Την ποσοτική μείωση της ελληνικής στρατιωτικής συμμετοχής στις ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ανακοίνωσε χτες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Π. Μπεγλίτης, επικαλούμενος την οικονομική κρίση, στο περιθώριο του άτυπου Συμβουλίου των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, στο Βρότσλαβ της Πολωνίας.

Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «το υπουργείο προετοιμάζεται σε σημαντική μείωση της εθνικής συμμετοχής στις διεθνείς αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο Αφγανιστάν, στο Κοσσυφοπέδιο και στη Σομαλία, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που υφίσταται η χώρα, αλλά και επειδή στο Αφγανιστάν και στο Κόσσοβο έχει αρχίσει η φάση που οι τοπικές πολιτικές δυνάμεις αναλαμβάνουν σταδιακά τα ηνία». Ωστόσο έκανε σαφές ότι «η Ελλάδα δεν θα αποχωρήσει ολοσχερώς και θα συνεχίσει να έχει παρουσία όσο θα υφίστανται οι διεθνείς αποστολές».

Υπενθυμίζεται πως το συνολικό ετήσιο κόστος αυτών των αποστολών, σύμφωνα με παλαιότερες εκτιμήσεις, φθάνει το 300 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που υπάρχουν, οι περικοπές θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2011 και θα αφορούν σε μείωση της τάξης του 60-70%, ενώ θα αποσυρθεί και η φρεγάτα που βρίσκεται στη Σομαλία για την αντιμετώπιση της «πειρατείας». Βέβαια, η ελληνική εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές αποστολές, δεν είναι κυρίως μέσω της διάθεσης στρατιωτικών δυνάμεων. Οπως μάλιστα έδειξε και ο τελευταίος ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά της Λιβύης, η ελληνική συμμετοχή ήταν καθοριστική για την εξέλιξη των επιχειρήσεων, με τη διάθεση του εδάφους της χώρας (λιμάνια, αεροδρόμια, εναέριος χώρος) σαν πολεμικό ορμητήριο.

Το επιχείρημα, εξάλλου, ότι «οι τοπικές πολιτικές δυνάμεις αναλαμβάνουν σταδιακά τα ηνία», δείχνει ότι η κυβέρνηση επιχαίρει για τη στρατιωτική επέμβαση στα εσωτερικά κυρίαρχων κρατών και την υποβοήθηση στην ανάδειξη καθεστώτων αρεστών στους ιμπεριαλιστές.

Κατά τη συνεδρίαση των Ευρωπαίων υπουργών Αμυνας, που είχε στόχο να προετοιμαστεί η τακτική σύνοδος του Νοέμβρη στις Βρυξέλλες, έγινε, όπως αναφέρεται, ανασκόπηση των εξελίξεων στις επιχειρήσεις στη Λιβύη και εκφράστηκε προβληματισμός για την επίτευξη των στόχων της «πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας», που θέτει η Συνθήκη της Λισαβόνας, λόγω της ανάγκης μείωσης των εξοπλισμών, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη. Ωστόσο, η περικοπή στρατιωτικών δαπανών και η αναστολή εξοπλιστικών προγραμμάτων στις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν μπει βαθύτερα στην κρίση, γίνεται όχημα για τη στρατιωτική ολοκλήρωση στην ΕΕ, με τη συνένωση προγραμμάτων εκπαίδευσης, ανάπτυξης έρευνας και τεχνολογίας αλλά και γενικότερη συνένωση και συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών μελών της ΕΕ.

Στην ίδια συνάντηση διαπιστώθηκαν τα σοβαρά προβλήματα στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στη Λιβύη και εκφράστηκε ο προβληματισμός ότι «ελλοχεύει ο κίνδυνος η ΕΕ να μην μπορεί να διαδραματίσει επαρκώς τον διεθνή ρόλο της», στο πλαίσιο του ανταγωνισμού που οξύνεται με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε κάθε περίπτωση, ο Ελληνας υπουργός διαβεβαίωσε ότι «η Ελλάδα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας και με την παροχή διευκολύνσεων μέσω της βάσης της Σούδας και των αεροπορικών βάσεων της χώρας».