιφρουρημένοι ταξικοί αγώνες μπορεί να μην έχουν άμεσα αποτελέσματα, όπως ίσως βιάζονται μερικοί, αλλά είναι σίγουρο ότι θα έχουν και προπάντων προς όφελος των συμφερόντων του λαού.