Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

«Απευθύνουμε κυριολεκτικά έκκληση στον ελληνικό λαό, σε αυτούς που αγωνίζονται, να συνεχίζουν να παλεύουν και σε αυτούς που μέχρι σήμερα δεν μπήκαν ακόμη στη μάχη, τώρα να μπουν. Αρκετός χρόνος χάθηκε, ουσιαστικά από το 1992 μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά και από το 2008, όταν τα σύννεφα της κρίσης ήρθαν πάνω από την Ελλάδα.

Τώρα, κυριολεκτικά βρισκόμαστε σε μια περίοδο μεγάλης ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας. Μπαίνουν ζητήματα επιβίωσης και λαϊκών δικαιωμάτων. Είναι θέμα και τιμής και αξιοπρέπειας, ο ελληνικός λαός να μην υποκύψει στους εκβιασμούς που του γίνονται, γιατί αν τελικά πέσει μπρούμυτα από τους εκβιασμούς, δε θα σηκώσει το κεφάλι του για αρκετά χρόνια.

Στη Βουλή ψηφίζεται το πιο βάρβαρο πολυνομοσχέδιο, αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες δε θα είναι το τελευταίο. Είναι το πιο βάρβαρο πολυνομοσχέδιο θα έλεγα ακόμα και σε σύγκριση με τον 20ό αιώνα και με τα τελευταία χρόνια.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι εάν ο ελληνικός λαός σύσσωμος αντιταχθεί σε αυτό το νομοσχέδιο, εάν κάθε τόπος δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε κλάδος, κάθε γραφείο, κάθε δρόμος και παράδρομος γίνει χώρος με 100% απεργούς, αν γίνει χώρος συστηματικής εστίας δράσης - και όλα αυτά βεβαίως ενώνονται σε ένα ενιαίο ποτάμι - εάν εκατομμύρια άνθρωποι περικυκλώσουν τη Βουλή και όλους τους σημαντικούς χώρους στην Ελλάδα, είναι δυνατό και εφικτό αυτό το πολυνομοσχέδιο να απορριφθεί.

Αυτός είναι και ο στόχος. Να απορριφθεί το πολυνομοσχέδιο.

Θα είναι μια σημαντική νίκη του λαού. Μπορεί να γίνει μια νέα αρχή αυτήν την περίοδο για μια οργανωμένη αντεπίθεση που έχει ως στόχο, όχι μόνο την αλλαγή της μιας κυβέρνησης με μια άλλη, αλλά να έχει στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Να έρθει πιο κοντά στην πραγματικότητα η εργατική λαϊκή εξουσία, η λαϊκή οικονομία, η αποδέσμευση από την ΕΕ.

Το σύνθημα που πρέπει να υπερισχύσει σήμερα στο λαό είναι: Κάτω η κυβέρνηση, κάτω τα κόμματα που υπηρετούν το κεφάλαιο, τα μονοπώλια. Μακριά από τα κόμματα που καλλιεργούν αυταπάτες ότι μια προοδευτική κυβέρνηση προοδευτικών αριστερών δυνάμεων κάτω από τη σκέπη των μονοπωλίων και εντός των τειχών της ΕΕ, μπορεί να φέρει καλύτερες μέρες. Μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί να μην αρέσει πάρα πολύ στην πλουτοκρατία, αλλά της δίνει τον πολύτιμο χρόνο να επιστρέψει πολύ γρήγορα και να περάσει τα καινούργια της σχέδια, να διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό που τη συμφέρει.

Οποιο "κούρεμα" του χρέους και αν γίνει σημαίνει νέος φαύλος κύκλος, σύναψη νέων δανείων για να δώσουν τα χρήματα που έχασαν οι τράπεζες και όλο και χειρότερα μέτρα για τους εργαζόμενους. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο.

Τόσο το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, όσο και η ΕΕ δεν είναι τόσο δυνατοί, όσο φαίνονται. Υπάρχουν πολλές ρωγμές. Είναι ρωγμές ακόμα και ο λαός δεν πρέπει να τις κλείσει, αλλά πρέπει να τις διευρύνει, για να μπορέσει να τους ανατρέψει.

Εμείς είμαστε έτοιμοι να συναντήσουμε ευρύτερες εργατικές λαϊκές μάζες, γιατί εκεί θα κριθεί η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Να συμβάλουμε, ώστε ο αγώνας του λαού να αποκτήσει νόημα και περιεχόμενο. Και με αυτήν την έννοια λέμε ότι δίχως συστράτευση με το ΚΚΕ οι αγώνες δε θα μπορούν να έχουν, είτε διαδοχικά είτε και απότομα, ουσιαστικά αποτελέσματα.

Ζούμε μια περίοδο που κυριολεκτικά ισχύει "μαύρο ή άσπρο", δεν υπάρχουν ενδιάμεσες λύσεις. `Η θα ανατραπεί η εξουσία των μονοπωλίων, ή θα αναπροσαρμοστεί, θα ανασυνταχθεί και θα καταφέρει για αρκετά χρόνια να ελέγξει το κίνημα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην Ελλάδα, παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης που υπάρχει, έχουν αναπτυχθεί, σε σύγκριση με όλη την Ευρώπη, πολύ πιο σημαντικοί, πολύ πιο ουσιαστικοί, πολύ πιο δυνατοί αγώνες και με πανευρωπαϊκή και διεθνή διάσταση.

Βάζουμε το εξής θέμα, προβληματισμό: Είναι άσχετο, αυτήν τη στιγμή η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα με τη μακρόχρονη δράση και παρέμβαση του ΚΚΕ και κυρίως με το γεγονός ότι - δυστυχώς θα έλεγα - είναι το μοναδικό κόμμα που έχει ριζική εναλλακτική πρόταση εξουσίας; Εμείς λέμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στις χώρες της Ευρώπης προηγήθηκαν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα βάρβαρα μέτρα και οι αντιστάσεις ήταν πολύ λιγότερες.

Μια ανατρεπτική αλλαγή στην Ελλάδα θα έχει πολύ πιο γρήγορα, απ' όσο φαντάζεται κανείς, πανευρωπαϊκή διάσταση και θα είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη συμβολή σε ένα πανευρωπαϊκό εργατικό - λαϊκό κίνημα που χτυπά απ' όλες τις μεριές τα συμφέροντα που υπηρετεί η ΕΕ και την ίδια την ΕΕ. Αν δεν υπάρξουν αλλαγές σε μία ή περισσότερες χώρες να μην περιμένει κανείς ότι με διαβουλεύσεις στην ΕΕ, με αγωνιστικές τάχα διαπραγματεύσεις, μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.

Τα κράτη, οι κυβερνήσεις, οι τρόικες δεν κινούνται με δική τους πρωτοβουλία, πίσω τους υπάρχει το ίδιο το σύστημα της εξουσίας των μονοπωλίων, το οποίο μπορεί από καιρού εις καιρόν να αλλάζει το προσωπικό, αλλά τελικά καταφέρνει να παραπλανά τις λαϊκές μάζες.

Τέρμα, λοιπόν, στο φόβο, στο δισταγμό και στις αυταπάτες».