Τα προγνωστικά επαληθεύτηκαν στην Ιρλανδία, στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές, που έγιναν στις 25 Φλεβάρη και παρόλο που ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές η καταμέτρηση δεν είχε ολοκληρωθεί ακόμα, το σίγουρο είναι ότι γίνονται διαβουλεύσεις ανάμεσα στο πρώτο κόμμα «Φίνε Γκάελ» με 36,1% (75 έδρες) και το δεύτερο «Εργατικό Κόμμα» 19,4% (35 έδρες) για το σχηματισμό κυβέρνησης. Τρίτο κόμμα ήταν το μέχρι τώρα κυβερνών «Φιάνα Φέιλ» (14,4%) που έπεσε κατακόρυφα και ακολουθούν το «Σιν Φέιν» με 9,9% (13 έδρες), οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» 15,2% και οι Πράσινοι 1,8%. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν αρκετά αυξημένη και έφτασε το 70,1% των 3 εκατομμυρίων εγγεγραμμένων.

Οι εκλογές αυτές έγιναν σε μια περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης με τους Ιρλανδούς εργαζόμενους να αντιμετωπίζουν τη σκληρή επίθεση του κεφαλαίου, με περικοπές μισθών και χτύπημα κατακτήσεων και με το πρόσχημα της μείωσης του ελλείμματος, όπως άλλωστε και στη χώρα μας, υπογράφτηκε με το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ μνημόνιο για δανεισμό 85 δισεκατομμυρίων ευρώ, ως δήθεν βοήθεια, στην πραγματικότητα όμως για ενίσχυση της κερδοφορίας των καπιταλιστών, που πληρώνει και θα πληρώσει με παρατεταμένη λιτότητα ο λαός. Το κεντρικό ζήτημα που πρόβαλε ο νικητής αργηγός του «Φινέ Γκάελ» Εντα Κένι ήταν ακριβώς η λεγόμενη αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου όσον αφορά «το επιτόκιο και το χρόνο αποπληρωμής του δανείου», ωστόσο και το συγκεκριμένο κόμμα και το πρώην κυβερνητικό και το «Εργατικό» έχουν ταυτόσημες θέσεις σε ό,τι αφορά την ενίσχυση του κεφαλαίου. Παρόλο που τιμωρήθηκε η πρώην κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών - Πρασίνων με δεδομένο τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, οι προοπτικές για τις λαϊκές δυνάμεις αν δεν συγκρουστούν με την πολιτική του κεφαλαίου και τους ποικιλώνυμους πολιτικούς εκφραστές του δεν μπορεί να είναι παρά μόνο αρνητικές.