«Είναι γνωστό ότι ο κλάδος μας τοποθετήθηκε αρνητικά στις επιχειρούμενες (μόνο με οικονομικά κριτήρια) συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων(...) Το υπουργείο δεν κατάφερε να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι οι καταργήσεις γίνονται για παιδαγωγικούς λόγους»...

Τα παραπάνω είναι διαπιστώσεις που επαναφέρει διαρκώς η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ σχετικά με το θέμα των συγχωνεύσεων και είναι ενδεικτικές για τον αποπροσανατολιστικό ρόλο που παίζει για την κυβερνητική πολιτική. Η μόνη αιτία που βλέπει η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ στις συγχωνεύσεις είναι ...το ότι η κυβέρνηση θέλει να κάνει οικονομία! Με άλλα λόγια, αν οι συγχωνεύσεις συνοδεύονταν από την κυβέρνηση και με ένα επιπλέον κονδύλι για τα σχολεία, τότε θα τις αποδέχονταν η ΟΛΜΕ.

Παρεπόμενη αυτής της λογικής είναι και η αποπροσανατολιστική διαφωνία ΟΛΜΕ - υπουργείου, περί του αν γίνονται με παιδαγωγικά ή μη κριτήρια οι συγχωνεύσεις. Πρόκειται για αποπροσανατολισμό γιατί: Οι σύγχρονες αστικές θεωρίες και τάσεις της αστικής παιδαγωγικής είναι αυτές που υπαγορεύουν τα πολλά μαθήματα επιλογής, τις ζώνες και τα επίπεδα που θα διαχωρίζουν τους μαθητές ακόμα και μέσα στην ίδια τάξη και μέσα στο ίδιο σχολείο. Αυτές οι σύγχρονες αστικές παιδαγωγικές θεωρίες, που διδάσκονται κατά κόρον στις παιδαγωγικές σχολές, αποτελούν μπούσουλα για την κυβερνητική πολιτική γενικά, για το «νέο σχολείο» και για το θέμα των συγχωνεύσεων. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι αν θα πρυτανεύσει η παιδαγωγική επιστήμη (γιατί η επιστήμη δεν είναι ...υπερταξική), αλλά το ποιον θα εξυπηρετήσουν αυτές οι αλλαγές.