Αλήθεια, για ποια διάψευση μιλά το υπουργείο; Μήπως δεν είναι επώδυνη (και μάλιστα πολύμορφα) για τους εργαζόμενους αλλαγή, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης; Δεν είναι επώδυνη αλλαγή η μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα φτώχειας, όταν ήδη χιλιάδες συνταξιούχοι «δε βγαίνουν» ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες; Γι' αυτό, άλλωστε, και η τρόικα μίλησε για «εντυπωσιακή πρόοδο», χαρακτήρισε (όπως θυμίζει το υπουργείο με κομπορρημοσύνη) «ιστορική και μακρόπνοη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος» τον πρόσφατο αντιασφαλιστικό νόμο. Γιατί, όντως, έδωσε συντριπτικά χτυπήματα σε κατακτήσεις χρόνων και χρόνων, για τις οποίες η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα μείνει στην Ιστορία για την αποφασιστικότητα με την οποία τις καταργεί.

Εκτός, πάλι, αν το υπουργείο, και συνολικά η κυβέρνηση, βγήκε για να απαντήσει σε όσους εμφανίζουν την αντιλαϊκή σφαγή ως κατόρθωμα μόνο της ΕΕ και του ΔΝΤ. Εκτός, δηλαδή, αν βγήκε για να διεκδικήσει τις αντιλαϊκές δάφνες της δόξας που αναλογούν και στην ίδια. Να αποκαταστήσει την αλήθεια ότι, όντως, και έχει την ικανότητα και της αξίζουν τα συχαρίκια για τη δραματική επιδείνωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς του εργαζόμενου λαού. Τότε, ναι, συμφωνούμε. Καλά κάνει. Γιατί ούτε η «πίεση» ούτε η «κατοχή» οδηγεί στην ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης. Η επίθεση είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και στην εφαρμογή των μέτρων που η επίθεση συνεπάγεται, πράγματι, το ΠΑΣΟΚ έχει θέση ξεχωριστού πρωταγωνιστή.