Η επικών διαστάσεων ταινία αποκαλύπτει κατηγορηματικά το αναπόσπαστο της σχέσης μορφής/περιεχομένου. Εκεί που άλλοι γυρίζοντας μια μουσική ταινία καταγράφουν στολίδια και πλουμίδια και την κάλπικη δεξιότητα των πρωταγωνιστών, ο Βέντερς δημιουργεί με μια ώριμη σκηνοθεσία με αφετηρία την χορογραφία της Μπάους. Με μουσικότητα και ποιητικότητα, με κατάτμηση του χώρου, με χρήση διαφανών υφασμάτων εν κινήσει που μεγεθύνουν την αίσθηση του ανάγλυφου, με έμφαση στην αλήθεια της τεχνικής του χορού και του κινηματογράφου, με εκπληκτική φωτογραφία και χρώματα, με περάσματα και παιχνίδια με τα στοιχεία του βράχου και του νερού, με τα σώματα που γίνονται ένα με αυτά, ο Βέντερς βγάζει τους χορευτές στο δρόμο, στην καρδιά, της σύγχρονης πόλης, σε εναέριο τρένο, σε νταμάρια και δίπλα στο νερό ... Εικόνες υψηλής ομορφιάς και χάρης, ουσιαστικές και λιπόσαρκες, βαλμένες σε σειρά με αλάνθαστο μοντάζ!

Το φάντασμα της Μπάους που απλώνεται πάνω από την ταινία εκπέμποντας συνεχείς συγκινησιακούς κραδασμούς, ενώ το εισαγωγικό κομμάτι και εκείνο του επιλόγου (το πρώτο και το τελευταίο τέταρτο) εκτινάσσονται ψηλά σε πόστο ιδιαίτερο. Και δεν παραλείπει ο Βέντερς να μας θυμίσει, μέσα από την χαρούμενα μελαγχολική παρέλαση του θιάσου, που παραπέμπει στο κλείσιμο του «8 ½» του Φελίνι - ότι η Πίνα υποδύθηκε ένα ρόλο στο «E la nave va» του μεγάλου Ιταλού. Και η Πίνα σε ασπρόμαυρο αρχειακό φιλμ, μας χαιρετά και φεύγει κι αυτή από την οθόνη...

Παίζουν: το Ανσάμπλ του Χοροθεάτρου «Πίνα Μπάους» της πόλης Βούπερταλ.

Παραγωγή: Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία (2011).