Η Ανω Ρωσική Βουλή (το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας) επικύρωσε τη Συμφωνία ανάμεσα στη Ρωσία και τη Νορβηγία για το διαχωρισμό της θαλάσσιας περιοχής και τη συνεργασία στη θάλασσα Μπάρεντς και το Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό. Η Ρωσία κι η Νορβηγία υπέγραψαν τη Συμφωνία τον Σεπτέμβριο του 2010, βάζοντας τέλος στη σχεδόν σαραντάχρονη διαπραγματευτική διαδικασία για το διαχωρισμό των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας. Η Βουλή της Νορβηγίας επικύρωσε τη Συμφωνία στις 8 Φλεβάρη. Με τη Συμφωνία αυτή καθορίζονται τα όρια της κυριαρχίας και της δικαιοδοσίας της Ρωσίας και της Νορβηγίας, κι ανοίγει ο δρόμος για τη συνεκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τμήματος της Αρκτικής από τα ενεργειακά μονοπώλια.

Να σημειωθεί πως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), που εκπροσωπείται στην Κάτω Ρωσική Βουλή (Κρατική Δούμα), είχε ψηφίσει ενάντια στην επικύρωση της συμφωνίας, θεωρώντας πως παραχωρούνται στη Νορβηγία τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ρωσίας σε μια περιοχή 60 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων θάλασσας. Μεταξύ άλλων, σε δηλώσεις του ο Λ. Καλάσνικοφ, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΡΟ είχε κάνει λόγο για τους συνολικά ασύμφορους όρους της συνθήκης, από την οποία ωστόσο οφέλη επιδιώκει να αποσπάσει το ενεργειακό μονοπώλιο της «Γκαζπρόμ».

Στο μεταξύ, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων «Ιντερφάξ», ήδη από το 2011 η Ρωσία θα αποκτήσει τις δικές της αρκτικές Ενοπλες Δυνάμεις. Θα δημιουργηθεί ειδική ταξιαρχία πεζικού για επιχειρήσεις στην Αρκτική. Αυτό το στρατιωτικό Σώμα θα είναι εφοδιασμένο με ειδικές στολές, τεχνολογικό και πολεμικό εξοπλισμό, που προορίζονται για δράση στις αντίξοες κλιματικές συνθήκες στην Αρκτική. Η όλη υποδομή κι ο σχεδιασμός του θα βασίζονται στην εμπειρία των στρατιωτικών Σωμάτων των σκανδιναβικών χωρών. Η πληροφορία αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη δήλωση του Σεργκέι Λαβρόφ, του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος τον Απρίλη του 2009 είχε δηλώσει ότι δεν θα υπάρξει ανάπτυξη των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αρκτική. Ωστόσο, από τότε η κατάσταση στην Αρκτική «θερμαίνεται» συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Η ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων ορυκτού πλούτου έχει αποτελέσει «μήλον της έριδος» μεταξύ κρατών που έχουν πρόσβαση στην Αρκτική. Σ' αυτή τη διαμάχη χρησιμοποιούνται πλέον διπλωματικά, πολιτικά και στρατιωτικά μέσα.