Σταμάτης Καββαδίας

Στις 4/6 πέθανε ο Σταμάτης Καββαδίας και κηδεύτηκε το Σάββατο 5/6 στο νεκροταφείο του Βύρωνα. Τον τελευταίο αποχαιρετισμό εκ μέρους του Κόμματος έκανε ο Β. Δημόπουλος, μέλος του Γραφείου ΕΠ/ΚΟΑ. Επίσης μίλησαν για τη ζωή του ο Γ. Στυλιανός, γραμματέας ΚΟΒ Βύρωνα και ο συναγωνιστής Λυκούδης, εκ μέρους των συμπατριωτών του από την Κεφαλονιά.

Είμαστε εδώ όλοι, όσοι συμπορευτήκαμε μαζί του σε κοινούς πολιτικούς - κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες για αρχές, οράματα και ιδανικά, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίκαιη σοσιαλιστική - κομμουνιστική, ξεκίνησε τον αποχαιρετισμό του ο Β. Δημόπουλος για να προσθέσει παρακάτω, ανάμεσα στα άλλα:

...Με θλίψη, αποχαιρετούμε σήμερα έναν παλαίμαχο κομμουνιστή, έναν αγωνιστή για τα ιδανικά του ΚΚΕ και του εργατικού - λαϊκού κινήματος, έναν άξιο μαχητή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης που έδρασε ως στέλεχος μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, κατά την περίοδο 1941-1944 και που στάθηκε όρθιος την περίοδο των διωγμών και «της παρανομίας», αντιμετωπίζοντας διώξεις και εξορίες, τα «πέτρινα χρόνια» 1945-1952. Ενώ την περίοδο της χούντας έφυγε στο εξωτερικό για να ξεφύγει.

Ο Σταμάτης Καββαδίας γεννήθηκε στο χωριό Ανδρεοσάτο Κεφαλονιάς, το 1917. Τέλειωσε το Γυμνάσιο Αργοστολίου κι αμέσως γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από φοιτητής ακόμα, εντάχθηκε στο προπολεμικό φοιτητικό κίνημα της νεολαίας και στον αντιδικτατορικό αγώνα, συμμετέχοντας ενεργά και δραστήρια στους αγώνες κατά της δικτατορίας του Μεταξά. Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ.

Πήρε ενεργό μέρος από στελεχικές θέσεις στην Εθνική Αντίσταση 1941-1944. Γραμματέας του ΕΑΜ δικηγόρων, στη συνέχεια επικεφαλής του ΕΑΜ Εύβοιας και έπειτα γραμματέας του ΕΑΜ των νησιών Λέσβου, Χίου, Σάμου - Ικαρίας. Το 1945-1947 είναι επικεφαλής του ΕΑΜ Επιστημόνων - Διανοουμένων. Στις αρχές του 1948 εκτοπίζεται αρχικά στην Ικαρία και μετά στη Μακρόνησο και στον Αϊ-Στράτη, απ' όπου απολύεται το 1952 για να συνεχίσει τη δράση του μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ.

Υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ στο νομό Κεφαλονιάς στις εκλογές του 1963 και του Απρίλη 1967, που ματαιώθηκαν από τη χούντα. Με τη μεταπολίτευση, το 1974, δρούσε πολιτικά, συμμετέχοντας στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, πάντα δίπλα στο Κόμμα, στηρίζοντάς το και ψηφίζοντάς το. Ενώ, από το 1977, συμμετείχε ενεργά με πολύ σημαντική συμβολή, στην επιτροπή συλλογικής εργασίας, για τη συγγραφή του τρίτομου ιστορικού έργου: «Μακρόνησος - Ιστορικός Τόπος» υπό τον σ. Διονύση Γεωργάτο.

Σύντροφε Σταμάτη Καββαδία, ανήκεις σε κείνη την κατηγορία των επιστημόνων, που έθεσαν τις γνώσεις τους και την επιστημονική επάρκεια και σκέψη τους, στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και στην υπεράσπιση κάθε καταπιεζόμενου, τόνισε ο Β. Δημόπουλος παρακάτω για να καταλήξει: ...Μας αφήνεις παρακαταθήκη το παράδειγμα της αγωνιστικής ζωής σου, στο δύσκολο μα όμορφο αγώνα μας για το σοσιαλιστικό μέλλον της ανθρωπότητας και το όραμα της κομμουνιστικής κοινωνίας. ...Η αγάπη και η εκτίμηση όλων μας για σένα, ας είναι μικρή παρηγοριά για την αγαπημένη σου σύζυγο Σοφία, την αδελφή σου, τους συγγενείς σου. Καλό ταξίδι, σύντροφε Σταμάτη.