Σε όλο αυτό το διάστημα της λήψης και εφαρμογής των άγριων αντεργατικών μέτρων, η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ τήρησε σιγήν ιχθύος, προχτές, όμως, απέκτησε ξανά φωνή με αφορμή την πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς.

Με όσα υποστηρίζει σε ανακοίνωσή της εμφανίζει μεν μια φραστική διαφωνία ως προς την πρόταση, αλλά αυτό που κάνει στην πράξη είναι να καλλιεργεί τη ψευδαίσθηση ότι ένας πυλώνας δημόσιων τραπεζών είναι δυνατόν, μέσα στις σημερινές συνθήκες και τα δεδομένα που δημιουργεί ο καπιταλισμός, να λειτουργεί δήθεν προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Δηλαδή, τη στιγμή που κατακτήσεις δεκαετιών καταργούνται και θυσιάζονται τα πλέον στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων, προκειμένου να εξασφαλιστούν κέρδη για το κεφάλαιο, και το τραπεζικό, η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι οι τράπεζες θα λειτουργήσουν με κριτήρια που έρχονται σε αντίθεση με τα δικά τους κέρδη, μια και οποιαδήποτε πολιτική υπέρ του λαού είναι ταυτόχρονα πολιτική σε βάρος των μονοπωλίων.

Με αυτόν τον τρόπο, η Ομοσπονδία θολώνει το πραγματικό μέτωπο που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με το σύνολο αυτής της πολιτικής και την πραγματική κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, οδηγώντας τους σε συζήτηση για ...«λύσεις», που, τάχα, μπορούν να εξανθρωπίσουν τον καπιταλισμό.