«Μερικά βασικά ζητήματα που αφορούν το κοινωνικό φαινόμενο της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες». Είναι η μπροσούρα, ο ιδεολογικός, φιλοσοφικός και επιστημονικός άξονας, ένα σημαντικό εργαλείο διείσδυσης σε βάθος στο πρόβλημα των ναρκωτικών - το οποίο θα ενταθεί το επόμενο διάστημα - που παρουσίασε χτες το Τμήμα Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ, στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Η έκδοση και κυκλοφορία της μπροσούρας έχει στόχο να ενδυναμώσει το σταθερό μέτωπο του Κόμματος και της ΚΝΕ ενάντια στα ναρκωτικά, να αποτελέσει ένα ακόμη «όπλο» στη συνεχή διαπάλη με τις πολιτικές διαχείρισης και συντήρησης του προβλήματος. Και κάτι τέτοιο κρίνεται αναγκαίο, καθώς η πάλη ενάντια στα ναρκωτικά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικότερης λαϊκής αντεπίθεσης στην εξουσία του κεφαλαίου.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και μίλησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, καθώς και δεκάδες εκπρόσωποι μαζικών φορέων.

Την παρουσίαση αυτής της έκδοσης του ΚΚΕ έκανε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων τόνισε:

«Σκοπός του κειμένου που παρουσιάζουμε είναι να θίξει ορισμένες ουσιώδεις πλευρές του κοινωνικού φαινομένου της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες και να βοηθήσει έτσι στην αντιμετώπιση επιχειρημάτων (από μερίδα επιστημόνων - πολιτικών - διανοούμενων της αστικής τάξης και του οπορτουνισμού) που παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις προσπάθειες διαιώνισης των αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα.

Η διαλεκτική υλιστική ανάλυση προσδιορίζει την εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες ως ακραίο φαινόμενο κοινωνικής αποξένωσης που αντανακλά την καπιταλιστική εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Είναι δηλαδή φαινόμενο με κοινωνικές, οικονομικές, ψυχολογικές, ιστορικές διαστάσεις (και φαινόμενο σαφώς του ίδιου του καπιταλισμού). Η τοξικομανία δεν μπορεί να χρεωθεί ατομικά σε κανένα νέο. Δεν είναι επιλογή. Οι νέοι σπρώχνονται σ' αυτή, σ' έναν τρόπο ζωής με εξάρτηση από ναρκωτικά, που προβάλλεται ως φυγή από την κοινωνία της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.

Το κοινωνικό - οικονομικό πλαίσιο που ευνοεί τη χρήση ναρκωτικών, η ανεργία, η πολιτιστική και οικονομική φτώχεια, οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση, η εμπορευματοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών είναι το ταξικό υπόβαθρο της τραγωδίας των ναρκωτικών. Ταυτόχρονα, τα ναρκωτικά αποτελούν τεράστια οικονομική επιχείρηση στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας με κέρδη 500 δισ. δολαρίων.

Εδώ λοιπόν γεννάται και το ερώτημα: Τελικά το πρόβλημα της τοξικομανίας μπορεί να αντιμετωπιστεί; Η απάντηση που δίνει το ΚΚΕ σ' αυτό το ερώτημα είναι κατηγορηματική. Η τοξικομανία θα αντιμετωπισθεί ριζικά μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού. Ο τοξικομανής όμως ως μεμονωμένη περίπτωση μπορεί να αντιμετωπιστεί αρκεί να υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Η αντιμετώπιση της τοξικομανίας είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το βαθμό ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος, με τον αγώνα για άλλη κοινωνία, σοσιαλιστική».

Ο Ν. Σοφιανός τόνισε ότι η προσπάθεια που γίνεται χρόνια τώρα από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με τη βοήθεια και του ΣΥΝ είναι στη γραμμή μείωσης της βλάβης που προωθεί η ΕΕ και υπογράμμισε:

«Απορρίπτουμε τη διαχείριση της τοξικομανίας και τις θεωρίες περί νομιμοποίησης, περιορισμού της βλάβης, υποκατάστατων, περί μαλακών και σκληρών ναρκωτικών. Δε στεκόμαστε μοιρολατρικά απέναντι στο πρόβλημα. Ο τοξικομανής ως ένας άνθρωπος που υποφέρει μπορεί να θεραπευτεί με την προϋπόθεση να αποφασίσει ο ίδιος τη θεραπεία του μέσα από την ένταξή του σ' ένα θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης. Η πρόληψη είναι το κυριότερο στοιχείο για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Διεκδικούμε μια στρατηγική πρόληψης που θα παίρνει υπόψη της τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή του νέου ανθρώπου. Η οικογένεια, η εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, ο ελεύθερος χρόνος, η επαγγελματική αποκατάσταση αποτελούν μερικούς απ' αυτούς. Η πρόληψη δεν ταυτίζεται με την ενημέρωση. Αυτό που υπάρχει σήμερα δεν είναι παρά κάποιες αποσπασματικές πρωτοβουλίες από τον ΟΚΑΝΑ και ορισμένους φορείς σε επίπεδο δήμων, κοινοτήτων και σχολείων χωρίς κεντρικό σχεδιασμό και φιλοσοφία, χωρίς στρατηγική και στόχους. Πρόληψη σημαίνει, ουσιαστικά, πρόταση ενός άλλου τρόπου ζωής, με ενδιαφέροντα, αξίες, στόχους, συλλογικότητα, αξιοπρέπεια.

Στον τομέα της θεραπείας δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές απ' αυτόν της πρόληψης. Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις για τον τοξικομανή, μέσα από τις οποίες εκφράζεται η κυρίαρχη ιδεολογία, χαρακτηρίζονται από φόβους, προκαταλήψεις και κοινωνικό ρατσισμό. Ετσι, ο τοξικομανής γίνεται εγκληματικό και επικίνδυνο άτομο και η θεραπεία του ταυτίζεται με την τιμωρία. Σ' αυτό το πλαίσιο, αντί η καταστολή να στρέφεται ενάντια στα κυκλώματα ναρκωτικών, λειτουργεί ουσιαστικά ενάντια στη θεραπεία.

Είναι υποχρέωση του κράτους να δημιουργήσει τόσα θεραπευτικά προγράμματα όσα απαιτούν οι σημερινές ανάγκες. Στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο, τα μεγάλα προβλήματα των θεραπευτικών προγραμμάτων παραμένουν άλυτα. Σήμερα και στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ στηρίζεται η λογική του περιορισμού της βλάβης και της διαχείρισης του προβλήματος. Το βάρος δίνεται στα προγράμματα υποκατάστατων, ενώ ταυτόχρονα τα προβλήματα των ελάχιστων σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες κοινοτήτων και θεραπευτικών προγραμμάτων οξύνονται», τόνισε και ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας επιχείρησαν και επιχειρούν είτε μέσω του λεγόμενου Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Ναρκωτικών είτε μέσω προεδρικών διαταγμάτων να ιδιωτικοποιήσουν την παροχή υπηρεσιών απεξάρτησης. Ετσι επιχειρείται να ιδιωτικοποιηθεί η πρόληψη, η θεραπεία, η κοινωνική επανένταξη, η έρευνα και η αξιολόγηση. Επιχειρείται επίσης με τη μορφή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) να ιδιωτικοποιηθούν οι δημόσιες μονάδες απεξάρτησης (18 ΑΝΩ).

Το ΚΚΕ δικαιώνεται καθημερινά για τη σθεναρή του στάση και τις θέσεις του στο θέμα των ναρκωτικών. Είναι αντίθετο τόσο με την ισχύουσα κατασταλτική πολιτική που φυλακίζει τους χρήστες και αφήνει ελεύθερους τους εμπόρους όσο και με τις πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος καθώς και στις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης των υπαρχουσών υπηρεσιών απεξάρτησης και πρόληψης.

To KKE πιστεύει στην ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών. Στηρίζει τη μόνη ρεαλιστική λύση που είναι η ενίσχυση των προσπαθειών πρόληψης - θεραπείας - επανένταξης. Λέει: Οχι σε ΟΛΑ τα ναρκωτικά. Αρνηση του διαχωρισμού μαλακών - σκληρών. Οχι στα προγράμματα υποκατάστασης, που συντηρούν και δε θεραπεύουν. Η υποκατάσταση να αφορά ειδικές ομάδες (π.χ. με χρόνια νοσήματα). ΟΧΙ στην αποποινικοποίηση του χασίς. Πολιτική "μείωσης της ζήτησης" και όχι "μείωσης της βλάβης"», τόνισε ο Νίκος Σοφιανός.