θα ήταν μόνο γελοίο, αν δεν ήταν καταρχήν επικίνδυνο: Σύμφωνα με διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο διευθυντής του Κέντρου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, Φραντσέσκο Μπανταρίν, δήλωσε: «Δώσαμε στο ΝΑΤΟ έναν φάκελο με τη γεωγραφική θέση όλων των αρχαιολογικών χώρων και των πολιτιστικών αγαθών στη Λιβύη για την αποφυγή επιθέσεων και σημαντικών ζημιών»!

Ολα αυτά μετά την υποτιθέμενη απελευθέρωση της χώρας με την εκτέλεση του Μουαμάρ Καντάφι (σχετικό ρεπορτάζ στη σελ. 32) και τη «νέα σελίδα για τη Λιβύη».

Δηλαδή, η «ΟΥΝΕΣΚΟ» έδωσε πλήρη αναφορά σε αυτούς που κατέστρεψαν και λεηλάτησαν την πολιτιστική κληρονομιά του Ιράκ... για το πού βρίσκεται η πολιτιστική κληρονομιά της Λιβύης! Βέβαια, το έκαναν στο όνομα της «προστασίας» των αρχαιολογικών χώρων από τους βομβαρδισμούς. Ωστόσο, είναι σίγουρα κυνισμός να ζητάς από αυτούς που μετέτρεψαν την αρχαία Βαβυλώνα σε όρχο (σ.σ. γκαράζ) βαρέων τεθωρακισμένων οχημάτων... να «προστατεύσουν» τις αρχαιότητες της Λιβύης.

Πάντως, η «ΟΥΝΕΣΚΟ» έχει δίκιο στο ότι «ο κίνδυνος παραμένει» για την κληρονομιά, διότι, «όπως το έχουμε δει στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, είναι η φάση μετά τη σύγκρουση που είναι η πιο επικίνδυνη, γιατί υπάρχουν πολλά όπλα σε κυκλοφορία, πολλές ένοπλες ομάδες, πολλή αστάθεια. Είναι αυτή τη στιγμή που γίνονται οι λεηλασίες». Αυτό που δε λέει είναι ότι όλα αυτά γίνονται, ενώ κυριαρχούν στις χώρες αυτές οι ιμπεριαλιστές.

Επιπλέον η ΟΥΝΕΣΚΟ διεξάγει έρευνα, για την εξαφάνιση του «θησαυρού της Βεγγάζης». Πρόκειται για χιλιάδες αρχαία νομίσματα από χρυσό, ασήμι και χαλκό, τα οποία έχουν κλαπεί από τα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Βεγγάζης, όπου οι αρχές τα είχαν εναποθέσει το 1961, αφότου τα είχε επιστρέψει η Ιταλία.

Η Λιβύη διαθέτει πέντε περιοχές ενταγμένες στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Η οργάνωση, πάντως, δεν έχει πληροφορίες για την κατάσταση απομακρυσμένων τοποθεσιών στο νότο, συμπεριλαμβανομένων των χώρων τέχνης βραχογραφίας της Acacus Tadrart, κοντά στην Αλγερία, που περιέχουν χιλιάδες τοιχογραφίες σπηλαίου που χρονολογούνται απο το 12000 π.Χ. έως το 100 μ.Χ.