Πλατύ κάλεσμα στους εργαζόμενους του κλάδου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών απευθύνει η ταξική Ομοσπονδία επιχειρώντας να ανοίξει η συζήτηση και να οργανωθεί ο αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Με την παρακάτω ανακοίνωση η Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών οργώνει τα εργοστάσια. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Βρισκόμαστε στο 2011 και παρ' όλες τις προσπάθειές μας δεν έχει υπογραφεί ακόμα κλαδική ΣΣΕ για το 2010. Αυτό οφείλεται στην άρνηση της εργοδοσίας να δεχτεί την παραμικρή αύξηση στα μεροκάματα και τους μισθούς μας, όταν η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης και η φορολογία τσακίζουν κόκαλα.

Οταν το ένα μετά το άλλο βασικά δικαιώματα αφαιρούνται και μας υποχρεώνουν να πληρώνουμε όλο και περισσότερα για την υγεία της οικογένειας και τη μόρφωση των παιδιών.

Οταν η ακρίβεια βασανίζει τις οικογένειές μας και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση στηρίζει με όλα τα μέσα τις τράπεζες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Οι δικαιολογίες που προβάλλουν είναι η κρίση, η μείωση της κερδοφορίας τους. Αξιοποιούν την κατάπτυστη τριετή συμφωνία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ που έχει παγώσει - στην πραγματικότητα μείωσε - τους μισθούς για 3 χρόνια. Αυτό το πλαίσιο προτείνουν και σε μας: Πάγωμα - μείωση των μισθών μας για 3 χρόνια.

Αξιοποιούν ακόμη το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης, που λέει ότι δε θα ισχύσει καμία κλαδική σύμβαση πάνω από τη σύμβαση της ΓΣΕΕ, δηλαδή στην πράξη καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις. Κάνουν έτσι πράξη αυτό που ήταν χρόνια τώρα στρατηγική επιδίωξη των βιομηχάνων, του κεφαλαίου, της ΕΕ.

Πάνε να εξαφανίσουν μια μεγάλη κατάκτηση, που το ταξικό εργατικό κίνημα πέτυχε με αγώνες και αίμα χρόνων, το όπλο της συλλογικής διαπραγμάτευσης και δράσης μέσα από το σωματείο, χτυπούν την ουσία του σωματείου, ενισχύουν την εργοδοσία στην επιδίωξή της να έχει στη διάθεσή της όσο γίνεται πιο φθηνή εργατική δύναμη.

Η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων απέναντι στις κλαδικές είναι προθάλαμος και θα οδηγήσει τελικά στην ατομική συμφωνία εργαζόμενου - εργοδοσίας. Αυτό θέλουν οι βιομήχανοι, να έχουν απέναντί τους τον εργαζόμενο ανοργάνωτο, μόνο και αδύναμο, έρμαιο στις ορέξεις τους. Αυτό ήδη γίνεται σε πολλές επιχειρήσεις, όπου οι εργοδότες εκβιάζουν την υπογραφή ατομικής σύμβασης.

Οι εργοδότες μάς βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό, ζητώντας να βάλουμε πλάτη να σωθούν οι επιχειρήσεις τους που κινδυνεύουν, για να αντέξουν τον ανταγωνισμό. Η αλήθεια είναι ότι θέλουν να δουλεύουμε με μισθούς και όρους εξαθλίωσης για να συνεχιστούν τα τεράστια κέρδη που έχει συνολικά η τάξη τους όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο στις ελβετικές τράπεζες υπάρχουν 600 δισ. ευρώ καταθέσεις Ελλήνων καπιταλιστών, είναι πλούτος που έχει προκύψει από τον ιδρώτα μας, που μας ξεζουμίζουν καθημερινά. Οι επιχειρηματίες αυτοί κατέχουν τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τα πλοία, τις τράπεζες. Φυσικά, στον καπιταλισμό το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και οι επιχειρήσεις που κινδυνεύουν από την κρίση δε θα σωθούν με τις μειώσεις των μισθών των εργαζομένων.

Στον κλάδο μας με τις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές διαμορφώνονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, αληθινά μονοπώλια που αξιοποιούν τη δύναμή τους για ένταση της επίθεσης στους εργαζόμενους του κλάδου με αφαίρεση δικαιωμάτων σε μισθούς, ωράρια, ασφαλιστικά δικαιώματα. Εκατοντάδες συνάδελφοί μας πετάχτηκαν στο δρόμο, απολύθηκαν από όλο τον κλάδο, μαζί κι από επιχειρήσεις με μεγάλη κερδοφορία, όπως «Κόκα Κόλα» και ΦΑΓΕ. Αυτοί οι μονοπωλιακοί όμιλοι στον κλάδο μας οδηγούν μικρές επιχειρήσεις στο κλείσιμο, αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα από τους παραγωγούς, επιβάλλουν πάγωμα των μισθών στους εργάτες, αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις, πουλάνε τα προϊόντα τους στο λαό σε υψηλές τιμές, με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας τους.

Το σχέδιο συλλογικών συμβάσεων που επεξεργάστηκε η διοίκηση της Ομοσπονδίας έχει σαν αφετηρία τις σύγχρονες ανάγκες μας, δεν εννοούμε μόνο το ύψος του μεροκάματου ή του μισθού. Με τη ΣΣ κατοχυρώνονται μια σειρά άλλα δικαιώματά μας, όπως επιδόματα, ειδικότητες, τριετίες, ωράρια, προστασία της μητρότητας, άδειες γάμου, ασθένειας, φροντίδας παιδιών, ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Εχει σχέση με το Ασφαλιστικό, με το σύνολο των αναγκών μας και μας προστατεύει συλλογικά απέναντι στις αχόρταγες ορέξεις των εργοδοτών. Μη υπογραφή της θα έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες στη ζωή μας, για τις συνθήκες που θα δουλέψουν τα παιδιά μας. Για να μην πέσουμε στην πλήρη εξαθλίωση, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για να επιβάλουμε την υπογραφή ΣΣ με ουσιαστικό περιεχόμενο. Ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας, γιατί ο συσχετισμός δύναμης είναι αυτός που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της μάχης. Μόνο αν μας βρουν απέναντί τους ενωμένους και αποφασισμένους να συγκρουστούμε μαζί τους θα υποχωρήσουν οι εργοδότες.

Εμείς που παράγουμε τον πλούτο καθημερινά, που πληρώνουμε την κερδοφορία τους με τον ιδρώτα και το αίμα μας, δεν θα πληρώσουμε και την κρίση τους, δεν θα τους παραδώσουμε και την κατάκτηση που λέγεται ΣΣ. Δεν θα επιτρέψουμε να δουλέψουν τα παιδιά μας στην εργασιακή ζούγκλα που διαμορφώνουν κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΕΕ.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας σε κάθε επιχείρηση, πραγματοποιούμε συσκέψεις, συνελεύσεις, συζητήσεις, εμπλουτίζουμε το σχέδιο σύμβασης της ομοσπονδίας (στη ΣΣ του 2011 θα περιλαμβάνονται και αιτήματα του 2010 με αναδρομική ισχύ). Τα ΔΣ των κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων, οι σωματειακές επιτροπές, όλοι οι πρωτοπόροι συνάδελφοι πρέπει να μπουν μπροστά σε αυτή τη μάχη. Γινόμαστε όλοι μέλη των σωματείων μας, συγκροτούμε επιτροπές στους χώρους δουλειάς, όπου δεν υπάρχουν, απομονώνουμε τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, δυναμώνουμε τα ταξικά σωματεία. Κανένα σωματείο δεν πρέπει, δεν έχει το δικαίωμα να υπογράψει μείωση μισθών, κανένας εργαζόμενος να μην υποκύψει στην πίεση για ατομική σύμβαση. Γινόμαστε όλοι μια γροθιά και υπερασπιζόμαστε ενωμένοι το δίκιο μας. Εχουμε τη δύναμη, εμείς οι παραγωγοί του πλούτου, μπορούμε να νικήσουμε. Να σταματήσουμε την αντιλαϊκή επέλαση. Να διεκδικήσουμε μεγαλύτερο κομμάτι του πλούτου που παράγουμε, ώσπου να καταργήσουμε μια για πάντα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Συνάδελφοι, ο αγώνας μας θα είναι δύσκολος, γιατί και ο αντίπαλος είναι σκληρός. Η ομοσπονδία μας επεξεργάζεται πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Μόνο με την ενωμένη πάλη μας θα κάμψουμε την αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας. ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ».