Καταλυτικός παράγοντας της εκλογής του ήταν η αλλαγή της πολιτικής του ατζέντας, η αποστασιοποίησή του από τους «άτακτους» όπως ο Πρόεδρος Ούγο Τσάβες, που εσχάτως μόνο άτακτος δεν είναι και η προβολή του παραδείγματος της Βραζιλίας ως «πρότυπου». Αμέσως μετά την εκλογή του δεσμεύτηκε εκ νέου «για οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την κοινωνική ένταξη», έωλες δηλώσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη σαφήνεια των δηλώσεών του περί σεβασμού όλων των υφιστάμενων συμφωνιών. Και φυσικά σε πλήρη αντίθεση με τα λαϊκά αιτήματα. Εξάλλου, η ψήφος προς τον Ουμάλα είχε σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα: πλήρης απόρριψη και στροφή 180 μοιρών από τη χρόνια ακολουθούμενη πολιτική εξόντωσης των εργαζομένων και παράδοσης των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας στο κεφάλαιο, εγχώριο, αλλά, κατά κύριο λόγο, πολυεθνικό.
Η εκλογή Ουμάλα όντως συνιστά αλλαγή αλλά μόνο στα πλαίσια του συστήματος και οι λαϊκές προσδοκίες μάλλον γρήγορα θα διαψευσθούν. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι το χρηματιστήριο του Περού κατέγραψε άνοδο - ρεκόρ 12,5% και γνωστά «γεράκια» όπως οι «Goldman Sachs» και «JP Morgan», καλούν τους επενδυτές «να αγοράσουν Περού».