Μεγαλώνει η ανησυχία της πλουτοκρατίας για περαιτέρω βάθεμα της κρίσης και τα αδιέξοδα που προκύπτουν στη διαχείρισή της, εξαιτίας των κλιμακούμενων ανταγωνισμών. Σε αυτό το φόντο, πληθαίνουν τα σενάρια διάσπασης της ευρωζώνης, ως σχέδιο που απεργάζονται ορισμένες μερίδες της πλουτοκρατίας, ενώ εντείνεται η τρομοκράτηση του λαού στην Ελλάδα και άλλα κράτη - μέλη της ευρωζώνης, προκειμένου να σκύψουν το κεφάλι στη βάρβαρη πολιτική που οδηγεί στη χρεοκοπία τα λαϊκά νοικοκυριά.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, θα επισκεφτεί την ερχόμενη Δευτέρα το Βερολίνο προκειμένου να συναντηθεί με την καγκελάριο της Γερμανίας, Ανκελα Μέρκελ. Παράλληλα, το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ θα πραγματοποιήσει στις 14 Σεπτέμβρη άτυπη συνάντηση για το ελληνικό πρόγραμμα, όπου θα ενημερωθεί και από τον επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Π. Τόμσεν. Στις 20 Σεπτέμβρη ο Γ. Παπανδρέου θα συναντηθεί στην Ουάσιγκτον με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Ηλ. Μόσιαλο, να υποστηρίζει ότι η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη.

Το καμπανάκι για περαιτέρω βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης κρούει η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, εκφράζοντας τις ανησυχίες της πλουτοκρατίας. Καλεί τα κράτη - μέλη της ευρωζώνης να εφαρμόσουν τη συμφωνία της 21ης Ιούλη και διαπιστώνει ότι «τα περιθώρια δράσης είναι σημαντικά μικρότερα σε σχέση με όταν προέκυψε για πρώτη φορά η κρίση (...) δεν πρέπει να υποτιμούμε τους κινδύνους μιας περαιτέρω εξασθένησης των οικονομιών ή ακόμα και μιας εξουθενωτικής κρίσης ρευστότητας».

«Οι χώρες πρέπει να δράσουν με θάρρος τώρα, για να οδηγήσουν τις οικονομίες τους μέσα από αυτή την επικίνδυνη νέα φάση της ανάκαμψης (...) Οι υπεύθυνοι για την οικονομική πολιτική πρέπει να είναι έτοιμοι να λάβουν περαιτέρω μέτρα για την ανάκαμψη, συμπεριλαμβανομένων των μη συμβατικών μέτρων», όπως η επαναγορά κρατικών ομολόγων από τις Κεντρικές Τράπεζες τονίζει η Κ. Λαγκάρντ. Προτείνει ακόμα πολύ χαλαρή νομισματική πολιτική στις αναπτυγμένες οικονομίες, επείγουσα δημοσιονομική προσαρμογή στις χώρες που πιέζονται από τις αγορές, δηλαδή προγράμματα διαρκούς λιτότητας για τους λαούς, αλλά επιβράδυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής σε χώρες που δεν αντιμετωπίζουν αντίστοιχη πίεση, για να ρέει απλόχερα το χρήμα στις τσέπες των μονοπωλίων.

Παράλληλα, εντείνονται οι εκβιασμοί προς τον ελληνικό λαό. Χτες, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής έκδοσης των «Financial Times», ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, με επιστολή του προς τον υπουργό Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδη και τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο, ζητά «να εκπληρωθούν τάχιστα όλες οι απαιτούμενες προϋποθέσεις, για να καταστεί δυνατή η εκταμίευση της επόμενης δόσης από το πακέτο βοήθειας». Ο ίδιος δηλώνει ότι η τρόικα τον «ανησύχησε πολύ» και εκτιμά ότι έτσι «τίθεται σε κίνδυνο η ανάκτηση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας».

Την ένταση της αντιλαϊκής καταιγίδας προβάλλει ως μονόδρομο για το κεφάλαιο και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Χ. Αλμούνια, που υπογραμμίζει ότι «χρειαζόμαστε τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η προσαρμογή». Απευθύνει έκκληση για πιο ισχυρή πολιτική αρχή για την ευρωζώνη και απορρίπτει το ενδεχόμενο προσωρινής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, σημειώνοντας ότι «αυτή η περίπτωση δεν θα συμβεί ποτέ».

Από την πλευρά του, ο Τ. Μίροβ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αναπτυξιακής Τράπεζας, εκτιμά ότι στην Ελλάδα «ένα κούρεμα των χρεών δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί». Την ίδια στιγμή, ο Γ. Παρτς, υπουργός Οικονομικών της Εσθονίας, σημειώνει ότι «δεν καταλαβαίνω πώς μια χρεοκοπία (των υπερχρεωμένων χωρών) μπορεί να αποφευχθεί (...) Στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς, αυτό πρέπει να αποτελεί ενδεχόμενο. Είναι παράλογο το να θέλουμε να αποφύγουμε αυτό το θέμα».

Σε αυτό το φόντο, δημοσίευμα του πρακτορείου «Bloomberg» υποστηρίζει ότι η γερμανική κυβέρνηση προετοιμάζει σχέδιο έκτακτης στήριξης των γερμανικών τραπεζών σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετύχει τους στόχους του μεσοπρόθεσμου και χρεοκοπήσει. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το σχέδιο περιλαμβάνει μέτρα στήριξης προς τράπεζες και ασφαλιστικές, που βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα πιθανό «κούρεμα» 50% στα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν, αν δεν δοθεί η επόμενη δόση του πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα, σύμφωνα με τρία μέλη του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία.

Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος των Αληθινών Φινλανδών, Τίμο Σόινι, δηλώνει ότι η μια επιλογή για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ευρωζώνης είναι «οι χώρες εκείνες που δεν μπορούν να τηρούν τους κανόνες πρέπει να εξέρχονται του συστήματος. Η άλλη επιλογή είναι οι χώρες εκείνες, όπως η Φινλανδία, η Ολλανδία, ίσως και η Γερμανία να βγουν, διότι δεν μπορούν να πληρώνουν πλέον».

Από την πλευρά του, ο Γιούργκεν Σταρκ, επικεφαλής οικονομολόγος και μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, διευκρινίζει ότι η Τράπεζα θα συνεχίσει το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων για όσο διάστημα χρειαστεί. Αργότερα, η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι ο Γιούργκεν Σταρκ παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του «για προσωπικούς λόγους». Ωστόσο, τα ειδησεογραφικά πρακτορεία σημειώνουν ότι η αιτία της παραίτησης βρίσκεται στην αντίθεσή του στο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων, το οποίο, όπως και ο ίδιος είπε, θα συνεχιστεί για «όσο χρειαστεί».

Σχολιάζοντας την παραίτηση του Γ. Σταρκ, ο Μάνφρεντ Νιούμαν, επίτιμος καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Βόννης, σημειώνει ότι «ο Σταρκ έχει την ίδια άποψη για την αγορά ομολόγων με τον Αξελ Βέμπερ (σ.σ. πρώην διοικητής της Bundesbank και πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ) και τον σημερινό διοικητή της Bundesbank. Την άποψη αυτή συμμερίζονται όλοι οι Γερμανοί. Αυτή είναι μια ένδειξη των τεράστιων προβλημάτων που υπάρχουν στους κόλπους της Κεντρικής Τράπεζας. Οι Γερμανοί έχουν ξεκάθαρο πρόβλημα με τις κατευθύνσεις της ΕΚΤ». Επικρατέστερος διάδοχος του Γ. Σταρκ πιθανολογείται ο Γκ. Ασμουσεν, υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.

Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα στο σχέδιο για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της ευρωζώνης, που θα σφίγγει ακόμα περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό των λαών, ο κοινοτικός επίτροπος αρμόδιος για την Ενέργεια, Γκίντερ Ετινγκερ, σε συνέντευξή του στη γερμανική «Bild», προτείνει να έρθουν στην Ελλάδα καταρτισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι για να αναλάβουν πλευρές της υλοποίησης του αντιλαϊκού προγράμματος, «αγνοώντας ενδεχόμενες αντιστάσεις».

Ο Γκ. Ετινγκερ εκτιμά ότι «ένα πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση στην Ελλάδα είναι κατά τα φαινόμενα περιορισμένης αποτελεσματικότητας (...) Το καλύτερο θα ήταν καταρτισμένοι αξιωματούχοι άλλων κρατών της ΕΕ να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν συμβουλές και να διαχειρισθούν τις υποθέσεις της Ελλάδας για μια αρκετά μακρά χρονική περίοδο».

Μάλιστα, προτείνει τα κράτη - μέλη που δεν τηρούν τους κανόνες δημοσιονομικής σταθερότητας να εκχωρήσουν τη δημοσιονομική τους κυριαρχία στην ΕΕ, σημειώνοντας ότι αυτό «θα ήταν πραγματική πρόκληση για κάθε μια από τις κυβερνήσεις αυτές και αυτό θα αποτελούσε τροχοπέδη για όλες τις χώρες που έχουν τάση υπερχρέωσης». Σε αυτό το πλαίσιο προτείνει «οι σημαίες των κακών μαθητών στον τομέα του χρέους να είναι μεσίστιες μπροστά από τα κτίρια της ΕΕ. Αυτό θα ήταν φυσικά συμβολικό, αλλά θα είχε και αποτρεπτικό αποτέλεσμα».

Την ίδια στιγμή, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι οι προτάσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας για ενίσχυση της «οικονομικής διακυβέρνησης» της ευρωζώνης αποτελούν ένα ακόμα εργαλείο για την ενίσχυση της πλουτοκρατίας. Αυτό φαίνεται και από τις προτάσεις που κατέθεσαν χτες οι υπουργοί Οικονομικών των δυο χωρών στους επιτρόπους για Οικονομικές και Φορολογικές Υποθέσεις, Μισέλ Μπαρνιέ και Αλγκίρντας Σεμέτα, αντίστοιχα, σχετικά με την επιβολή φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

Ο Β. Σόιμπλε και ο Φ. Μπαρουάν διευκρινίζουν: Ο φόρος θα επιβάλλεται «σε όλες τις οικονομικές συναλλαγές και το συνάλλαγμα (...) Οταν τουλάχιστον ο ένας συμβαλλόμενος εδρεύει στην ΕΕ» και το ποσοστό θα είναι «όσο το δυνατόν χαμηλότερο, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις διαφυγής», που θα κάνουν τους συμβαλλόμενους να πραγματοποιούν τις συναλλαγές τους εκτός ΕΕ για να ξεφύγουν από την εισφορά. Με άλλα λόγια, θα είναι ένας φόρος - στάχτη στα μάτια του λαού, για να παραστήσει ότι δήθεν «όλοι κάνουν θυσίες».

Αλλωστε, δεν πρόκειται για φόρο που καταβάλλεται στις ίδιες τις τράπεζες, αλλά στους πελάτες τους (οι τράπεζες θα τον εισπράττουν και θα τον καταβάλλουν στις αρμόδιες υπηρεσίες). Σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, που επικαλούνται πηγή κοντά στις συνομιλίες, το ποσοστό θα κυμαίνεται στο 0,1% για μετοχές και ομόλογα και στο 0,01% για τα παράγωγα.