Πολλά ερωτήματα προκύπτουν για τις σκοπιμότητες που εξυπηρετεί το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που συζητιέται από χτες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Το νομοσχέδιο κατατίθεται σε μια περίοδο που τα οικονομικά αδιέξοδα των ασφαλιστικών ταμείων μεγαλώνουν δραματικά και η ανεπαρκής κρατική χρηματοδότηση για φέτος έχει ήδη ξοδευτεί (στο ΙΚΑ πρόκειται για το 65% της κρατικής επιδότησης). Επιπλέον, τα έσοδα των Ταμείων συρρικνώνονται επικίνδυνα λόγω της αύξησης της ανεργίας, αλλά και της αύξησης της ελαστικής και της ανασφάλιστης εργασίας, ενώ το κράτος έχει διαμηνύσει πως δεν πρόκειται να δώσει ούτε ένα ευρώ παραπάνω στα Ταμεία από όσα έχουν προϋπολογιστεί. Οι φετινοί προϋπολογισμοί συντάχθηκαν μετά από νέες αιματηρές περικοπές κι ενώ, ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι καλούνται να βάλουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη είτε για να πληρώσουν παροχές που μέχρι πριν ήταν δωρεάν, είτε για να καλύψουν τις αυξημένες συμμετοχές. Την ίδια στιγμή, τα ελλείμματα μεγαλώνουν λόγω των τεράστιων χρεών κράτους και εργοδοτών.

Με το νομοσχέδιο (άρθρο 14), ορίζεται ότι οι Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) πρέπει να υποβάλλονται από τις επιχειρήσεις κάθε μήνα, αντί για κάθε τρίμηνο. Στην ίδια δήλωση θα εντάσσεται και η απόδοση του φόρου που αντιστοιχεί στο μισθό, δηλαδή του φόρου των μισθωτών. Με το άρθρο 16 ορίζεται ότι από 1η Μάη οι ασφαλιστικές εισφορές «θα καταβάλλονται σε πιστωτικά ιδρύματα και στα ΕΛΤΑ... ταυτόχρονα με τις αποδοχές των εργαζομένων που αντιστοιχούν στον ίδιο μήνα απασχόλησης». Με το άρθρο 17 ορίζεται ότι εντός του επόμενου μήνα θα γίνεται ο έλεγχος από το ΙΚΑ των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων. Ομως, εάν από τη διενέργεια του ελέγχου αυτού προκύψει ότι δεν έχουν καταβληθεί στο σύνολό τους οι εισφορές που δηλώθηκαν στην ΑΠΔ, τότε συντάσσεται Πράξη Επιβολής Εισφορών σε βάρος του εργοδότη. Στην περίπτωση αυτή, με το άρθρο 18, ορίζεται ότι «η ασφαλιστική ιστορία (σ.σ. η καταγραφή των εισφορών - εργοδότη και εργαζόμενου - που αντιστοιχούν στον αντίστοιχο χρόνο εργασίας κάθε εργαζόμενου) των απασχολουμένων της υποβληθείσης ΑΠΔ ενημερώνεται μόνο μετά την παραγωγή - σύνταξη σε βάρος του υπόχρεου εργοδότη Πράξεως Επιβολής Εισφορών και την επίδοση σε αυτόν».

Τα ερωτήματα είναι πολλά: Γιατί στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για ενιαία κατάθεση στις τράπεζες μισθού, ασφαλιστικών εισφορών και φόρου; Γιατί αφήνεται ανοιχτό σε ποιους λογαριασμούς θα κατατίθενται; Με δεδομένο ότι ήδη είναι υποχρεωτικό η μισθοδοσία των εργαζομένων να γίνεται μέσω τραπεζών με ατομικούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Μήπως, λοιπόν, μισθός, ασφαλιστικές εισφορές και φόρος θα κατατίθενται όλα μαζί στον ατομικό λογαριασμό των εργαζομένων και από κει οι τράπεζες θα κατανέμουν τα ποσά που αναλογούν στις ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία και το φόρο στην εφορία; Κάτι τέτοιο θ' ανοίξει το δρόμο για την εξατομίκευση της Ασφάλισης, τους ατομικούς λογαριασμούς όπως λένε. Φουρνέλο στον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα έχει απομείνει. Και αν έτσι προχωρήσουν, τι θα γίνεται αν δεν καταβληθούν οι ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζόμενους μιας επιχείρησης που θα αδυνατεί να τις καταβάλει όπως και τους μισθούς; Το νομοσχέδιο λέει ότι «η ασφαλιστική ιστορία (σ.σ. η καταγραφή των εισφορών - εργοδότη και εργαζόμενου - που αντιστοιχούν στον αντίστοιχο χρόνο εργασίας κάθε εργαζόμενου) των απασχολουμένων της υποβληθείσης ΑΠΔ ενημερώνεται μόνο μετά την παραγωγή - σύνταξη σε βάρος του υπόχρεου εργοδότη Πράξεως Επιβολής Εισφορών και την επίδοση σε αυτόν». Και ποιος θα κάνει ελέγχους για το αν καταβάλλονται οι εισφορές; Ποιος θα «κυνηγάει» τον εργοδότη για να καταβάλλει όσα χρωστά στα Ταμεία; Φαίνεται ότι εδώ ρίχνουν την ευθύνη στους εργαζόμενους να ελέγχουν και να κυνηγούν τους εργοδότες. Αλλά από πού ως πού μεταθέτουν την ευθύνη κράτους και ασφαλιστικών ταμείων για όλ' αυτά στους εργαζόμενους; Και με την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς στους τόπους δουλειάς, ποιοι εργαζόμενοι μπορούν να το κάνουν; Τέλος, τι σημαίνει «η ασφαλιστική ιστορία (σ.σ. η καταγραφή των εισφορών - εργοδότη και εργαζόμενου) ενημερώνεται μόνο μετά την παραγωγή - σύνταξη σε βάρος του υπόχρεου εργοδότη Πράξεως Επιβολής Εισφορών και την επίδοση σε αυτόν»; Οτι μέχρι να γίνει και με δεδομένο ότι δεν θα έχουν πληρωθεί οι εισφορές ένα Ταμείο να επικαλείται αυτή τη μη καταβολή για να μην καταβάλλει ή να κόβει παροχές; Τούτη η ιστορία ανοίγει επικίνδυνους δρόμους που οδηγούν στην απώλεια ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.