Το αιματοκύλισμα στην Υεμένη διευρύνεται (ήδη υπάρχουν πάνω απο 120 νεκροί) με τον πρόεδρο της χώρας Αλί Αμπλουλάχ Σάλεχ να θέλει να παραμείνει με νύχια και με δόντια στην εξουσία, που διεκδικούν δυσαρεστημένοι πρώην συνεργάτες του και κύκλοι της άρχουσας τάξης.

Και μόνο αν δει κανείς το χάρτη, καταλαβαίνει τη θέση - κλειδί που έχει η Υεμένη στον Κόλπο του Αντεν και την είσοδο της Ερυθράς Θάλασσας. Ο Σάλεχ είναι σταθερός σύμμαχος των ιμπεριαλιστών, ιδιαίτερα των Αμερικανών, που ωστόσο σήμερα βλέπουν ότι λόγω των αντιδράσεων που δημιουργεί η υπερτριαντάχρονη εξουσία του θα μπορούσε να παραμεριστεί και βρεθεί ένας πιο φρέσκος «Σάλεχ» στη θέση του. Το γεγονός δε ότι οι διαδηλώσεις που ξεκίνησαν στα τέλη Γενάρη, με υπόβαθρο την τεράστια φτώχεια και ανεργία, την αντίδραση στην καταπίεση και την ανελευθερία, είχαν μαζική συμμετοχή, οδήγησε γρήγορα στο να χειραγωγηθούν από τις δυνάμεις της εξουσίας.

Το πώς θα εξελιχθεί η διαπαλή των εκμεταλλευτών του λαού είναι ρευστό, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι ότι τα λαϊκά στρώματα μπορούν να ορθοποδήσουν μόνο σε ρήξη με τα σχέδια των αστών και των ιμπεριαλιστών προστατών τους. Και υπάρχει η ιστορική εμπειρία όταν στα τέλη της δεκαετίας του '60 ο λαός της Νότιας Υεμένης κατάφερε να βελτιώσει σημαντικά τη ζωή του, με τη συνδρομή των σοσιαλιστικών χωρών, εγκαθιδρύοντας τη Λαϊκή Δημοκρατία της Υεμένης, που στη συνέχεια τα ιμπεριαλιστικά κέντρα κατάφεραν να διαλύσουν και να γυρίσουν δεκαετίες πίσω...