Το βράδυ της 19ης προς την 20ή Μάρτη «έφυγε» από τη ζωή ο Βίκτωρ Ιλιούχιν, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ). Η επίσημη εκδοχή είναι πως ο θάνατός του οφείλεται σε καρδιακή ανεπάρκεια, ωστόσο το ΚΚΡΟ χαρακτηρίζει «περίεργο» το θάνατό του και ζητά τη διαλεύκανση των συνθηκών του.

Να σημειωθεί πως ο Β. Ιλιούχιν, 62 χρόνων, είχε γίνει γνωστός στη Ρωσία γιατί στις 4 Νοέμβρη του 1991, ως στέλεχος της Γενικής Εισαγγελίας της ΕΣΣΔ, άσκησε ποινική δίωξη σε βάρος του τότε προέδρου της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, στη βάση του άρθρου 64 του σοβιετικού ποινικού κώδικα (κατηγορία «προδοσία της Πατρίδας») καθώς και με τις κατηγορίες της καταπάτησης του όρκου και του Συντάγματος της ΕΣΣΔ. Ακολούθησε, μετά από ένα 48ωρο η εκδίωξή του από τη Γενική Εισαγγελία.

Στη συνέχεια, ο Β. Ιλιούχιν εργάστηκε ως σχολιαστής στην εφημερίδα «Πράβντα», συμμετείχε δραστήρια στα αιματηρά γεγονότα που ξέσπασαν τον Οκτώβρη του 1993 στη Μόσχα, μετά την καταπάτηση του ρωσικού συντάγματος από τον Γιέλτσιν. Εκλεγόταν από το 1993 βουλευτής του ΚΚΡΟ και ήταν Αντιπρόεδρος της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για την ασφάλεια, ενώ ηγούνταν και του «Κινήματος υποστήριξης του στρατού, της αμυντικής βιομηχανίας και της πολεμικής επιστήμης».

Τα τελευταία χρόνια, είχε τεθεί στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας απόκρουσης της ιδεολογικής επιχείρησης να αποδοθεί στην ΕΣΣΔ η γκαιμπελική κατηγορία της εκτέλεσης χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών, που οι ναζί εκτέλεσαν στο δάσος του Κατίν. Ο Β. Ιλιούχιν είχε αποκαλύψει μηχανισμό παραχάραξης ιστορικών αρχείων, που δρούσε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού με εντολή του Κρεμλίνου και είχε δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία (έγγραφα, πλαστές σφραγίδες κ.ά.) που είχαν περιέλθει στα χέρια του από ανθρώπους που είχαν συμμετάσχει σε αυτήν την επιχείρηση και είχαν μετανιώσει για τη στάση τους. Οι αποκαλύψεις αυτές προκάλεσαν το Κρεμλίνο και το εξέθεσαν ανεπανόρθωτα, αφού τόσο ο Πρόεδρος Β. Μεντβέντιεφ, όσο κι ο πρωθυπουργός Β. Πούτιν, στηρίζουν την γκαιμπελική συκοφαντία, ώστε να διευκολύνουν τη διείσδυση των ρωσικών κεφαλαίων στην Πολωνία, όπου κυριαρχεί η ακραία αντισοβιετική προπαγάνδα.

Το τελευταίο διάστημα, ο Β. Ιλιούχιν συμμετείχε επίσης σε ένα είδος «λαϊκού δικαστηρίου», σε βάρος του πρωθυπουργού Β. Πούτιν, με αιχμή τις αλλαγές που γίνονται στις Ενοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας.