1. Οι ΟΣΔ είναι οργανισμοί που αναλαμβάνουν τη διαχείριση των δικαιωμάτων (χορήγηση άδειας για δημόσια εκτέλεση ή χρησιμοποίηση καλλιτεχνικού έργου) και εισπράττουν αμοιβές από τους χρήστες των καλλιτεχνικών έργων (επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ή ενσωματώνουν στις δραστηριότητές τους καλλιτεχνικά έργα) για λογαριασμό των δικαιούχων. Δικαιούχοι είσπραξης δικαιωμάτων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία είναι οι δημιουργοί (πνευματικά δικαιώματα) καθώς και οι ερμηνευτές, οι καλλιτέχνες εκτελεστές και οι επιχειρηματίες - παραγωγοί ενός καλλιτεχνικού έργου (συγγενικά δικαιώματα). Σήμερα υπάρχουν 17 ΟΣΔ που καλύπτουν πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα για τους κλάδους των δημιουργών, εκτελεστών και παραγωγών. Ανάμεσα σε αυτούς γνωστότερος και ισχυρότατος οργανισμός είναι η ΑΕΠΙ (Ελληνική Εταιρεία προς Προστασίαν της Πνευματικής Ιδιοκτησίας ΑΕ) που εκπροσωπεί τους δημιουργούς στο χώρο της μουσικής (μουσικοσυνθέτες, στιχουργούς), καθώς και τους εκδότες μουσικής.

2. Τα αμοιβολόγια είναι κατάλογοι που καταρτίζουν οι ΟΣΔ με τις αμοιβές που απαιτούν από τους χρήστες με βάση ορισμένα κριτήρια και παραμέτρους (τρόπος ή μέσο με το οποίο γίνεται η δημόσια εκτέλεση, σκοπός δημόσιας εκτέλεσης, χωρητικότητα του καταστήματος με βάση το εμβαδόν κλπ.). Οι αμοιβές των καλλιτεχνών καθορίζονται για μεν τους καλλιτέχνες εκτελεστές ενιαία μετά από συμφωνία του ΟΣΔ με τα μέλη του στο έδαφος μιας πλούσιας νομολογίας, για δε τους δημιουργούς το ύψος του ποσοστού αμοιβής καθορίζεται ελεύθερα μεταξύ των μερών, εφαρμόζονται δηλαδή ατομικές συμφωνίες στη βάση της προσφοράς και της ζήτησης (νόμος 2121/93) εκτός από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι δημιουργοί έχουν εκχωρήσει αυτό το δικαίωμα στους ΟΣΔ.

3. Τη μερίδα του λέοντος από τα ποσοστά των δικαιωμάτων καρπώνονται οι παραγωγοί του καλλιτεχνικού έργου, που παίρνοντας και θεσμικά πια την πρωτοκαθεδρία στη διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων θα φροντίσουν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο το μερίδιό τους σε βάρος των δημιουργών - καλλιτεχνών.

4. Στη διαδικασία συγκεντροποίησης εκτός των άλλων βοηθάει και η αισθητική - σχεδιαστική - διαφημιστική αναβάθμιση της διακριτής εικόνας που παρουσιάζουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις ως «εταιρική ταυτότητα» σε αντίθεση με την αδυναμία της μικρής επιχείρησης να πληρώσει και να εφαρμόσει αντίστοιχες πρακτικές προσέλκυσης πελατών (π.χ. εμπορικά κέντρα, πάρκα διασκέδασης, μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα, τραστ εστίασης). Οι μονοπωλιακοί αυτοί όμιλοι καταπίνουν την πελατεία των μικρών μαγαζιών με την ελκυστική, μοντέρνα εικόνα τους.

5. Χαρακτηριστικά αυτή τη στιγμή ανοίγει ο δρόμος για την κατοχύρωση δυνατότητας παροχής «ευρωπαϊκών αδειών» εκμετάλλευσης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας με τοπική ισχύ σε όλο το έδαφος της ΕΕ.