Την επιχορήγηση των «στεγνών» προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ και των Κέντρων Πρόληψης, καθώς και τους εργαζόμενους σε αυτά που απειλούνται με εργασιακή εφεδρεία, αφορά η Ερώτηση που κατέθεσαν χτες στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, Γιάννης Ζιώγας, Νίκος Καραθανασόπουλος και Γιάννης Πρωτούλης προς τους υπουργούς Υγείας και Οικονομικών.

Οι βουλευτές σημειώνουν ότι:

«Η επίθεση της κυβέρνησης στα "στεγνά" προγράμματα απεξάρτησης και στα Κέντρα Πρόληψης γίνεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με την πολιτική της ναρκω-κουλτούρας, που ιατρικοποιεί την εξάρτηση, νομιμοποιεί και διαδίδει τα ναρκωτικά και επιλέγει το δρόμο της καταστολής του λαϊκού κινήματος. Στο όνομα της κρίσης και μέσω της συνεχούς προπαγάνδας, με πρεσβευτή τον ίδιο τον υπουργό Υγείας, συρρικνώνονται προϋπολογισμοί για την πρόληψη, την απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη και αναδεικνύεται ξεκάθαρα ο στόχος της να διαχειριστεί το πρόβλημα, διανέμοντας στους χρήστες μεθαδόνη με κάθε τρόπο: μέσα από ένα διαλυμένο σύστημα δημόσιας Υγείας, μέσα από φαρμακεία, για να φτάσει πολύ σύντομα και στους ιδιώτες, καταργώντας την παροχή δημόσιων δωρεάν υπηρεσιών.

Στις δύσκολες συνθήκες της ανεργίας, της φτώχειας και της απελπισίας, στα οποία έχει οδηγηθεί ο λαός, τη στιγμή που το φαινόμενο της χρήσης παίρνει μεγάλες διαστάσεις και η κατάσταση των χρηστών επιδεινώνεται (όπως δείχνουν και οι πρόσφατες μελέτες για το AIDS), η κυβέρνηση στραγγαλίζει οικονομικά τα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης και τα κέντρα πρόληψης, περιορίζει τον αριθμό των εργαζόμενων βγάζοντάς τους σε εφεδρεία και αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν με μισθό πείνας σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον (στο δρόμο, στις φυλακές), βάζοντας ταφόπλακα στην πλήρη απεξάρτηση και στην κοινωνική ένταξη χιλιάδων ανθρώπων».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς:

• Ποια θα είναι η επιχορήγηση των στεγνών προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ και των κέντρων πρόληψης για το 2011 και για το 2012;
• Γιατί δεν εξαιρείται το προσωπικό των παραπάνω φορέων από την εργασιακή εφεδρεία;
• Γιατί έχει ενταχθεί το προσωπικό των παραπάνω φορέων στο άρθρο 31, που δεν αναγνωρίζει τις ειδικές συνθήκες εργασίας στον τομέα αντιμετώπισης της εξάρτησης;