Σε δεύτερο γύρο περνά ο αντιλαϊκός πόλεμος της πλουτοκρατίας, με την κυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ) να βάζουν μπροστά τα πολύ χειρότερα, να διαμορφώνουν προϋποθέσεις και όρους για ακόμη φτηνότερους εργάτες, για τη διαμόρφωση συνθηκών μαζικής φτώχειας. Το σκηνικό που σκοπεύουν να στήσουν από το επόμενο διάστημα έρχεται να σμπαραλιάσει ολόκληρη την γκάμα της ανθρώπινης ζωής, να σαρώσει κάθε δικαίωμα στη δουλειά, στη δημόσια Υγεία, στη μόρφωση της νέας γενιάς, στη σύνταξη, στα δικαιώματα που ακόμη στέκουν όρθια.

Οι διαχειριστές του εκμεταλλευτικού συστήματος, τα επιφανή κοράκια της τρόικας, τις προάλλες επισκέφτηκαν ξανά την κυβέρνηση, κλείδωσαν νέες συμφωνίες και πακέτα, «επικαιροποίησαν» για δεύτερη φορά και το μνημόνιό τους. Στον επόμενο τόνο, για τις αρχές του 2011, σχεδιάζουν τη λεγόμενη επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους, αρχικά για τα 110 δισ. ευρώ των μηχανισμών στήριξης προς την πλουτοκρατία, σε επόμενη φάση την ελεγχόμενη απαξίωση, με την καταστροφή μέρους από τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που σήμερα λιμνάζουν και που αναζητούν νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας. Πάνω σε αυτό το έδαφος είναι που οξύνονται και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί και αντιθέσεις, οι κραδασμοί, που πλέον ακούγονται ολοκάθαρα μέσα στην ίδια τη λυκοσυμμαχία των κρατών της Ευρωζώνης και ευρύτερα. Είναι απόλυτα φανερό πως η επιχείρηση «έξοδος από την καπιταλιστική κρίση», η διάσωση του εκμεταλλευτικού συστήματος, φέρνει στο λαό τα νέα πολύ χειρότερα πακέτα.

Το συνδυασμένο μπαράζ συντελείται και στα δύο μέτωπα, δηλαδή με το χτύπημα του λαϊκού εισοδήματος, την απότομη μείωση στην αξία της εργασίας και από την άλλη με τον πακτωλό από το κρατικό χρήμα, τα προκλητικά προνόμια και ενισχύσεις στις μερίδες των καπιταλιστών. Τα ομολογούν και οι ίδιοι, όπως την προηγούμενη βδομάδα ο επίτροπος Ολι Ρεν, δηλώνοντας πως «οι μισθολογικές εξελίξεις στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να διευκολύνουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», με τη διευκρίνιση ότι «η κυβέρνηση έχει να κάνει πολλά ακόμα». Δηλαδή, σε αυτήν τη φάση της κλιμάκωσης προχωρούν πέρα από τα προσχήματα των εμφανιζόμενων δημοσιονομικών ελλειμμάτων, βαράνε στο ψαχνό, σε αυτό που πάντα είχαν στο στόχαστρο. Ανοιχτά έκανε λόγο για «ελαστικοποίηση στην αγορά εργασίας».

Τρανταχτές ανατιμήσεις στους ειδικούς φόρους μαζικής λαϊκής κατανάλωσης (τρόφιμα και άλλα εμπορεύματα πρώτης ανάγκης) φέρνει με το χαρακτηρισμό του «κατεπείγοντος» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να αυξήσει το ξεζούμισμα από την 1η Γενάρη του 2011. Πρόκειται για την τρίτη δόση από τις ανατιμήσεις που ξεκίνησαν από φέτος το Μάρτη (πριν πέσουν οι υπογραφές στο μνημόνιό τους) με στόχο να τις απογειώσουν ακόμη περισσότερο στην επόμενη κλιμάκωση.

Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου που κοινοποίησε η κυβέρνηση περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

• Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ κατά 2 ακόμη μονάδες από το 11% στο 13%. Με το συγκεκριμένο περιμένουν να μαζεύουν επιπλέον 850 εκατ. ευρώ το χρόνο, για να τα προσφέρουν, μαζί με τα άλλα, στην πλουτοκρατία. Οι νέες ανατιμήσεις πιάνουν ολόκληρη την γκάμα των τροφίμων, τα αναψυκτικά, τα τιμολόγια για την ύδρευση των λαϊκών νοικοκυριών, της ΔΕΗ, τα εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών κ.ά. Κατά 1 μονάδα (6,5% από 5,5%) αυξάνουν το ΦΠΑ που ισχύει σε εισιτήρια θεάτρων, βιβλία, εφημερίδες. Η υπαγωγή των φαρμάκων στο «μειωμένο» συντελεστή 6,5% είναι ο απόλυτος εμπαιγμός αφού ταυτόχρονα καρατομούν τις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, βάζοντας εργαζόμενους και συνταξιούχους να πληρώνουν διπλά και τρίδιπλα, στο βαθμό βέβαια που θα τους αφήσουν τέτοια δυνατότητα. Το φοροξεζούμισμα του λαού είναι κομμάτι από το στρατηγικό σχέδιό τους να κάνουν φτηνότερη την εργατική δύναμη. Και βέβαια δεν τους πολυκόφτει ούτε το γεγονός ότι η κάθετη πτώση της λαϊκής κατανάλωσης συμπιέζει και τη μάζα των φόρων που θα συγκεντρώσουν. Η πρεμούρα τους είναι να διαμορφώσουν φτηνούς, ευέλικτους εργάτες, συνθλίβοντας, μαζί με μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, και το ύψος των κρατικών δαπανών που δεν είναι για τις άμεσες ανάγκες της πλουτοκρατίας. Τα επιτελεία των καπιταλιστών βλέπουν την κρίση τους να χτυπάει με ακόμη σκληρότερους ρυθμούς. Αυτός είναι και ο λόγος που στην «επικαιροποίηση» του μνημονίου (της περασμένης βδομάδας) έβαλαν ειδική ρήτρα για νέο, συμπληρωματικό κόψιμο των συντάξεων σε περίπτωση «αποπληθωρισμού», σε περίπτωση δηλαδή που πέσουν οι τιμές στην αγορά!
• Παίρνουν μέτρα προκειμένου να αποσυρθούν οι λεγόμενες φτηνές μάρκες τσιγάρων από την αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο ανεβάζουν το σταθερό κομμάτι του υπολογιζόμενου ειδικού φόρου κατανάλωσης.
• Η απόλυτη πρόκληση βρίσκει τη συνέχειά της στη ρύθμιση για τη διαγραφή των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το δημόσιο, τα οποία χαρακτηρίζουν «ανεπίδεκτα εισπράξεως». Με μια μονοκονδυλιά από το σύνολο των 32,5 δισ. ευρώ, από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές διαγράφουν, δίνουν χάρισμα στην πλουτοκρατία τα 24 δισ. ευρώ, ποσά που είναι πολύ πάνω και από τα εμφανιζόμενα ελλείμματα. Το ψέμα, τάχα ότι πρόκειται για «ανεπίδεκτα είσπραξης», έχει κοντά ποδάρια. Με βάση τα επίσημα στοιχεία μια μικρή δράκα από πλουτοκράτες είναι αυτή που έχει φεσώσει το κράτος με δεκάδες δισ. ευρώ.
• Με «κρυφή» διάταξη δίνουν χάρισμα στους καναλάρχες το φόρο διαφήμισης (20%) που παίρνει αναβολή για 2 χρόνια (από το 2013), δηλαδή ζήσε Μάη μου...
• Σε επόμενο νομοσχέδιο, όπως ήδη έχουν ανακοινώσει, θα προχωρήσουν σε μείωση και του συντελεστή φορολογίας επιχειρηματικών κερδών κατά 4 ακόμη μονάδες (από 24% σε 20%), ενώ ειδική μέριμνα θα πάρουν και για τα μερίσματα που διανέμουν οι θυγατρικές εταιρείες των μονοπωλίων.
• Καταργείται το λεγόμενο πόθεν έσχες για την αγορά α' κατοικίας, κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι αδιάφορο για τα λαϊκά νοικοκυριά. Επίσης, δίνονται απαλλαγές στα τέλη ταξινόμησης για την αγορά τελευταίας τεχνολογίας οχημάτων, σε όφελος και των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ.

Με το νομοσχέδιο για το νέο λεγόμενο επενδυτικό νόμο χαρίζουν στους μεγαλοβιομήχανους τους φόρους για 6 χρόνια (παλιές επιχειρήσεις) ή 8 ολόκληρα χρόνια για τις νέες. Και από πάνω, η φοροαπαλλαγή ισχύει όχι μόνο για τα κέρδη της επιχείρησης που εντάχτηκε στον «επενδυτικό νόμο» αλλά και τις άλλες δραστηριότητες του «φορέα» που έκανε την «επένδυση», με άλλα λόγια για ολόκληρο τον επιχειρηματικό όμιλο, το μονοπωλιακό συγκρότημα! Ας σταθούμε όμως στα «αιτήματα» που ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, είχε αποστείλει στο αρμόδιο υπουργείο λίγους μήνες πριν (Αύγουστος 2010). Να τι αξίωναν, ανάμεσα σε άλλα, οι μεγαλοβιομήχανοι: «Ενθάρρυνση του προσανατολισμού των επενδυτών προς το κίνητρο της ισοδύναμης φορολογικής απαλλαγής», δηλαδή για αντίστοιχη κρατική επιδότηση μέσω της φορολογικής απαλλαγής τους σε βάθος χρόνου ή και σε συνδυασμό με το ζεστό κρατικό χρήμα που θα βάλουν στο χέρι! Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι κομμένη και ραμμένη στις προδιαγραφές των ισχυρότερων μερίδων του κεφαλαίου και έρχεται να δώσει «επενδυτική» διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια και τα κέρδη που κατασπάραζαν από τη φάση της καπιταλιστικής «ανάπτυξης». Το κράτος έχει για λογαριασμό τους μπόλικα δοσίματα, πληθώρα από εναλλακτικές επιλογές με τα ποσοστά της επίσημα εμφανιζόμενης «ίδιας συμμετοχής» στην «επένδυση» να είναι μόλις στο 25%, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πασίγνωστη και η πρακτική των υπερτιμολογήσεων. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο κρατικός προϋπολογισμός, μέσα από τα χαράτσια που μαζεύουν από το λαό. Πάνω απ' όλα είναι η φτηνή ανθρώπινη εργασία, που, για λογαριασμό τους, επιχειρεί να διασφαλίσει η κυβέρνηση μαζί με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Αυτός είναι και ο μονόδρομος για την «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.

Πρόσθετο εργαλείο, παροχής κρατικών και διακρατικών κεφαλαίων είναι και ο πακτωλός με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Από το συγκεκριμένο πλαίσιο μέχρι και το 2015, που θα τρέχουν τα σχετικά προγράμματα, έχουν για φάγωμα ακόμη 21,5 δισ. ευρώ και μόνο από τα ευρωενωσιακά κονδύλια, χώρια δηλαδή τις άλλες ενισχύσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.