Κάτω από την πίεση των προεκλογικών αναγκών του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση προωθεί τους τελευταίους μήνες νέα αστυνομικά μέτρα στο όνομα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε ότι τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στη βελτίωση της αστυνόμευσης και στην εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μια προσπάθεια ενίσχυσης του αστυνομικού συστήματός στο σύνολό του. Και όσο ο προσανατολισμός της αστυνομίας δεν αλλάζει, τα όποια βελτιωτικά μέτρα είναι βέβαιο ότι θα εξουδετερώνονται μέσα στη γενικότερη προσπάθεια της ίδιας της αστυνομίας να εξυπηρετήσει κατ' αρχήν τον κυρίαρχο ρόλο της, που δεν είναι άλλος από την προστασία των βασικών συμφερόντων του πολιτικού συστήματος και των εκφραστών του, ειδικότερα.

Στα πλαίσια αυτά εφαρμόζεται από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης η πολιτική για την αποδέσμευση αστυνομικών από τα λεγόμενα πάρεργα. Σε πρώτη φάση ανακοινώθηκε ότι περίπου 1.000 αστυνομικοί, που μέχρι τώρα φρουρούσαν πρεσβείες, κτίρια δημοσίων οργανισμών κλπ., θα αντικατασταθούν από «ειδικούς φύλακες», οι οποίοι είναι ιδιώτες και εκπαιδεύτηκαν ειδικά για το σκοπό αυτό. Οι φύλακες θα ενταχθούν οργανικά στις αστυνομικές διευθύνσεις και ανάλογα με τις ανάγκες θα εκτελούν υπηρεσία σε 24ωρη βάση.

Με την αποδέσμευση των αστυνομικών από αυτά τα καθήκοντα, θα ενισχυθεί, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο, ο θεσμός των πεζών περιπολιών, αρχής γενομένης από την Αθήνα και με στόχο να επεκταθεί σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Επειδή το μέτρο αυτό είχε και στο παρελθόν εξαγγελθεί, χωρίς ωστόσο να έχει εφαρμοστεί για μεγάλο διάστημα, αυτή τη φορά, ανακοινώθηκε ότι θα δημιουργηθούν ειδικές διευθύνσεις σε κάθε αστυνομική διεύθυνση, ώστε ο σχεδιασμός και ο έλεγχος των περιπολιών να γίνεται από συγκεκριμένους αξιωματικούς, οι οποίοι θα έχουν και την ευθύνη για το αποτέλεσμα των περιπολιών.

Από την κυβέρνηση καταβάλλεται ταυτόχρονα συστηματική προσπάθεια για την εφαρμογή διατάξεων νόμου που προβλέπουν τη σύσταση, στα όρια των δήμων, συμβουλίων πρόληψης της εγκληματικότητας. Μέσα από αυτό το νέο θεσμό, επιχειρείται η λεγόμενη συνεργασία αστυνομίας και πολιτών στο πλαίσιο της πρόληψης της εγκληματικότητας. Πρόκειται βασικά για το μοντέλο της «κοινοτικής αστυνόμευσης», το οποίο έχει εφαρμοστεί κυρίως στις ΗΠΑ και κρύβει πολλές παγίδες, όσον αφορά όχι μόνο την αποτελεσματικότητα, αλλά και τη σκοπιμότητα πολλές φορές, αυτής της «συνεργασίας». Μέχρι στιγμής ο θεσμός των συμβουλίων πρόληψης δε συναντά ιδιαίτερη απήχηση στις τάξεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι όμως βέβαιο ότι από την πλευρά της κυβέρνησης καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την επιτυχία του.