Εχουν μείνει στην ιστορία οι «παραστάσεις» της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας (και άλλων, βέβαια, κυβερνητικών στελεχών) με τις οποίες τόνιζε πόσο ...κατανοεί και ...συμπονά τους εργαζόμενους, πόσο λυπάται για τα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα, συμπληρώνοντας όμως πόσο απαραίτητα και επιβεβλημένα είναι για τη σωτηρία - δήθεν - της πατρίδας. Οπως φαίνεται, όμως, η υποκρισία ποτέ δε θα αντικαταστήσει την αποφασιστικότητα, με την οποία τα επιτελεία της αστικής τάξης σε όλους τους τόνους και με κάθε τρόπο ξεκαθαρίζουν πως ούτε μισό βήμα δε θα κάνουν πίσω από ό,τι χρειάζονται τα μονοπώλια.

Ετσι, προχτές, το υπουργείο Εργασίας έβγαλε δελτίο Τύπου, για να πει ότι «όσοι μιλούσαν, ακόμη και μετά την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νόμου, για δήθεν πιέσεις από την πλευρά της τρόικας και για το ενδεχόμενο νέων επώδυνων αλλαγών, διαψεύδονται κατηγορηματικά». Και συνεχίζει: «Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ στην προχτεσινή συνέντευξη Τύπου μίλησαν για "ιστορική και μακρόπνοη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος που είναι σύμφωνη με τα διεθνή πρότυπα" και αυτή είναι η πραγματικότητα. Η καλλιέργεια, λοιπόν, κλίματος ανησυχίας και η κινδυνολογία που μόνο αρνητικές υπηρεσίες προσφέρουν, καθιστά αμήχανους όσους επιμένουν σε αυτή την τακτική».