«Η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί ότι κόβονται οι έκτακτοι δεν είναι ακριβής», υποστήριξε ο υφυπουργός Παιδείας, για την απόφαση της κυβέρνησης να μη δοθούν θέσεις συμβασιούχων σε τμήματα πανεπιστημίων που έχουν παραπάνω από 25 μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) και σε τμήματα ΤΕΙ που έχουν παραπάνω από 15 μέλη Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΠ).

Η προοπτική που άφησε να διαφανεί ο υφυπουργός είναι αυτή που θέτει και ο αναμενόμενος νόμος - πλαίσιο, δηλαδή τα ιδρύματα μέσω της «αυτοτέλειας»... «να έχουν ένα συνολικό προϋπολογισμό και μέσα από αυτόν να προσδιορίζουν καλύτερα τις ανάγκες τους». Από πού θα προέρχονται οι πόροι τους; Απ' το μειωμένο κρατικό προϋπολογισμό, που θα διαχειρίζονται τα ίδια - με όρους επιχείρησης - και απ' τις μπίζνες που θα κάνουν ως επιχειρήσεις (προοπτική με την οποία συμφωνούν και οι διοικήσεις των ιδρυμάτων)!

Και για του λόγου το αληθές για τα ιδρύματα που θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις, ο υφυπουργός έφερε το εξής παράδειγμα: «Το 2008 όταν ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση, πανεπιστήμια τα οποία δεν είχαν τόσο μεγάλη εξάρτηση από την κεντρική κυβέρνηση, έκαναν εντυπωσιακές ενέργειες για να ανταποκριθούν στην κρίση, συγκεκριμένα τα πανεπιστήμια του Στάνφορντ και του Μπέρκλεϊ, το μεν αναγκάστηκε να απολύσει διοικητικό προσωπικό και να παγώσει όλους τους διορισμούς για ένα χρόνο, το δε Berkeley έκοψε ένα μισθό από τους καθηγητές του». Μετά ...διευκρίνισε πως «αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να το ακολουθήσουμε και εμείς, αλλά στην προκειμένη περίπτωση - στους έκτακτους καθηγητές - τα ίδια τα πανεπιστήμια να βρουν τρόπους»... Ο νοών νοείτω!