Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο Γ. Μαλούχος καταλήγει στο συμπέρασμα - το οποίο χρεώνει στον «Ρ» - ότι για το ΚΚΕ «η Μέρκελ, ο Στρος Καν και ο Παπανδρέου μαζί, δεν κάνουν το κακό που κάνει ο Θεοδωράκης: τουλάχιστον, εκείνοι είναι ανοιχτοί, "τίμιοι" εχθροί του λαού, δεν είναι ύπουλοι να τον κοροϊδεύουν και να τον υποδουλώνουν... Πραγματικά, είναι να απορεί κανείς ποιοι άνθρωποι τα σκέπτονται όλα αυτά και τα γράφουν...». Αυτά τα σκέφτεται και τα γράφει ο Γ. Μαλούχος. Γιατί το ΚΚΕ καταγγέλλει ξεκάθαρα την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει και το ρόλο κάποιων ομάδων ή προσωπικοτήτων που στο όνομα του «ακηδεμόνευτου» και «απολίτικου», παραπλανούν το λαό, αποπροσανατολίζοντας την πάλη του και αθωώνοντας την αντιδραστική κυβερνητική πολιτική. Πράγμα που βολεύει και τον Μαλούχο και το «Βήμα» και τους αστούς.

Αυτά όμως είναι «ψιλά γράμματα» για τον Γ. Μαλούχο, ο οποίος δε διστάζει να αποφανθεί πως δήθεν ο Θεοδωράκης «στις αρχές της μεταπολίτευσης ήταν προδότης κι έπρεπε, κατά την ΚΝΕ της εποχής, να πεθάνει - έτσι γράφανε στους τοίχους!», όταν τέτοια συνθήματα έφεραν την υπογραφή... «ΚΚΕ εξ.», που από μόνο του αποδεικνύει ότι πρόκειται για προβοκάτσια. Παρ' όλα αυτά, είναι ο ίδιος ο Γ. Μαλούχος που αποφαίνεται: «Αυτή η απίθανη, φοβερή τακτική της λάσπης, το να λερώνεις ό,τι σε ενοχλεί, το να ζει και να βασιλεύει αυτή η μέθοδος στις αρχές του 21ου αιώνα, σε μια δημοκρατία, είναι περίπου απίστευτο». Του το επιστρέφουμε. Η διαστροφή και του δημοσιολόγου και του «Βήματος» ξεπερνούν τον Γκαίμπελς...