Ολα δείχνουν ότι η ελληνική και η τουρκική κυβέρνηση έχουν καταλήξει σε συγκεκριμένη συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα και τα άλλα ανοιχτά ζητήματα
Icon |
Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται τα όσα φέρεται να έχουν καταλήξει, υπό τη μορφή συμφωνίας, οι κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας, όσα έχουν ήδη δρομολογηθεί σε επίπεδο ΝΑΤΟικών διευθετήσεων, αλλά και η στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να μην ασκήσουν επί χρόνια δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, όπως τα 12 μίλια και ο ορισμός Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο.
Τις ανησυχίες εντείνει το γεγονός ότι κριτήριο, οδηγός και καταλύτης για τις εξελίξεις και τις επιλογές που γίνονται είναι η δίψα των πολυεθνικών μονοπωλίων και της ντόπιας αστικής τάξης για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ.
Στην πραγματικότητα, αυτό που προωθείται είναι η επαναχάραξη συνόρων και η συρρίκνωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βυθό, θάλασσα και αέρα, με σοβαρές επιπτώσεις στην ίδια την άμυνα και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Οι διευθετήσεις αυτές εμπεριέχουν το σπέρμα μελλοντικών εντάσεων που τροφοδοτούνται από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Ημερομηνία καταλύτης φαίνεται πως είναι η 7η του Γενάρη 2011, οπότε ο Γ. Παπανδρέου θα επισκεφτεί τo Ερζερούμ της Τουρκίας και θα ανοίξει μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του Τ. Ερντογάν την ετήσια διάσκεψη των Τούρκων πρεσβευτών. Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, οι δύο πρωθυπουργοί αναμένεται να ανακοινώσουν το «σχέδιο ειρήνης» μεταξύ των δύο χωρών «με πρώτα θέματα αυτά του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας».
Το «γαϊτανάκι» για την προετοιμασία του εδάφους σέρνουν μια σειρά αποκαλυπτικών δηλώσεων και συνεντεύξεων αξιωματούχων των δύο κυβερνήσεων, με πρώτο στο χορό τον Τούρκο υπουργό Επικρατείας αρμόδιο για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, Ε. Μπαγίς. Σε πρόσφατη συνέντευξη, στην κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή», ο Ε. Μπαγίς θέτει το ζήτημα της ελληνοτουρκικής συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου, με ποσοστά 50-50 επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!
Εκφράζοντας την εκτίμηση ότι οι δύο χώρες βρίσκονται κοντά σε συμφωνία για το Αιγαίο και έχοντας σαν δεδομένο ότι η ελληνική αστική τάξη έχει στρατηγικά επιλέξει για το Αιγαίο τη λύση της συνεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της συνδιαχείρισης σε επίπεδο ελέγχου και άμυνας, ο Τούρκος υπουργός ανέφερε:
«Η άποψή μου είναι ότι μπορούμε να ψάξουμε μαζί στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και να εξορύξουμε το πετρέλαιο, που πιθανόν να υπάρχει. Ετσι, θα προκύψει πλούτος και αφθονία και για τις δύο χώρες. Συνεκμετάλλευση 50-50 του Αιγαίου. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, όχι της κυβέρνησης. Ας βρούμε πετρέλαιο, ας βγάλουμε λεφτά, ας τα μοιραστούμε κι έτσι οι πλατφόρμες του πετρελαίου να αποτελέσουν πλατφόρμα για λύση. Πρέπει να μετατρέπουμε τις κρίσεις σε ευκαιρίες. Τα πράγματα που μας ενώνουν είναι πιο σπουδαία από εκείνα που μας χωρίζουν».
Η άποψη αυτή του Τούρκου υπουργού έρχεται να «δέσει» με όσα είχε πει ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος στις 21 Ιούλη 2010, στο ρ/σ «Real fm», ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα φθάνει μόνο μέχρι τα 200 μέτρα βάθος βυθού, αφήνοντας έτσι εκτός - για διευθετήσεις τύπου 50-50 - το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου, το οποίο βάσει του Διεθνούς Δικαίου ανήκει στην Ελλάδα.
Απλά, ο Ε. Μπαγίς πάει τη συζήτηση ένα βήμα παραπέρα, προτείνοντας ποσοστά συνεκμετάλλευσης 50-50, σαν να πρόκειται για μιαν αδέσποτη περιοχή. Μιλάει ακόμα για «πλατφόρμες λύσης», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για ανάλογες διευθετήσεις συνολικής συνδιαχείρισης του Αιγαίου και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Κατά τα άλλα, ο Τούρκος υπουργός δηλώνει ότι «όταν η Τουρκία γίνει μέλος της ΕΕ, δε θα έχουμε πρόβλημα με τα μίλια. Το Αιγαίο θα μετατραπεί σε μία ευρωπαϊκή θάλασσα κέρδους», ενώ δεν παραλείπει να προβάλει και την απειλή του μεγέθους της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα. «Για την Ελλάδα, λέει, η Τουρκία μπορεί να είναι η πιο σημαντική απειλή, αλλά για την Τουρκία, πιστέψτε με, η Ελλάδα δεν είναι απειλή σε σύγκριση με άλλες απειλές. Η Ελλάδα είναι φίλη».
Η διαμόρφωση του πλαισίου της ελληνοτουρκικής συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών πηγών του Αιγαίου έχει και τη συμβολή των ΗΠΑ. Το έθεσε, με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1/8/2010), ο ειδικός απεσταλμένος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την Ενέργεια στην Ευρασία, Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, προτρέποντας και τις δύο χώρες να συνάψουν εμπορική συμφωνία για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στο Αιγαίο, ακόμη και αν προηγουμένως δεν έχουν επιλύσει τις μεταξύ τους «συνοριακές» διαφορές στο Αιγαίο που το χαρακτηρίζει ως «αμφισβητούμενη περιοχή».
Συγκεκριμένα είχε αναφέρει: «Θα ήλπιζα, εάν υπάρχουν φυσικές πηγές Ενέργειας στο Αιγαίο ή σε οποιαδήποτε άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, αυτές να βοηθήσουν στην επίλυση των ζητήματος των συνόρων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα σύνορα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε "εμπορικές διευθετήσεις" και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης των συνόρων για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δε συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα».
Υπάρχουν μερικά ακόμα επεισόδια που συνθέτουν το ίδιο σκηνικό:
Η υιοθέτηση τέτοιου είδους διευθετήσεων ενέχει θανάσιμους κινδύνους για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, είτε με τη λύση της συνεκμετάλλευσης, είτε με τη λύση της χάραξης της υφαλοκρηπίδας με τρόπο που θα οδηγούσε σε περικύκλωση ελληνικών νησιών από τουρκική υφαλοκρηπίδα ή παρεμβολή τουρκικής υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στα ελληνικά νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα. Θα σημάνει πλήρη ανατροπή του στάτους που διαμορφώθηκε στο Αιγαίο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1012-1913) και τη Συνθήκη της Λοζάνης (1923).
Αν ανάμεσα στα ελληνικά νησιά στήνονταν τουρκικές πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου ή φυσικού αερίου, αυτό θα συμπαρασύρει τον έλεγχο του εναέριου χώρου, την αρμοδιότητα έρευνας και διάσωσης, αλλά και το συνολικό επιχειρησιακό - στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής αυτής, αφού η Τουρκία θα επικαλείται την προστασία και την ασφάλεια των «ζωτικών» της συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, αυτό που λέει ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας Ε. Μπαγίς ότι οι πλατφόρμες του πετρελαίου μπορούν να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης και των άλλων, πέραν της υφαλοκρηπίδας, προβλημάτων.
Και μόνο το γεγονός ότι τέτοιες διευθετήσεις επιταχύνονται σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα δέχονται μια χωρίς προηγούμενο επίθεση σε εναπομείναντα δικαιώματα και κατακτήσεις τους, δείχνει πως η επίθεση του κεφαλαίου είναι ενιαία και στόχο έχει να ισχυροποιήσει τη θέση των μονοπωλίων σε όλα τα επίπεδα.
Ορος απαράβατος για να διευθετηθούν οριστικά προς όφελος του ελληνικού και του τουρκικού λαού τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις των δύο χωρών και το Αιγαίο, είναι να φύγουν από τη μέση το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, να απαλλαγούν και οι δύο λαοί από την εξουσία των μονοπωλίων.