Στις μέρες μας το σώμα έγινε «ουράνιο» όχι με τον τρόπο που διδάσκουν οι γνωστοί φωστήρες του χριστιανισμού - γονυκλισίες, όρθροι, εξομολόγηση - αλλά μια κι έξω, ρίχνοντας οι Δυτικοί 29.561 βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου στα Βαλκάνια και το Πολεμικό μας Ναυτικό 50.000 βλήματα σε ασκήσεις στο Αιγαίο.

Θυμήθηκα ότι, τότε, σύμφωνα με τον ιστορικό Μάικλ Μπέιτζεντ, μια στρατιά περίπου τριάντα χιλιάδων ιπποτών και πεζών οπλιτών από τη Βόρεια Ευρώπη έπεσε σαν σίφουνας πάνω στο Λανγκεντόκ - τους βορειοανατολικούς λόφους των Πυρηναίων, στο μέρος που είναι σήμερα η Νότια Γαλλία. Στην πολεμική αναμέτρηση που ακολούθησε ερημώθηκε ολόκληρη η περιοχή, καταστράφηκαν οι καλλιέργειες, ισοπεδώθηκαν πόλεις και χωριά και εξολοθρεύτηκε ένας ολόκληρος πληθυσμός. Αυτή η σφαγή πραγματοποιήθηκε σε τόσο τεράστια, τόσο τρομακτική κλίμακα, ώστε ίσως να μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη περίπτωση «γενοκτονίας» στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Μόνο στην πόλη Μπεζιέ, για παράδειγμα, σφάχτηκαν μαζικά δεκαπέντε χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά - πολλοί από αυτούς στο άσυλο της ίδιας της εκκλησίας. Οταν ένας αξιωματικός ζήτησε να μάθει από τον εκπρόσωπο του πάπα τον τρόπο, για να διακρίνει μεταξύ των αιρετικών και των γνήσιων πιστών, η απάντηση που έλαβε ήταν: «Σκοτώστε τους όλους και ο Θεός θα ξεχωρίσει τους δικούς του». [...] Τα λόγια είναι ενδεικτικά του φανατισμένου ζήλου και της δίψας για αίμα που χαρακτήριζε εκείνες τις φρικαλεότητες. Ο ίδιος παπικός εκπρόσωπος, γράφοντας στον Ινοκέντιο Γ` στη Ρώμη, ανακοίνωσε με υπερηφάνεια πως «ούτε η ηλικία, ούτε το φύλο, ούτε η προσωπική αίγλη έσωσε τη ζωή κανενός».

Δεν ξέρω αν την ιστορία αυτή γνώριζε ο Γερμανός χημικός Κλάπροτ, όταν ανακάλυπτε το ουράνιο το 1789. Είναι, πάντως, σίγουρο ότι κοίταζε τον ουρανό, που χάρισε και το όνομά του στο νέο αυτό στοιχείο. Ασφαλώς και δε γνώρισε την εξέλιξη αυτής της ανακάλυψης, την πρώτη δοκιμή της ατομικής βόμβας (1942) και την πρώτη χρήση της για πολεμικούς σκοπούς (Χιροσίμα 1945). Αραγε, τι απάντηση θα έδινε στο γράμμα ενός Ελληνα φοιτητή από το Βελιγράδι, ο οποίος αναρωτιέται πού πάνε οι παραγωγές των αναγνωρισμένα μολυσμένων περιοχών και πόσο καθαρό είναι το νερό, που σε ορισμένες περιοχές έρχεται κατευθείαν από το Δούναβη; Δεν υπάρχει απάντηση. Το ρίσκο το παίρνουν οι φοιτητές, έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα στη μόρφωση και την υγεία.