Τρεις είναι οι συνθέτες του κεντρικού μας προβλήματος, Ν. Βελίκι, Βασ. Ραντένκο και Ελ. Ράκχλις (1998). Σειρά να παίξουν έχουν τα άσπρα κομμάτια και αιχμαλωτίζουν τον μαύρο Ρουά σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα5, Βθ7, Πβ5, Πδ3, Ιε4, Ιθ2, Αβ6, Στρ. ε5, η4 (9)

Μαύρα: Ρζ4, Πε1, Αδ1, Στρ. β7, ε6, η5 (6)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρζ5, Ιθ1, Ιθ3, Αζ4, Στρ. ε2, ε4 (6)

Μαύρα: Ρθ5, Στρ. ε3, ε5, θ2, θ4, θ6 (6)

Μια εξαιρετική σύνθεση του Ιβ. Ρέγκος (1924) θα σας κρατήσει συντροφιά. Παίζουν τα λευκά και κάνει ΜΑΤ σε (3) τρεις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρη1, Βδ6, Πε4, Ιγ4, Αγ6, Στρ. η4, θ4 (7)

Μαύρα: Ρζ3, Ιβ1, Ιε6, Αγ2, Στρ. θ5 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις

1. Αα4! (κίνηση αναμονής) Ρε4 2. Αγ6 + ματ! Αν 1...Αε4

2. Αδ1 + ματ. Αν 1... Αδ1 2. Βδ3Χ. Αν 1... Ιβ~ ή Ιε~ 2. Ιδ2 ή 2. Βζ4+ ματ! Αν 1... θη4 2. Πε3 + ματ.

Η λύση του ισχυρού:

1. Βθ4! Απομακρύνεται και περιμένει. 1... Ρδ2 2. Βζ2 Ρβ1 3. Ιγ3 + ματ! Αν 1... γ3 2. Αγ3 Ρβ1 3. Βε4+ ή 2... Ρδ1 3. Βα4 ματ! Εξαντλήστε τις βαριάντες.