Είναι επίσης γνωστό, ότι ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο που δεν μπορεί ούτε να προβλεφτεί με αξιοποιήσιμη ακρίβεια, ούτε να γίνει καμιά παρέμβαση στα αίτια που τον γεννούν. Η επιστήμη, ωστόσο, δίνει εκείνα τα «όπλα», ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις του. Ωστε να ζει με ασφάλεια ο λαός. Τότε γιατί δεν τα αξιοποιούν οι κυβερνήσεις; Η εξήγηση, βέβαια, είναι απλή: Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, που στηρίζεται στην «ελεύθερη» αγορά, στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, στον επιχειρηματικό ανταγωνισμό, που υπηρετούν πιστά και οι ελληνικές κυβερνήσεις, δεν το επιτρέπει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι:

• Από τα 80.000 δημόσια κτίρια της χώρας (σχολεία, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες κλπ.) που έπρεπε να έχουν ελεγχθεί από το 2000, έχουν ελεγχθεί περίπου τα 6.000. Κι από αυτά, όμως, που ελέγχθηκαν, σε ελάχιστα έγιναν οι παρεμβάσεις που κρίθηκαν αναγκαίες!
• Ενώ το 75% των κτιρίων της χώρας (το 65% των δημόσιων και το 55% των σχολείων) έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή με βάση τους παλιούς (ή και καθόλου) αντισεισμικούς κανονισμούς, αρνούνται να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης των κτιρίων αυτών και την ίδια στιγμή θεσπίζουν πανάκριβα χαράτσια για τα αυθαίρετα και τους ημιυπαίθριους.
• Ενώ κατά τους σεισμούς της Αθήνας του 1999 αποδείχτηκε ότι 1 στα 10 κτίρια με ζημιές και 1 στα 2 σχεδόν από αυτά που κρίθηκαν κατεδαφιστέα ήταν επαγγελματικές στέγες (εργοστάσια, βιοτεχνίες, κλπ.), αρνούνται επίμονα να ελέγξουν τη στατική επάρκεια των χώρων αυτών, όπου δουλεύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι.
• Αντί να ενισχυθούν τα κτίρια που έπαθαν ζημιές από σεισμούς, οι κυβερνήσεις εξέδωσαν τεχνικές οδηγίες επισκευής, που προβλέπουν ότι πρέπει να επανέλθουν στην κατάσταση που ήταν όταν έπαθαν τις ζημιές!
• Αντί να προστατεύσουν και να εξασφαλίσουν περισσότερους ελεύθερους χώρους, αναγκαίους για την εκτόνωση και καταφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού, εμπορευματοποιούν και ξεπουλούν στο μεγάλο κεφάλαιο και αυτούς που υπάρχουν.