Ολες ανεξαιρέτως τις διαρθρωτικές αλλαγές που τσακίζουν τα εργασιακά - λαϊκά δικαιώματα, υποτιμούν δραστικά την εργατική δύναμη και θωρακίζουν την κερδοφορία του κεφαλαίου στηρίζει αποφασιστικά η ηγεσία της ΝΔ, επιβεβαιώνοντας καθημερινά και στην πράξη ότι παραμένει αναντικατάστατος σύμμαχος κυβέρνησης και τρόικας.

Υπερίσχυση επιχειρησιακών συμβάσεων και κατάργηση των κλαδικών, νέο πετσόκομμα στους μισθούς στις πρώην ΔΕΚΟ, μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 25%, δραστική μείωση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, ενιαίο μισθολόγιο - πτωχολόγιο για δημόσιους υπαλλήλους, κατάργηση «κλειστών» επαγγελμάτων, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, νέος αναπτυξιακός νόμος με φοροαπαλλαγές για 6-8 χρόνια για τις επιχειρήσεις, αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας κ.ο.κ.

Δεν υπάρχει ούτε μία από τις κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που η ηγεσία της ΝΔ δεν έχει βάλει πλάτη, αποδεικνύοντας στην πράξη τι σημαίνει συναίνεση.

Δικαιολογημένα περηφανεύεται λοιπόν για την «υπεύθυνη» στάση που έχει κρατήσει, επισείοντας στους λιγοστούς επικριτές της από το στρατόπεδο της πλουτοκρατίας ότι έχει υπερψηφίσει 35 από τα 70 νομοσχέδια που έχει φέρει η κυβέρνηση και πάντως όλα όσα περιλαμβάνουν διαρθρωτικές αλλαγές, καθώς και ότι ποτέ δε στήριξε, αντίθετα καταδίκαζε σταθερά, το «πεζοδρόμιο», δηλαδή τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Επιπλέον, όλο το προηγούμενο διάστημα η ηγεσία της ΝΔ καλλιεργούσε συστηματικά το έδαφος για την «αναγκαιότητα» των διαρθρωτικών αλλαγών, συμπεριλαμβάνοντάς τες στη «στρατηγική της ελπίδας για την έξοδο από την κρίση» που παρουσίασε τον περασμένο Ιούλη στο Ζάππειο ο Α. Σαμαράς και μάλιστα ως δήθεν εναλλακτική πρόταση για την υπέρβαση του μνημονίου.

Οι περισσότερες από τις διαρθρωτικές ανατροπές που σήμερα υλοποιούνται από κυβέρνηση και τρόικα, αποτελούσαν τον πυρήνα του δήθεν «νέου μείγματος» που επαγγέλλονταν ο πρόεδρος της ΝΔ. Θεωρώντας ως δεδομένα τα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου, η ηγεσία της ΝΔ πλειοδοτούσε υπέρ της επιτάχυνσης των διαρθρωτικών αλλαγών που λάνσαρε ως δήθεν «φιλολαϊκή» διέξοδο από την κρίση και οι οποίες αποτελούσαν τα επόμενα κάθε φορά βήματα στη στρατηγική του μνημονίου.

Πρώτη και καλύτερη η ηγεσία της ΝΔ έθεσε το ζήτημα της δραστικής μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη στο επίπεδο των γειτονικών χωρών, της σταδιακής μείωσης των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών, της κατάργησης ουσιαστικά των βαρέων και ανθυγιεινών, της ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων και των λιμανιών, των φαστ τρακ επενδύσεων απευθείας από το γραφείο του πρωθυπουργού, της εξόφλησης των χρεών του κράτους στις επιχειρήσεις, της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας, καταθέτοντας μάλιστα πλήρως επεξεργασμένη πρόταση στα στελέχη της τρόικας...

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε μία (!) πρόταση από αυτές που έχει παρουσιάσει ο Α. Σαμαράς ως δήθεν εναλλακτικές, που να μη βρίσκονται τώρα στη φάση της υλοποίησης από την κυβέρνηση και την τρόικα.

Η ταύτιση και η σύμπλευση της ηγεσίας της ΝΔ με τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική είναι απόλυτη και η πραγματικότητα αυτή δεν μπορεί να κρυφτεί όσες ψευτοαντιπολιτευτικές και αντιμνημονιακές κορόνες και αν χρησιμοποιήσει. Η αποφασιστική στήριξη των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών κατέρριψε πλήρως την «αντιμνημονιακή» μάσκα, αποκαλύπτοντας περίτρανα την κάλπικη και υποκριτική στάση της, που βασικό στόχο έχει τη διάσωση της ίδιας και του αστικού πολιτικού συστήματος και τον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Δεν ξεγελά πλέον ούτε τους ψηφοφόρους της από τα λαϊκά στρώματα η τακτική «ναι στις διαρθρωτικές αλλαγές - όχι συναίνεση στο συγκεκριμένο μνημόνιο», γιατί απλά μνημόνιο σημαίνει διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες μάλιστα διαρκώς «επικαιροποιούνται». Επίσης οι μονότονες αναφορές στα «αδιέξοδα» του μνημονίου που βαθαίνει την ύφεση, αποσκοπούν κυρίως στο να διευκολύνουν τις επόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της εξόδου από την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου.

Ακριβώς γι' αυτό η ηγεσία της ΝΔ ανέλαβε πρωτοβουλία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε μέσα από τη διαδικασία αυτή να «νομιμοποιήσει» τις επόμενες, πιο προωθημένες διαρθρωτικές αλλαγές, σε τομείς που δεν περιλαμβάνονται προς το παρόν στο μνημόνιο, αλλά είναι βέβαιο ότι θα ενταχθούν στις επόμενες «επικαιροποιήσεις».

Ηδη, τα στελέχη της ΝΔ που συμμετέχουν στην επιτροπή που συστάθηκε πρόσφατα από τον πρόεδρο της ΝΔ, έχουν προϊδεάσει ότι στο επίκεντρο θα βρεθούν οι ανατροπές στην Παιδεία (κατάργηση του άρθρου 16), στη Δημόσια Διοίκηση (κατάργηση μονιμότητας), το Περιβάλλον (άρση των συνταγματικών «εμποδίων» με στόχο τη διευκόλυνση των επενδύσεων), αλλά και αντιδραστικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και τα κόμματα κ.ο.κ.

Ασφαλώς, δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία της ΝΔ απέφυγε να σχολιάσει και πολύ περισσότερο να αποδοκιμάσει την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, που ζητά νέα άγρια μέτρα με στόχο την είσπραξη επιπλέον 12,8 δισ. τη διετία 2012-14, μεταξύ των οποίων νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, πρόσθετοι έμμεσοι φόροι κ.ά.

«Είμαστε το πιο φιλελεύθερο και φιλοευρωπαϊκό κόμμα» φέρεται να επαναλάμβανε επίμονα ο πρόεδρος της ΝΔ στις συναντήσεις που είχε πρόσφατα με τους Στρος Καν και Ο. Ρεν, καθησυχάζοντάς τους σε ό,τι αφορά τη συναίνεση όχι μόνο στα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου, αλλά και πολύ πέρα από αυτό...

Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή αμφιβολία για την αντιλαϊκή πολιτική που στηρίζει η ηγεσία της ΝΔ, παραμένοντας στην πρώτη γραμμή του μαύρου μετώπου της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της στον πόλεμο που διεξάγουν κατά των λαϊκών στρωμάτων.