Κυριακή 10 Οχτώβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Εβδομάδα Κυπριακού Θεάτρου

«DNA» από το Σατιρικό Θέατρο
«DNA» από το Σατιρικό Θέατρο
Το Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και την Κυπριακή Πρεσβεία-Σπίτι της Κύπρου, διοργανώνουν Εβδομάδα Κυπριακού Θεατρικού Εργου στην Αθήνα.

Οι θεατρικές παραστάσεις, που θα δοθούν στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, (Πειραιώς 206, Ταύρος), τελούν υπό την αιγίδα του Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας Ιωσήφ Ιωσήφ και πραγματοποιούνται με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Πληροφορίες-κρατήσεις 210 3418579, www.mcf.gr. Είσοδος ελεύθερη.

Την Τρίτη 12 Οκτωβρίου, στις 9:00 μ.μ. το Θέατρο Versus θα παρουσιάσει το έργο «Ιουλιέτα» (των σκυβάλων) του Παντελή Γεωργίου σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια Μαρίνου Ανωγυριάτη και σκηνικά - κοστούμια Μέλπως Νεοκλέους. Παίζουν: Μαρία Φιλίππου, Χάρης Ευριπίδου και Νούλα Θεοφυλάκτου.

Την Πέμπτη 14 Οκτωβρίου, στις 9:00 μ.μ. το Σατιρικό Θέατρο θα παρουσιάσει το έργο «DNA» του Γιώργου Νεοφύτου σε σκηνοθεσία Δέσποινας Μπεμπεδέλη, σκηνικά-κοστούμια Χάρη Καυκαρίδη, μουσικές επιλογές Ανδρέα Μακρή και σχεδιασμό φωτισμού Γιώργου Λάζογλου. Παίζουν: Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Βασίλης Μιχαήλ και Μαρία Χριστοδούλου.

Τα έργα

«Ιουλιέτα» (των σκυβάλων) από το Θέατρο Versus
«Ιουλιέτα» (των σκυβάλων) από το Θέατρο Versus
«Η απουσία σφικτής αφηγηματικής συνοχής που χαρακτηρίζει το πρώτο θεατρικό "Ιουλιέτα" (των σκυβάλων) του Παντελή Γεωργίου είναι και το ζητούμενο του έργου. Μεταμοντέρνα αισθητική της γλώσσας του, λόγος ελλειπτικός, συμβολικός, ώρες-ώρες συνειδητά ασήμαντος και επαναληπτικός, πειραματίζεται παράλληλα σε πολλά μέτωπα θεατρικής φόρμας. Πείραμα με την Ιουλιέτα...και όχι ακριβώς. Με μόνη παντιέρα αυτή της φυσικής ομορφιάς της, όπως την ύφαινε εγκληματικά η μάνα της, αναζητάει την ανάδειξη. Από την καταναλωτική πλευρά της ομορφιάς, που σηματοδοτείται εξ αρχής με δυο σακούλες ψώνια, αλλά και δύο στοίβες σκουπιδιών ως σκηνογραφία χώρου, ένας περίεργος, υποκριτής τύπος της προσφέρει δουλειά top-model, αλλά ζητάει πολύ περισσότερα από όσα λέει. Τελευταία δοκιμασία. Μια ανεξήγητα παράλογη διανυκτέρευση στο σκουπιδότοπο. Οπου βέβαια συμβαίνουν και τα απεχθή» (όπως έγραψε η Αργυρώ Τουμάζου, Time Out Cyprus, Γενάρης 2008).

Το DNA προσεγγίζει το θέμα των αγνοουμένων του 1974 με μια άλλη ματιά, με μια σκληρή αλλά ρεαλιστική τοποθέτηση του συγγραφέα πάνω στο θέμα, μετά την ανακάλυψη του DNA. Τραγικά επίκαιρο, που υπενθυμίζει διαρκώς σε όλους μας, ότι «οι πληγές που άνοιξαν το πραξικόπημα και η εισβολή, σ' εκείνους που περιμένουν τον γυρισμό των αγαπημένων τους, δε θα κλείσουν ποτέ» - όπως λέει ο συγγραφέας.

Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη σημειώνει για το έργο: «Χιλιάδες άνδρες, γυναίκες, βρέφη και νήπια τότε - περιμένουν να γυρίσει ο πατέρας να τον γνωρίσουν. Μετά τη συμφωνία, τάφοι εντοπίζονται και ανοίγονται και οι "αγνοούμενοι" αρχίζουν να "επιστρέφουν". Με τη μέθοδο του DNA αναγνωρίζονται και τα νήπια του τότε - ενήλικες τώρα - και γονείς πια οι ίδιοι, συναντούν επιτέλους τον πατέρα. Μια γυναίκα που τότε ήταν 30 χρονών και ο γιος της βρέφος περιμένουν τον αγνοούμενο πατέρα. Τριανταπέντε χρόνια αναμονής, υπομονής, ελπίδας, αμφιβολίας, πόνου, σύγκρουσης αισθήματος και λογικής, αμέτρητων "γιατί" που παραμένουν ακόμη αναπάντητα.

Πώς μεγαλώνει ένα παιδί αγνοούμενου που γνωρίζει τον πατέρα του μόνο από φωτογραφίες και διηγήσεις της μητέρας του; Πώς διαμορφώνεται ο ψυχισμός τους; Πώς κυλούν οι μέρες σε ένα σπίτι αγνοούμενου, όπου όλα καθορίζονται από το στερεότυπο "όταν γυρίσει..." χωρίς να καθορίζεται το "πότε" και το "πώς". Πώς θα γυρίσει; Πώς θα είναι όταν γυρίσει; Πώς θα δει εκείνος εμάς όταν γυρίσει; Και όταν κάποτε ο πολυπόθητος γυρισμός πραγματοποιηθεί αλλά δεν είναι όπως τον ονειρευτήκαμε; Οταν γυρίσει ο αγνοούμενός μας και δεν μπορούμε να τον υποδεχτούμε με μια μεγάλη αγκαλιά και να τον καλωσορίσουμε στο σπίτι μας αλλά... αλλού;.... Eκεί που μόνο να τον προσκυνήσουμε μπορούμε και να του δώσουμε και να λάβουμε τον τελευταίον ασπασμόν;».

Διάλεξη

Επίσης την Τρίτη 12 Οκτωβρίου, στις 8.00 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, διάλεξη από την Αντρη Χ. Κωνσταντίνου με θέμα: «Η κυπριακή δραματουργία μετά την Ανεξαρτησία». Η Αντρη Χ. Κωνσταντίνου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δίδαξε θεατρολογικά μαθήματα στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Συνεργάστηκε με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, με την ιδιότητα της Δραματολόγου. Εργάστηκε ως θεατρολόγος σε γυμνάσια και λύκεια της Ελλάδας και της Κύπρου. Διοργάνωσε και εμψύχωσε θεατρικά εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη με τον Λευτέρη Βογιατζή και τον Εύη Γαβριηλίδη και έχει σκηνοθετήσει τον «Ουρανό κατακόκκινο» της Λούλας Αναγνωστάκη και τη «Νόσο» του Αντώνη Γεωργίου. Εχει δημοσιεύσει άρθρα και έχει παρουσιάσει επιστημονικές ανακοινώσεις, με θέματα κυρίως γύρω από το θέατρο στη νεότερη Κύπρο. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Frederick της Λευκωσίας.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Κυπριακό θέατρο στην Αθήνα (2010-05-05 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ