Μία ερώτηση, ένας βουβός θρήνος. Το απέραντο «γιατί;» σκέπασε χτες το Μαρούσι και το Αίγιο, που σείστηκαν από πλήθος κόσμου στην κηδεία των δύο γυναικών που έχασαν τη ζωή τους από την πυρκαγιά που προκάλεσε ομάδα προβοκατόρων στο υποκατάστημα της «ΜΑΡΦΙΝ» στην οδό Σταδίου. Αύριο, στις 4 το απόγευμα, θα ταφεί και το τρίτο θύμα, ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης στη Λευκάδα.

Στο Κοιμητήριο του Αμαρουσίου πολίτες, συγγενείς, συνάδελφοι και φίλοι έφτασαν για να αποχαιρετήσουν την 35χρονη Παρασκευή Ζούλια. Τραγικά πρόσωπα οι γονείς της που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν έξω από το καμένο υποκατάστημα. Συνάδελφοί του θύματος, βρέθηκαν στο νεκροταφείο όπου και κατέθεσαν στεφάνι. Μαζί με αυτούς και άλλοι τραπεζικοί υπάλληλοι, οι οποίοι θέλησαν να αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη της.

Το απόγευμα, κάτοικοι του Αιγίου παραβρέθηκαν στην κηδεία της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου. Γνωστοί της, απλοί κάτοικοι της πόλεις και συγγενείς της, από προχτές το βράδυ θρηνούσαν για το χαμό της, πραγματοποιώντας καθιστική διαμαρτυρία στην πλατεία Αγ. Λαύρας. Κατά τη διάρκεια της κηδείας, ο κόσμος ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Εκτός των ανθρώπων που βρέθηκαν στους τόπους της τελευταίας κατοικίας των θυμάτων, πλήθος κόσμου εξακολουθούσε και χτες να κοντοστέκεται έξω από το υποκατάστημα και να αφήνει ένα λουλούδι. Ενα αναμμένο κερί. Στη μνήμη των εργαζομένων που έχασαν τη ζωή τους.

Εξακολουθούν να παραμένουν αναπάντητα τα ερωτηματικά σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρήκαν τραγικό θάνατο οι τρεις εργαζόμενοι, τρεις μέρες μετά το τραγικό περιστατικό. Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες, το κτίριο δε διέθετε έξοδο κινδύνου καθώς θεωρείται διατηρητέο. Η κεντρική είσοδος και έξοδός του ήταν κλειδωμένη για την «καλύτερη προστασία των υπαλλήλων και των πελατών» με τα κλειδιά να τα έχει μόνο ένα άτομο.

Ενα άτομο επίσης, φέρεται να είναι και ο υπεύθυνος του συστήματος πυρασφάλειας χωρίς όμως κανείς να γνωρίζει «τι γνώσεις διαθέτει» αφού οι εργαζόμενοι του υποκαταστήματος ποτέ δεν είχαν εκπαιδευτεί για τέτοια περιστατικά. Σημαντικό θέμα, για το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί απάντηση είναι το αν υπήρχε έγγραφη άδεια της Πυροσβεστικής για το κατάστημα της οδού Σταδίου 23, αν διέθετε πυρασφάλεια και πυροπροστασία ειδικά, σε ένα χώρο όπου τα υλικά του ήταν εξαιρετικά εύφλεκτα.

Τέλος, εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο το ερώτημα εάν απαγορεύτηκε στους εργαζόμενους από στελέχη των κεντρικών υπηρεσιών της τράπεζας να φύγουν νωρίτερα, με απειλές για απώλεια της δουλειάς τους και αν δόθηκε εντολή - για την «ασφάλειά τους - να κλειδωθούν οι πόρτες, κάτι το οποίο τα αφεντικά έλεγχαν τηλεφωνικά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα.